สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เสงี่ยม จนฺทสิริ)
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เสงี่ยม จนฺทสิริ) | |
|---|---|
| คำนำหน้าชื่อ | ท่านเจ้าประคุณ |
| ส่วนบุคคล | |
| เกิด | 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2443 (82 ปี 356 วัน ปี) |
| มรณภาพ | 27 มกราคม พ.ศ. 2526 |
| นิกาย | มหานิกาย |
| การศึกษา | นักธรรมชั้นเอก, เปรียญธรรม 6 ประโยค |
| ตำแหน่งชั้นสูง | |
| ที่อยู่ | วัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร กรุงเทพมหานคร |
| บรรพชา | 25 มีนาคม พ.ศ. 2461 |
| อุปสมบท | 12 มิถุนายน พ.ศ. 2464 |
| พรรษา | 61 |
| ตำแหน่ง | เจ้าอาวาสวัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร เจ้าคณะใหญ่หนเหนือ |
สมเด็จพระพุฒาจารย์ นามเดิม เสงี่ยม วิโรทัย ฉายา จนฺทสิริ เป็นสมเด็จพระราชาคณะฝ่ายมหานิกาย เจ้าอาวาสวัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร เจ้าคณะจังหวัดนนทบุรี เจ้าคณะใหญ่หนเหนือ และกรรมการมหาเถรสมาคม
ประวัติ[แก้]
ชาติภูมิ[แก้]
สมเด็จพระพุฒาจารย์ มีนามเดิมว่า เสงี่ยม วิโรทัย เกิดเมื่อวันอังคารที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2443 เป็นบุตรของนายเขียว-นางประกอบ วิโรทัย ภูมิลำเนาอยู่ตำบลหันสัง อำเภอบางปะหัน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้ศึกษาที่โรงเรียนประชาบาลจนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จึงช่วยบิดาทำนา จนถึงเดือนมีนาคม พ.ศ. 2460 จึงย้ายมาอยู่กับพระอาจารย์ทอง คณะ 5 วัดสุทัศนเทพวราราม
อุปสมบท[แก้]
แล้วบวชเป็นสามเณรในวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2461 โดยมีพระมงคลราชมุนี (ผึ่ง ปุปฺผโก) เป็นพระอุปัชฌาย์
เมื่ออายุครบบวชจึงได้อุปสมบทในวันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2464 ณ วัดสุทัศนเทพวราราม โดยมีพระพรหมมุนี (แพ ติสฺสเทโว) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระมงคลราชมุนี (ผึ่ง ปุปฺผโก) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระราชเวที (นาค สุมนนาโค) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้ฉายาทางธรรมว่า จนฺทสิริ
การศึกษา[แก้]
ท่านได้ศึกษาพระปริยัติธรรมต่อจนสอบได้ตามลำดับดังนี้
- พ.ศ. 2462 สอบได้นักธรรมชั้นตรี
- พ.ศ. 2464 สอบได้นักธรรมชั้นโท
- พ.ศ. 2474 สอบได้นักธรรมชั้นเอก
- พ.ศ. 2470 สอบได้เปรียญธรรม 3 ประโยค
- พ.ศ. 2473 สอบได้เปรียญธรรม 4 ประโยค
- พ.ศ. 2476 สอบได้เปรียญธรรม 5 ประโยค
- พ.ศ. 2482 สอบได้เปรียญธรรม 6 ประโยค[1]
สมณศักดิ์[แก้]
- พ.ศ. 2482 ได้รับแต่งตั้งจากสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (แพ ติสฺสเทโว) สมเด็จพระสังฆราช ให้ดำรงตำแหน่งฐานานุกรมที่ พระครูจุลคณานุศาสน์ วิจารโณภาสภาคยคุณ สุนทรสังฆานุคุตติ วิสุทธิสังฆนายก ปิฎกธรรมรักขิต พระครูปลัดซ้าย
