ยูไนเต็ดอาหรับแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 869 (พ.ศ. 2506)
 เครื่องบินเดอ ฮาวิลแลนด์ คอเม็ทของยูไนเต็ดอาหรับแอร์ไลน์รุ่นเดียวกับลำที่เกิดเหตุ | |
| สรุปอุบัติเหตุ | |
|---|---|
| วันที่ | 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2506 |
| สรุป | สูญเสียการควบคุมในสภาพอากาศปั่นป่วน |
| จุดเกิดเหตุ | 10 กิโลเมตร (6.2 ไมล์) นอกชายฝั่งบอมเบย์ ประเทศอินเดีย |
| อากาศยานลำที่เกิดเหตุ | |
| ประเภทอากาศยาน | เดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอช-106 คอเม็ท 4ซี |
| ดําเนินการโดย | ยูไนเต็ดอาหรับแอร์ไลน์ |
| ทะเบียน | SU-ALD |
| ต้นทาง | ท่าอากาศยานนานาชาติโตเกียว (HND) โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น |
| จุดพักที่ 1 | ท่าอากาศยานไขตั๊ก (HKG) ฮ่องกงของบริเตน |
| จุดพักที่ 2 | ท่าอากาศยานนานาชาติดอนเมือง (BKK) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย |
| จุดพักที่ 3 | ท่าอากาศยานซานตาครูซ (BOM) บอมเบย์ ประเทศอินเดีย |
| จุดพักสุดท้าย | ท่าอากาศยานนานาชาติบาห์เรน (BHR) มานามา ประเทศบาห์เรน |
| ปลายทาง | ท่าอากาศยานนานาชาติไคโร (CAI) ไคโร สหสาธารณรัฐอาหรับ |
| ผู้โดยสาร | 55 |
| ลูกเรือ | 8 |
| เสียชีวิต | 63 |
| บาดเจ็บ | 0 |
| รอดชีวิต | 0 |
ยูไนเต็ดอาหรับแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 869 เป็นเที่ยวบินพาณิชย์ซึ่งเดินทางในเส้นทางโตเกียว–ฮ่องกง–กรุงเทพมหานคร–บอมเบย์–บาห์เรน–ไคโร[1][2] ซึ่งประสบอุบัติเหตุระหว่างลงจอดที่ท่าอากาศยานซานตาครูซ (ท่าอากาศยานนานาชาติฉัตรปตี ศิวาจี มหาราชในปัจจุบัน) นอกชายฝั่งนครมุมไบ (หรือบอมเบย์ในขณะนั้น) เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2506 มีผู้เสียชีวิต 63 คน ไม่มีผู้รอดชีวิต ในจำนวนนี้มีตัวแทนคณะลูกเสือจากประเทศฟิลิปปินส์ที่กำลังเดินทางไปร่วมงานชุมนุมลูกเสือโลกครั้งที่ 11 ที่ประเทศกรีซ[3]
อากาศยาน[แก้]
เครื่องบินลำที่เกิดเหตุเป็นเครื่องบินเดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอช-106 คอเม็ท 4ซี หมายเลขทะเบียน SU-ALD[1] โดยขณะเกิดเหตุเครื่องบินลำดังกล่าวมีอายุได้ 3 ปี
นอกจาก SU-ALD แล้ว เครื่องบินคอเม็ท 4ซี ของยูไนเต็ดอาหรับแอร์ไลน์อีก 4 ลำยังประสบอุบัติเหตุร้ายแรงจนเครื่องบินไม่สามารถซ่อมแซมให้กลับมาใช้งานได้[4] ได้แก่
- SU-AMW เที่ยวบินที่ 869 ฮ่องกง–กรุงเทพมหานคร–ไคโร ประสบอุบัติเหตุตกในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ใน พ.ศ. 2505 มีผู้เสียชีวิต 26 คน
- SU-ANI เที่ยวบินที่ 755 ไคโร–คาร์ทูม–อาดดิสอาบาบา ประสบอุบัติเหตุตกขณะลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติโบเล กรุงอาดดิสอาบาบา ประเทศเอธิโอเปียใน พ.ศ. 2513 ไม่มีผู้เสียชีวิต
- SU-ALE (ลำที่แสดงในภาพ) มิวนิก-เอเธนส์–ไคโร ประสบอุบัติเหตุขณะบินขึ้นจากท่าอากาศยานมิวนิก-รีม นครมิวนิก ประเทศเยอรมนีใน พ.ศ. 2513 ไม่มีผู้เสียชีวิต
