สำเนียงมอเนกัสก์
มอเนกัสก์ | |
---|---|
munegascu | |
ประเทศที่มีการพูด | โมนาโก |
ชาติพันธุ์ | 8,400 ผู้ถือสัญชาติโมนาโก (ค.ศ. 2016)[1] |
จำนวนผู้พูด | unknown (ราว 20 คน cited for 1950)[2] ใกล้สูญ แต่มีการสอนในโรงเรียนฐานะมรดกทางภาษา |
ตระกูลภาษา | |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | – |
Linguasphere | 51-AAA-cha |
มอเนกัสก์ (ลีกูเรีย: munegàscu, อิตาลี: monegasco, ฝรั่งเศส: monégasque) เป็นสำเนียงหนึ่งของภาษาลีกูเรียซึ่งเป็นภาษาในกลุ่มกาโล-อิตาลิก ใช้พูดในประเทศโมนาโก ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับประเทศฝรั่งเศสและอิตาลี

ป้ายจราจรภาษาฝรั่งเศสและมอเนกัสก์ในมอนาโก-วีล
ปัจจุบันมีการสอนสำเนียงมอเนกัสก์อย่างเป็นทางการตามโรงเรียนต่าง ๆ ในประเทศโมนาโก[3] ทว่ามีประชากรท้องถิ่นพูดภาษานี้ได้เพียงไม่กี่คน ในย่านมอนาโก-วีลมีการติดป้ายจราจรเป็นภาษาฝรั่งเศสและมอเนกัสก์[4]
สำเนียงมอเนกัสก์คล้ายกับภาษาลีกูเรียสำเนียงเจนัว แต่ต่างจากสำเนียงม็องตง ในอดีตแถบเมืองนิสก่อนถูกผนวกเข้ากับฝรั่งเศสเมื่อ ค.ศ. 1860 พูดภาษาอุตซิตาสำเนียงนิซัว ซึ่งใกล้เคียงกับสำเนียงมอเนกัสก์[5] ช่วงที่โมนาโกตกเป็นรัฐในอารักขาของอาณาจักรซาร์ดิเนีย-พีดมอนต์ ช่วงปี ค.ศ. 1814–1861ได้อิทธิพลจากภาษาอิตาลี[6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 2016 census
- ↑ Raymond Arveiller (1967) Etude sur le Parler de Monaco. Comité National des Traditions Monégasques.
- ↑ L’enseignement de la Langue Monégasque (PDF), คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-07, สืบค้นเมื่อ 2020-03-26
{{citation}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "Society". Monaco-IQ. สืบค้นเมื่อ 6 September 2012.
- ↑ Gubbins, Paul; Holt, Mike (2002). Beyond Boundaries: Language and Identity in Contemporary Europe. Multilingual Matters. p. 91. ISBN 978-1-85359-555-4.
- ↑ History of Monaco