วอลเลย์บอล ซี วี.ลีก
การแข่งหรือฤดูกาลปัจจุบัน: วอลเลย์บอลหญิง ซี วี.ลีก 2023 | |
 | |
| กีฬา | วอลเลย์บอล |
|---|---|
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2560 |
| ฤดูกาลแรก | 2023 (ชาย) 2019 (หญิง) |
| จำนวนทีม | 4 |
| ประเทศ |  อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ ไทย เวียดนาม |
| ทวีป | เอวีซี (เอเชียตะวันออกเฉียงใต้) |
| ทีมชนะเลิศปัจจุบัน | ชาย: อินโดนีเซีย (ครั้งที่ 2) หญิง:  ไทย (ครั้งที่ 5) |
| ทีมชนะเลิศสูงสุด | ชาย: อินโดนีเซีย (2 ครั้ง) หญิง: ไทย (5 ครั้ง) |
| หุ้นส่วนโทรทัศน์ | ช่องวัน 31 (ไทย) |
| เว็บไซต์ | ซี วี.ลีก |
วอลเลย์บอลลีกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อังกฤษ: Southeast Asian Volleyball League) หรือที่รู้จักในชื่อ ซี วี.ลีก (อังกฤษ: SEA V.League) (หรือชื่อเดิมคือ อาเซียนกรังด์ปรีซ์ (อังกฤษ: ASEAN Grand Prix)) เป็นรายการแข่งขันวอลเลย์บอลระดับนานาชาติในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดย 4 ทีมจากประเทศสมาชิกสมาคมวอลเลย์บอลแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (SAVA) หน่วยงานกำกับดูแลกีฬาระดับภูมิภาคในสังกัดสมาพันธ์วอลเลย์บอลเอเชีย (AVC) ได้แก่ประเทศไทย เวียดนาม อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์
ประวัติ[แก้]
แผนการจัดลีกวอลเลย์บอลหญิงระดับภูมิภาคในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีขึ้นครั้งแรกในปี 2013 เมื่อชาญฤทธิ์ วงษ์ประเสริฐ เลขาธิการสมาพันธ์วอลเลย์บอลเอเชียจากประเทศไทย ได้พบกับเจ้าหน้าที่ของ บรรษัทกีฬาวอลเลย์บอลฟิลิปปินส์ (Larong Volleyball sa Pilipinas) ซึ่งเป็นสมาคมวอลเลย์บอลแห่งชาติของฟิลิปปินส์ในขณะนั้น และได้รับการเสนอให้ใช้รูปแบบลีกเหย้าและเยือนเพื่อส่งเสริมวอลเลย์บอลหญิงในภูมิภาค[1]
มีรายงานว่าบริษัทจัดงานและให้คำปรึกษาสปอร์ตคอร์ (SportsCore Event Management and Consultancy, Inc.) ผู้จัดการแข่งขันฟิลิปปินส์ซูเปอร์ลีกา ซึ่งมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในฟิลิปปินส์ พร้อมกับสโมสรลีกจากอินโดนีเซีย, ไทย และเวียดนาม ต่างสนับสนุนแผนการดังกล่าว โดยในเดือนกรกฎาคม 2015 เหลือเพียง "การตกลงขั้นสุดท้าย" ที่ยังไม่ได้ทำ ซึ่งรวมถึงกลไกและชื่ออย่างเป็นทางการของการแข่งขัน
ในเดือนธันวาคม 2016 มีรายงานว่าการแข่งขันนัดแรกได้รับการขนานนามว่าเป็น ซูเปอร์ลีกาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Southeast Asian SuperLiga) ซึ่งมีแผนจะจัดขึ้นระหว่างวันที่ 14 - 17 กันยายน 2017[2] แต่ในเดือนมกราคม 2017 มีรายงานว่าชื่อการแข่งขันเปลี่ยนเป็น อาเซียนกรังด์ปรีซ์ (ASEAN Grand Prix)[3]
อาเซียนกรังด์ปรีซ์จัดขึ้นครั้งแรกในปี 2019 โดยจัดแยกกัน 2 ทัวร์นาเมนต์ ที่ประเทศไทยและฟิลิปปินส์ โดยประเทศไทย เป็นผู้ชนะในการแข่งขันทั้งสองรายการ [4] [5]
รายการนี้กลับมาอีกครั้งในปี 2022 ในชื่อ อาเซียนกรังด์ปรีซ์ วูเมนส์ วอลเลย์บอล อินวิเตชั่น (ASEAN Grand Prix Women's Volleyball Invitation) โดยมีกำหนดการแข่งขันในประเทศไทย ส่วนการแข่งขันประเภททีมชายมีกำหนดจัดขึ้นในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ[6] ไทย ป้องกันแชมป์อาเซียนกรังด์ปรีซ์ได้ หลังจากชนะสามทีมในการแข่งขันปี 2022
