ภาษาลอมบาร์ด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาลอมบาร์ด
lombard/lumbaart (ตะวันตก)
lombard (ตะวันออก)
ประเทศที่มีการพูดประเทศอิตาลี, ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
ภูมิภาคอิตาลี[1][2][3]

สวิตเซอร์แลนด์[1][2][3]

บราซิล[4]

จำนวนผู้พูด3.8 ล้านคน  (2002)[5]
ตระกูลภาษา
ภาษาถิ่น
รหัสภาษา
ISO 639-3lmo
Linguasphere51-AAA-oc & 51-AAA-od
Lombard language in Europe.png
Mappa Dialetti lombardi.svg
การกระจายทางภูมิศาสตร์โดยละเอียดของภาษาถิ่นลอมบาร์ด
รายละเอียด: L01 – ลอมบาร์ดตะวันตก; L02 – ลอมบาร์ดตะวันออก; L03 – ลอมบาร์ดใต้; L04 – ลอมบาร์ดแถบแอลป์
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด

ลอมบาร์ด (ชื่อพื้นเมือง: ลอมบาร์ด: lombard / lumbart, ขึ้นอยู่กับอักขรวิธี; แม่แบบ:IPA-lmo หรือ แม่แบบ:IPA-lmo) เป็นภาษา[6]ที่ถือเป็นภาษาต่อเนื่อง[7][8] ซึ่งมีผู้พูดหนึ่งล้านคนในอิตาลีตอนเหนือและสวิตเซอร์แลนด์ตอนใต้ โดยเฉพาะพื้นที่ส่วนใหญ่ของแคว้นลอมบาร์เดีย และบางพื้นที่ในภูมิภาคใกล้เคียง เช่นฝั่งตะวันออกของแคว้นปีเยมอนเต และฝั่งตะวันตกของแคว้นเตรนติโนของประเทศอิตาลี และรัฐตีชีโนกับรัฐเกราบึนเดินของประเทศสวิตเซอร์แลนด์[7] ภาษาลอมบาร์ดเป็นภาษาในกลุ่มภาษาโรมานซ์ ซึ่งอยู่ในกลุ่มกัลโล-โรมานซ์[9]

นอกจากนี้ยังมีผู้พูดภาษาลอมบาร์ดในรัฐซังตากาตารีนาของประเทศบราซิลด้วย[4][8]

สัทวิทยา[แก้]

ตารางข้างล่างนี้แสดงเสียงที่มีในภาษาลอมบาร์ดทุกสำเนียง

พยัญชนะ[แก้]

เสียงพยัญชนะ[10]
ริมฝีปาก ริมฝีปาก-ฟัน ฟัน ปุ่มเหงือก หลัง-
ปุ่มเหงือก 		เพดานแข็ง เพดานอ่อน
นาสิก m n ɲ (ŋ)
หยุด ไร้เสียง p t k
ออกเสียง b d ɡ
กักเสียดแทรก ไร้เสียง t͡s t͡ʃ
ออกเสียง d͡z d͡ʒ
เสียดแทรก ไร้เสียง f s ʃ
ออกเสียง z ʒ
รัว r
เปิด กลาง ʋ j w
ข้าง l (ʎ)

ในภาษาลอมบาร์ดตะวันออก เสียง /dz/, /z/ กับ /ʒ/ รวมเป็นเสียง [z] และเสียง /ts/, /s/ กับ /ʃ/รวมเป็นเสียง [s] เสียงสุดท้ายมัก debuccalized ไปเป็น [h]

สระ[แก้]

เสียงสระ[10]
หน้า กลาง หลัง
ไม่ห่อ ห่อ
สูง i iː y yː u uː
กลาง e eː ø øː (œ)[11] o
ɛ ɔ
ต่ำ a aː

ในแบบตะวันตก มีการเปรียบเทียบความยาวของสระ (เช่น andà "เพื่อไป" vs andàa "ไปแล้ว" ในภาษามิลาน)[10] แต่แบบตะวันออกมักใช้เฉพาะหน่วยเสียงย่อยสั้น