- SU-ALC เที่ยวบินที่ 844 แอลเจียร์–ตริโปลี–ไคโร ประสบอุบัติเหตุตกขณะลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติตริโปลี กรุงตริโปลี ประเทศลิเบียใน พ.ศ. 2514 มีผู้เสียชีวิต 16 คน
อุบัติเหตุ[แก้]
เวลา 01:46 น. คืนวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2506 ตามเวลาท้องถิ่นประเทศอินเดีย (UTC+05:30) นักบินแจ้งต่อเจ้าหน้าที่ควบคุมจราจรทางอากาศว่าอยู่เหนือสถานี VOR ซานตาครูซในบอมเบย์ ที่ระดับความสูง 7000 ฟุตและได้รับอนุญาตให้ลดระดับลงมาที่ 4000 ฟุต[2] นักบินแจ้งขอใช้ระบบ Instrument Landing System เพื่อลงจอดทางวิ่ง 09 และจะใช้วิธี back beam procedure[2] เจ้าหน้าที่ควบคุมจราจรแจ้งนักบินว่าระบบดังกล่าวไม่พร้อมใช้งานและแนะนำให้ใช้ VOR นำทาง[2] นักบินตกลงตามที่เจ้าหน้าที่แจ้งและรายงานว่ากำลังลดระดับจาก 7000 ฟุตและเบนหัวเครื่องทำมุม 272 องศาจากจุดนำทาง VOR[2] เจ้าหน้าที่ควบคุมจราจรแจ้งว่ามีสภาพอากาศปั่นป่วนที่ตำแหน่งประมาณ 6-7 ไมล์ทางทิศตะวันตกของท่าอากาศยาน[2] นักบินแจ้งขอบินเลี้ยวซ้ายแทนเลี้ยวขวาตามปกติเพื่อเลี่ยงสภาพอากาศเลวร้าย[2]ซึ่งเจ้าหน้าที่ควบคุมจราจรตอบตกลง นักบินบังคับเครื่องเลี้ยวซ้ายและเครื่องตกลงไปในทะเลเวลา 01:50 น. ตำแหน่งที่เครื่องบินตกอยู่ห่างจากเกาะมาฒออกไปประมาณ 9 ไมล์ทะเล (17 กิโลเมตร)[2]
สาเหตุ[แก้]
เนื่องจากไม่สามารถค้นหาซากเครื่องบินได้ และไม่มีรายงานจากนักบินก่อนเกิดเหตุ คณะสืบสวนจึงสรุปว่าเครื่องบินสูญเสียการควบคุมขณะเลี้ยวในสภาพอากาศปั่นป่วนและฝนตกหนัก[2]
อนุสรณ์[แก้]
สภาเมืองเกซอนซิตีในประเทศฟิลิปปินส์ได้สร้างวงเวียนอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงสมาชิกคณะลูกเสือของประเทศฟิลิปปินส์ที่เสียชีวิตในอุบัติเหตุครั้งนี้ โดยมีรูปปั้นล้อมรอบเป็นตัวแทนของสมาชิกคณะลูกเสือ ถนนหลายสายในเมืองก็ตั้งชื่อตามผู้เสียชีวิต[5] นอกจากนี้ยังมีอนุสรณ์สถานตั้งอยู่ที่สุสานมะนิลาเหนือในกรุงมะนิลาเป็นรูปมือแสดงรหัสลูกเสือและไม้กางเขน โดยมีแผ่นป้ายจารึกชื่อและสังกัดของลูกเสือแต่ละนายประดับด้านล่าง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Accident description at the Aviation Safety Network
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 Civil Aviation Authority 1974, p. 14/63
- ↑ "Airliner Crash in Sea Near Bombay – Scouts Among 62 on Board, Search For Bodies". News. The Times. No. 55765. London. 29 July 1963. col D, p. 10.
- ↑ "Aviation Safety Network > ASN Aviation Safety Database > Type index > ASN Aviation Safety Database results". ASN Aviation Safety Network. Aviation Safety Network. สืบค้นเมื่อ 21 October 2021.
- ↑ "Shrines and Monuments". Quezon City Official Website. Quezon City Government. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-15. สืบค้นเมื่อ 28 July 2016.
ดูเพิ่ม[แก้]