ตั้งแต่ปี 2023 การแข่งขันได้เปลี่ยนชื่อเป็น วอลเลย์บอลลีกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Southeast Asian Volleyball League) หรือ ซี วี.ลีก (SEA V.League) และเปิดตัวการแข่งขันของทีมชายเป็นครั้งแรกในปีเดียวกัน[7]
ผลการแข่งขัน[แก้]
การแข่งขันชาย[แก้]
| ปี | สนาม | เจ้าภาพ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ | อันดับที่ 3 | อันดับที่ 4 | |||
| 2023 | สนามที่ 1 |  โบโกร์ |
 อินโดนีเซีย |
 ไทย |
 เวียดนาม |
 ฟิลิปปินส์ |
| สนามที่ 2 |  ซันตาโรซา |
อินโดนีเซีย |
เวียดนาม |
ไทย |
ฟิลิปปินส์ |
การแข่งขันหญิง[แก้]
| ปี | สนาม | เจ้าภาพ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ | อันดับที่ 3 | อันดับที่ 4 | |||
| 2019 | สนามที่ 1 | นครราชสีมา |
ไทย |
อินโดนีเซีย |
ฟิลิปปินส์ |
เวียดนาม |
| สนามที่ 2 | ซันตาโรซา |
ไทย |
อินโดนีเซีย |
ฟิลิปปินส์ |
เวียดนาม | |
| 2022 | –
|
นครราชสีมา |
ไทย |
เวียดนาม |
อินโดนีเซีย |
ฟิลิปปินส์ |
| 2023 | สนามที่ 1 |  หวิญฟุก |
ไทย |
เวียดนาม |
อินโดนีเซีย |
ฟิลิปปินส์ |
| สนามที่ 2 | เชียงใหม่ |
ไทย |
เวียดนาม |
อินโดนีเซีย |
ฟิลิปปินส์ |
ประเทศที่เข้าร่วม[แก้]
การแข่งขันชาย[แก้]
| 2023 | ทั้งหมด | ||
สนามที่ 1 |
สนามที่ 2 | ||
| อินโดนีเซีย
|
อันดับที่ 1 | อันดับที่ 1 | 2 |
| ฟิลิปปินส์
|
อันดับที่ 4 | อันดับที่ 4 | 2 |
| ไทย
|
อันดับที่ 2 | อันดับที่ 3 | 2 |
| เวียดนาม
|
อันดับที่ 3 | อันดับที่ 2 | 2 |
การแข่งขันหญิง[แก้]
| 2019 | 2022 | 2023 | ทั้งหมด | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
สนามที่ 1 |
สนามที่ 2 |
|
สนามที่ 1 |
สนามที่ 2 | ||||
| อินโดนีเซีย
|
อันดับที่ 2 | อันดับที่ 2 | อันดับที่ 3 | อันดับที่ 3 | อันดับที่ 3 | 5 | ||
| ฟิลิปปินส์
|
อันดับที่ 3 | อันดับที่ 3 | อันดับที่ 4 | อันดับที่ 4 | อันดับที่ 4 | 5 | ||
| ไทย
|
อันดับที่ 1 | อันดับที่ 1 | อันดับที่ 1 | อันดับที่ 1 | อันดับที่ 1 | 5 | ||
| เวียดนาม
|
อันดับที่ 4 | อันดับที่ 4 | อันดับที่ 2 | อันดับที่ 2 | อันดับที่ 2 | 5 | ||
ทีมเริ่มต้น[แก้]
การแข่งขันชาย[แก้]
|
การแข่งขันหญิง[แก้]
|
|
รางวัล[แก้]
การแข่งขันชาย[แก้]
| ปี | สนาม | ผู้เล่นทรงคุณค่า | ตัวเซ็ตยอดเยี่ยม | ตัวตบด้านนอกยอดเยี่ยม | ตัวบล็อกกลางยอดเยี่ยม | ตัวตบตรงข้ามยอดเยี่ยม | ตัวรับอิสระยอดเยี่ยม | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2023 | สนามที่ 1
|
Fahri Septian Putratama
|
Đinh Văn Duy
|
อนุรักษ์ พันธุ์รัมย์
|
Farhan Halim
|
Hendra Kurniawan
|
กฤษฎา นิลไสว
|
Steven Charles Rotter
|
ธนภัทร์ เจริญสุข
|
| สนามที่ 2
|
Farhan Halim
|
จักรกฤษณ์ ถนอมน้อย
|
Boy Arnez Arabi
|
Trương Thế Khải
|
Prasojo
| ||||
การแข่งขันหญิง[แก้]
| ปี | สนาม | ผู้เล่นทรงคุณค่า | ตัวตบยอดเยี่ยม | ตัวเซิร์ฟยอดเยี่ยม | ตัวบล็อกกลางยอดเยี่ยม | ตัวเซ็ตยอดเยี่ยม | ตัวรับอิสระยอดเยี่ยม |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2019 | สนามที่ 1
|
อรอุมา สิทธิรักษ์
|
ชัชชุอร โมกศรี
|
Megawati Hangestri Pertiwi
|
Mary Joy Baron
|
Tri Retno Mutiara Lutfi
|
Nguyễn Thị Kim Liên
|
| สนามที่ 2
|
ปลื้มจิตร์ ถินขาว
|
