รัฐปะหัง

ปะหัง ڨهڠ
รัฐ
ปาฮังดารุลมะก์มูร์ ڨهڠ دار المعمور
ธง ตราอาร์ม
เพลง: อัลละห์ สลามัตกัน ซุลตัน กามี (พระเจ้าโปรดคุ้มครองสุลต่านของเรา)
รัฐปะหัง ใน    ประเทศมาเลเซีย
พิกัดภูมิศาสตร์: 3°45′N 102°30′E
เมืองหลวง	กวนตัน
เมืองเจ้าผู้ครอง	ปกัน
การปกครอง
• สุลต่าน	อะห์มัด ชาห์
• มุขมนตรี	อัดนัน ยาอ์โกบ (บารีซันเนชันเนล)
พื้นที่
• ทั้งหมด	36,137 ตร.กม. (13,953 ตร.ไมล์)
ประชากร (2010)
• ทั้งหมด	1,443,365
• ความหนาแน่น	40 คน/ตร.กม. (100 คน/ตร.ไมล์)
ดัชนีการพัฒนามนุษย์
• HDI (2010)	0.705 (สูง) (อันดับที่ 10)
รหัสไปรษณีย์	25xxx ถึง 28xxx, 39xxx, 49000, 69000
รหัสโทรศัพท์	09 (ทั่วไป) 05 (ที่ราบสูงคาเมรอน) 03 (ที่ราบสูงเกินติง)
ทะเบียนพาหนะ	C
เข้าร่วมกับสหรัฐมลายู	1895
ถูกญี่ปุ่นยึดครอง	1942
เข้าร่วมกับสหพันธรัฐมลายา	1948
รับเอกราชเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมลายา	31 สิงหาคม 1957
เว็บไซต์	www.pahang.gov.my

ปะหัง (มลายู: Pahang, อักษรยาวี: ڨهڠ) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐมาเลเซีย และเป็นรัฐที่ใหญ่ที่สุดบนมาเลเซียตะวันตก ครอบคลุมบริเวณแอ่งแม่น้ำปะหัง มีอาณาเขตติดต่อกับรัฐกลันตันทางทิศเหนือ ติดต่อกับรัฐเประก์ รัฐเซอลาโงร์ และรัฐเนอเกอรีเซิมบีลันทางทิศตะวันตก ติดต่อกับรัฐยะโฮร์ทางทิศใต้ ส่วนทางทิศตะวันออกติดต่อกับรัฐตรังกานูและทะเลจีนใต้

เมืองหลวงของรัฐคือกวนตัน (Kuantan) ส่วนเมืองของเจ้าผู้ครองตั้งอยู่ที่ปกัน (Pekan) เมืองสำคัญอื่น ๆ ได้แก่ กัวลาลีปิส เตเมร์โละห์ และรีสอร์ตเชิงเขาที่ที่สูงเกินติง ที่สูงจาเมรอน และเฟรเซอส์ฮิลล์

ชื่อเฉลิมเมืองของรัฐปะหังคือ ดารุลมักมูร์ ("ถิ่นที่อยู่แห่งความเงียบสงบ")

องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ของผู้คนในรัฐนี้ประมาณอย่างหยาบ ๆ ได้แก่ ชาวมลายู + ภูมิบุตร 1 ล้านคน ชาวจีน 233,000 คน ชาวอินเดีย 68,500 คน อื่น ๆ 13,700 คน และไร้สัญชาติ 68,000 คน

การแบ่งเขตการปกครอง

รัฐปะหังแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 11 เขต ได้แก่

1. บรา
2. เบ็นตง
3. ที่สูงจาเมรอน
4. เจอรันตุต
5. กวนตัน
6. กัวลาลีปิส
7. มารัน
8. ปกัน
9. เราบ์
10. รอมปิน
11. เตเมร์โละห์

ประชากร

ศาสนา

สถิติจำนวนผู้นับถือศาสนาต่างๆ ของรัฐปะหัง ในปี 2010
religion			percent
อิสลาม			74.9%
พุทธ			14.4%
ฮินดู			4.0%
ไม่มีศาสนา			2.7%
คริสต์			1.9%
อื่นๆ			1.2%
ศาสนาพื้นบ้านของจีน			0.5%