- พ.ศ. 2483 ได้รับแต่งตั้งจากสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (แพ ติสฺสเทโว) สมเด็จพระสังฆราช ให้ดำรงในตำแหน่งฐานานุกรมที่ พระครูมหาคณานุสิชฌน์ สังฆอิศริยาลังการ วิจารณโกศล วิมลสังฆนายก ปิฎกธรรมรักขิต พระครูปลัดขวา
- 1 มีนาคม พ.ศ. 2489 เลื่อนเป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ พระศรีสมโพธิ[2]
- พ.ศ. 2490 เป็นพระราชาคณะเสมอชั้นราช ในราชทินนามเดิม
- พ.ศ. 2498 เป็นพระราชาคณะเสมอชั้นเทพ ในราชทินนามเดิม
- 5 ธันวาคม พ.ศ. 2502 เลื่อนเป็นพระราชาคณะชั้นธรรมที่ พระธรรมวิสุทธาจารย์ สุทัศนวิหารกิจบริรักษ์ อัครวโรปการ ธรรมภาณคุณธาดา มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[3]
- 5 ธันวาคม พ.ศ. 2511 ได้รับสถาปนาเป็นรองสมเด็จพระราชาคณะที่ พระวิสุทธิวงศาจารย์ ญาณทัศโนดม พรหมจริยาธิมุต วิสุทธิธัมมานุจารี ตรีปิฎกคุณาลังการวิภูษิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[4]
- 5 ธันวาคม พ.ศ. 2520 ได้รับสถาปนาเป็นสมเด็จพระราชาคณะที่ สมเด็จพระพุฒาจารย์ อเนกสถานปรีชา สัปตวิสุทธิจริยาสมบัติ นิพัทธธุตคุณ สิริสุนทรพรตจาริก อรัญญิกมหาปริณายก ตรีปิฎกโกศล วิมลคัมภีรญาณสุนทร บวรสังฆาราม คามวาสี อรัณยวาสี[5]
มรณภาพ[แก้]
สมเด็จพระพุฒาจารย์ มรณภาพเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2526[6] สิริอายุ 82 ปี 356 วัน พรรษา 61 ได้รับพระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส เมื่อวันเสาร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2526 เวลา 17.00 น.
อ้างอิง[แก้]
- เชิงอรรถ
- ↑ เรื่องตั้งพระราชาคณะผู้ใหญ่ในกรุงรัตนโกสินทร์ เล่ม ๒, หน้า 154
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรสมณศักดิ์, เล่ม 63, ตอน 15 ง, 19 มีนาคม 2489, หน้า 357
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม 76, ตอน 115 ง ฉบับพิเศษ, 16 ธันวาคม 2502, หน้า 2
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระบรมราชโองการ ประกาศ สถาปนาสมณศักดิ์, เล่ม 85, ตอน 122 ก ฉบับพิเศษ, 31 ธันวาคม 2511, หน้า 1-6
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระบรมราชโองการ ประกาศ สถาปนาสมณศักดิ์, เล่ม 95, ตอน 34 ก ฉบับพิเศษ, 27 มีนาคม 2521, หน้า 4-8
- ↑ เรื่องตั้งพระราชาคณะผู้ใหญ่ในกรุงรัตนโกสินทร์ เล่ม ๒, หน้า 156
- บรรณานุกรม
- กรมศิลปากร. เรื่องตั้งพระราชาคณะผู้ใหญ่ในกรุงรัตนโกสินทร์ เล่ม ๒. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2545. 450 หน้า. ISBN 974-417-530-3
- กิตฺติวุฑฺโฒ ภิกฺขุ. ตายแล้วไปไหนและของดีจากเปรต. กรุงเทพฯ : มูลนิธิอภิธรรมมหาธาตุวิทยาลัย, 2526. 230 หน้า. [พิมพ์เป็นธรรมานุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (จนฺทสิริมหาเถร)]
| ก่อนหน้า | สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เสงี่ยม จนฺทสิริ) | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| สมเด็จพระธีรญาณมุนี (ธีร์ ปุณฺณโก) | 
|
 เจ้าคณะใหญ่หนเหนือ (พ.ศ. 2516 — พ.ศ. 2526) |
|
สมเด็จพระพุทธชินวงศ์ (สุวรรณ สุวณฺณโชโต) |