พิมพิชยา ก๊กรัมย์
|
Ratri Wulandari
|
Dawn Nicole Macandili
|
| ปี | สนาม | ผู้เล่นทรงคุณค่า | ตัวเซ็ตยอดเยี่ยม | ตัวตบด้านนอกยอดเยี่ยม | ตัวบล็อกกลางยอดเยี่ยม | ตัวตบตรงข้ามยอดเยี่ยม | ตัวรับอิสระยอดเยี่ยม | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2022 | – | พิมพิชยา ก๊กรัมย์
|
พรพรรณ เกิดปราชญ์
|
Trần Thị Thanh Thúy
|
อัจฉราพร คงยศ
|
Nguyễn Thị Trinh
|
ทิชากร บุญเลิศ
|
Megawati Hangestri Pertiwi
|
Kyla Atienza
|
| 2023 | สนามที่ 1
|
อัจฉราพร คงยศ
|
Đoàn Thị Lâm Oanh
|
Trần Thị Thanh Thúy
|
อัจฉราพร คงยศ
|
ทัดดาว นึกแจ้ง
|
Wilda Nurfadhilah
|
Hoàng Thị Kiều Trinh
|
ปิยะนุช แป้นน้อย
|
| สนามที่ 2
|
ชัชชุอร โมกศรี
|
Arneta Putri Amelian
|
Vi Thị Như Quỳnh
|
Ratri Wulandari
|
จรัสพร บรรดาศักดิ์
|
Đoàn Thị Xuân
|
Alyssa Solomon
| ||
สรุปเหรียญรางวัล[แก้]
การแข่งขันชาย[แก้]
| ลำดับที่ | ประเทศ | ทอง | เงิน | ทองแดง | รวม |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | อินโดนีเซีย | 2 | 0 | 0 | 2 |
| 2 | เวียดนาม | 0 | 1 | 1 | 2 |
| ไทย | 0 | 1 | 1 | 2 | |
| 4 | ฟิลิปปินส์ | 0 | 0 | 0 | 0 |
| รวม (4 ประเทศ) | 2 | 2 | 2 | 6 | |
การแข่งขันหญิง[แก้]
| ลำดับที่ | ประเทศ | ทอง | เงิน | ทองแดง | รวม |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ไทย | 5 | 0 | 0 | 5 |
| 2 | เวียดนาม | 0 | 3 | 0 | 3 |
| 3 | อินโดนีเซีย | 0 | 2 | 3 | 5 |
| 4 | ฟิลิปปินส์ | 0 | 0 | 2 | 2 |
| รวม (4 ประเทศ) | 5 | 5 | 5 | 15 | |
สรุปเหรียญโดยรวม[แก้]
| ลำดับที่ | ประเทศ | ทอง | เงิน | ทองแดง | รวม |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ไทย (THA) | 5 | 1 | 1 | 7 |
| 2 | อินโดนีเซีย (INA) | 2 | 2 | 3 | 7 |
| 3 | เวียดนาม (VIE) | 0 | 4 | 1 | 5 |
| 4 | ฟิลิปปินส์ (PHI) | 0 | 0 | 2 | 2 |
| รวม (4 ประเทศ) | 7 | 7 | 7 | 21 | |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Manicad, Julius (21 March 2016). "Southeast Asian club league in the pipeline". Volleyverse. สืบค้นเมื่อ 26 December 2016.
- ↑ Noguera, Emil (26 December 2016). "PH Superliga braces for busy 2017". The Manila Times. สืบค้นเมื่อ 26 December 2016.
- ↑ Reyes, Marc Anthony (5 January 2017). "PSL serves up Asean Grand Prix this September". Philippine Daily Inquirer. สืบค้นเมื่อ 5 January 2017.
- ↑ "All set for SAT Thailand Volleyball Invitation in Nakhon Ratchasima". Asian Volleyball Confederation. Preechachan. 19 September 2019. สืบค้นเมื่อ 11 September 2022.
- ↑ "Thailand Capture Back-to-back Asean Grand Prix Titles". Asian Volleyball Confederation. Preechachan. 7 October 2019. สืบค้นเมื่อ 11 September 2022.
- ↑ "Thailand, Vietnam to Fight it Out in Highly-Anticipated Clash For Eventual Title in 2nd ASEAN Grand Prix Women's Volleyball Invitation". Asian Volleyball Confederation. 7 September 2022. สืบค้นเมื่อ 11 September 2022.
- ↑ Bas (2023-02-20). "ไทยเจ้าภาพทีมหญิง! อาเซียน กรังด์ปรีซ์ เปลี่ยนชื่อเป็น "ซี วี.ลีก" ตบสนั่น ส.ค.นี้". Thaiger ข่าวไทย. สืบค้นเมื่อ 2023-06-26.