เมื่อมีรูปสระอักขรวิธีซ้ำกันสองตัวที่แยกกันด้วยยัติภาค ซึ่งหลีกเลี่ยงความสับสนกับสระยาว เช่น a-a ใน ca-àl "ม้า"[10]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 Minahan, James (2000). One Europe, many nations: a historical dictionary of European national groups. Westport.
  2. ↑ 2.0 2.1 Moseley, Christopher (2007). Encyclopedia of the world's endangered languages. New York.
  3. ↑ 3.0 3.1 Coluzzi, Paolo (2007). Minority language planning and micronationalism in Italy. Berne.
  4. ↑ 4.0 4.1 มีผู้พูดในBotuverá ซึ่งมีผู้อพยพชาวอิตาลีที่เดินทางมาจากหุบเขาระหว่างTreviglioกับCrema. A thesis of Leiden University about Brasilian Bergamasque: [1].
  5. ↑ ภาษาลอมบาร์ด ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
  6. ↑ "Documentation for ISO 639 identifier: LMO" (ภาษาอังกฤษ). Identifier: LMO - Language(s) Name: Lombard - Status: Active - Code set: 639-3 - Scope: Individual - Type: Living{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  7. ↑ 7.0 7.1 Jones, Mary C.; Soria, Claudia (2015). "Assessing the effect of official recognition on the vitality of endangered languages: a case of study from Italy". Policy and Planning for Endangered Languages. Cambridge, UK: Cambridge University Press. p. 130. ISBN 9781316352410. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-04-21. Lombard (Lumbard, ISO 639-9 lmo) is a cluster of essentially homogeneous varieties (Tamburelli 2014: 9) belonging to the Gallo-Italic group. It is spoken in the Italian region of Lombardy, in the Novara province of Piedmont, and in Switzerland. Mutual intelligibility between speakers of Lombard and monolingual Italian speakers has been reported as very low (Tamburelli 2014). Although some Lombard varieties, Milanese in particular, enjoy a rather long and prestigious literary tradition, Lombard is now mostly used in informal domains. According to Ethnologue, Piedmontese and Lombard are spoken by between 1,600,000 and 2,000,000 speakers and around 3,500,000 speakers, respectively. These are very high figures for languages that have never been recognised officially nor systematically taught in school
  8. ↑ 8.0 8.1 Bonfadini, Giovanni. "lombardi, dialetti" [Lombard dialects]. Enciclopedia Treccani (ภาษาอิตาลี).
  9. ↑ "lombardi, dialetti in "Enciclopedia dell'Italiano"". www.treccani.it (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 2020-11-14.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 Sanga, Glauco (1984). Dialettologia Lombarda (ภาษาอิตาลี). University of Pavia. pp. 283–285.
  11. ↑ [œ] เกิดขึ้นในพื้นที่ภาษาส่วนใหญ่แต่สามารถทับซ้อนด้วย [ø] เพราะทั้งสองมีไตรแกรม (Trigram) เหมือนกัน (oeu)

บรรณานุกรม[แก้]

  • Agnoletto, Attilio (1992). San Giorgio su Legnano - storia, società, ambiente. SBN IT\ICCU\CFI\0249761.
  • D'Ilario, Giorgio (2003). Dizionario legnanese. Artigianservice. SBN IT\ICCU\MIL\0625963.
  • Bernard Comrie, Stephen Matthews, Maria Polinsky (eds.), The Atlas of languages: the origin and development of languages throughout the world. New York 2003, Facts On File. p. 40.
  • Brevini, Franco - Lo stile lombardo: la tradizione letteraria da Bonvesin da la Riva a Franco Loi / Franco Brevini - Pantarei, Lugan - 1984 (Lombard style: literary tradition from Bonvesin da la Riva to Franco Loi )
  • Glauco Sanga: La lingua Lombarda, in Koiné in Italia, dalle origini al 500 (Koinés in Italy, from the origin to 1500), Lubrina publisher, Bèrghem.
  • Claudio Beretta: Letteratura dialettale milanese. Itinerario antologico-critico dalle origini ai nostri giorni - Hoepli, 2003.
  • G. Hull: "The linguistic Unity of Northern Italy and Rhaetia, PhD thesis, University of Sydney, 1982; published as The Linguistic Unity of Northern Italy and Rhaetia: Historical Grammar of the Padanian Language, 2 vols. Sydney: Beta Crucis Editions, 2017.
  • Jørgen G. Bosoni: «Una proposta di grafia unificata per le varietà linguistiche lombarde: regole per la trascrizione», in Bollettino della Società Storica dell’Alta Valtellina 6/2003, p. 195-298 (Società Storica Alta Valtellina: Bormio, 2003). A comprehensive description of a unified set of writing rules for all the Lombard varieties of Switzerland and Italy, with IPA transcriptions and examples.
  • Tamburelli, M. (2014). Uncovering the ‘hidden’ multilingualism of Europe: an Italian case study. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 35(3), 252-270.
  • NED Editori: I quatter Vangeli de Mattee, March, Luca E Gioann - 2002.
  • Stephen A. Wurm: Atlas of the World’s Languages in Danger of Disappearing. Paris 2001, UNESCO Publishing, p. 29.
  • Studi di lingua e letteratura lombarda offerti a Maurizio Vitale, (Studies in Lombard language and literature) Pisa: Giardini, 1983
  • A cura di Pierluigi Beltrami, Bruno Ferrari, Luciano Tibiletti, Giorgio D'Ilario: Canzoniere Lombardo - Varesina Grafica Editrice, 1970.
  • Sanga, Glauco. 1984. Dialettologia Lombarda. University of Pavia. 346pp.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ภาษาลอมบาร์ด&oldid=9998932"