อิสยาห์ 4
อิสยาห์ 4 | |
---|---|
![]() ม้วนหนังสืออิสยาห์ ม้วนคัมภีร์ไบเบิลที่พบที่คุมรานตั้งแต่ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาลที่เก็บรักษาอย่างดีที่สุด มีทุกวรรคของบทนี้ | |
หนังสือ | หนังสืออิสยาห์ |
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู | เนวีอีม |
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู | 5 |
หมวดหมู่ | ผู้เผยพระวจนะยุคหลัง |
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์ | พันธสัญญาเดิม |
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์ | 23 |
อิสยาห์ 4 (อังกฤษ: Isaiah 4) เป็นบทที่ 4 ของหนังสืออิสยาห์ในคัมภีร์ฮีบรูหรือพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ หนังสืออิสยาห์ประกอบด้วยเนื้อหาคำเผยพระวจนะซึ่งถือกันว่าเป็นผลงานของผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ และเป็นหนังสือเล่มหนึ่งในหมวดหนังสือผู้เผยพระวจนะ[1]
ต้นฉบับ[แก้]
บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู บทนี้เป็นบทที่สั้นที่สุดในหนังสืออิสยาห์ โดยมีเพียง 6 วรรค อัลเบิร์ต บานส์ (Albert Barnes) นักเทววิทยาชาวอเมริกาแย้งว่า "ไม่มีเหตุผลว่าทำไม 6 วรรคนี้จึงต้องทำเป็นบทแยกต่างหาก" จากอิสยาห์ 3[2]
ฉบับพระเจ้าเจมส์ใหม่เรียกวรรค 2-6 ว่า "การฟื้นฟูศิโยน" (The Renewal of Zion)
พยานต้นฉบับ[แก้]
บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895) หนังสือผู้เผยพระวจนะฉบับปีเตอส์เบิร์ก (Petersburg Codex of the Prophets; ค.ศ. 916) ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)[3]
ชิ้นส่วนที่มีข้อความบางส่วนของบทนี้ในภาษาฮีบรูถูกพบในม้วนหนังสือเดดซี (ศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาลหรือหลังจากนั้น) ได้แก่:[4]
- 1QIsaa: สมบูรณ์
- 4QIsaa (4Q55): วรรคที่หลงเหลือ: 5-6
ยังมีฉบับแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) บางสำเนาต้นฉบับที่หลงเหลือในเซปทัวจินต์ ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; B; ศตวรรษที่ 4) ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus; S; BHK: S; ศตวรรษที่ 4) ฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; A; ศตวรรษที่ 5) และฉบับมาร์ชาล (Codex Marchalianus; Q; Q; ศตวรรษที่ 6)[5]
อนาคตของเยรูซาเล็ม (3:25–4:1)[แก้]
ส่วนนี้ซึ่งเริ่มต้นตั้งแต่ 3:25 กล่าวถึงว่าเมืองจะสูญสิ้นไปอย่างไร[6]
วรรค 1[แก้]
- ในวันนั้นหญิงเจ็ดคนจะยึดชายคนหนึ่งไว้ กล่าวว่า
- "เราจะกินอาหารของเราเองและสวมเครื่องนุ่งห่มของเราเอง
- ขอเพียงให้คนเรียกเราตามชื่อของท่าน
- ขอโปรดเอาความอดสูของเราไปเสีย"[7]
ฉบับพระเจ้าเจมส์ใหม่ถือว่าวรรค 1 เป็นเนื้อความต่อเนื่องจากบทที่ 3 ฌ็อง กาลแว็ง นักเทววิทยาสายปฏิรูปแย้งว่า "วรรคนี้ไม่ควรแยกออกมาจากบทก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน"[8] ในขณะที่ในอิสยาห์ 3:6 ผู้ชาย "บังคับ" (tapas; แปลว่า "ยึดตัว") พี่น้อง (ผู้ชาย) ให้เป็นผู้ปกครอง ในวรรคนี้ ผู้หญิง "ยึด" (chazaq) ผู้ชายเพื่อให้ได้สามี[6] การที่ผู้หญิงจัดหาอาหารและเครื่องแต่งกายให้ตนเองเป็นการกลับตรงกันข้ามกับระเบียบการแต่งงานในอพยพ 21:10 [6]
การฟื้นฟูศิโยน (4:2–6)[แก้]
วรรค 2[แก้]
- ในวันนั้นกิ่งของพระยาห์เวห์จะงดงามและรุ่งโรจน์
- และผลิตผลของแผ่นดินจะเป็นความภูมิใจและเป็นเกียรติ
- ของผู้รอดตายในอิสราเอล[9]
ความในเซปทัวจินต์มีความแตกต่างออกไป:
- ในวันนั้น พระเจ้าจะทรงฉายด้วยพระสิริเหนือแผ่นดินโลก เพื่อจะทรงยกชูและประทานเกียรติแก่ผู้รอดตายในอิสราเอล[2]
ดูเพิ่ม[แก้]
- เขาศิโยน
- ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: อิสยาห์ 3, อิสยาห์ 11, อิสยาห์ 53, เยเรมีย์ 23, เยเรมีย์ 33, เศคาริยาห์ 3, เศคาริยาห์ 9, ลูกา 1, โรม 11, วิวรณ์ 22
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Theodore Hiebert, et al. 1996. The New Interpreter's Bible: Volume VI. Nashville: Abingdon.
- ↑ 2.0 2.1 Barnes, A., Barnes' Notes on Isaiah 4, accessed 7 March 2018
- ↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
- ↑ Ulrich 2010, p. 337-338.
- ↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Motyer 2015, p. 64.
- ↑ อิสยาห์ 4:1 THSV11
- ↑ Calvin, J., Calvin's Commentaries on Isaiah 4, accessed 7 March 2018
- ↑ อิสยาห์ 4:2 THSV11
บรรณานุกรม[แก้]
- Coggins, R (2007). "22. Isaiah". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 433–586. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
- Motyer, J. Alec (2015). The Prophecy of Isaiah: An Introduction & Commentary. InterVarsity Press. ISBN 9780830895243.
- Ulrich, Eugene, บ.ก. (2010). The Biblical Qumran Scrolls: Transcriptions and Textual Variants. Brill.
- Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.