มารีน เลอ แปน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก มารีน เลอ เป็ง)
มารีน เลอ แปน
เลอ แปนใน พ.ศ. 2565
สมาชิกสมัชชาแห่งชาติ
ประจำเขตเลือกตั้งที่ 11 ของปาดกาแล
เริ่มดำรงตำแหน่ง
18 มิถุนายน 2560
ก่อนหน้าPhilippe Kemel
ประธานพรรคแนวร่วมแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง
16 มกราคม 2554 – 13 กันยายน 2564
ก่อนหน้าฌ็อง-มารี เลอ แปน
ถัดไปJordan Bardella (รักษาการ)
ประธานกลุ่ม Europe of Nations and Freedom
ดำรงตำแหน่ง
15 มิถุนายน 2558 – 19 มิถุนายน 2560
ดำรงตำแหน่งร่วมกับ Marcel de Graaff
ก่อนหน้าก่อตั้งตำแหน่ง
ถัดไปNicolas Bay
สมาชิกรัฐสภายุโรป
ดำรงตำแหน่ง
20 กรกฎาคม 2547 – 18 มิถุนายน 2560
เขตเลือกตั้งอีล-เดอ-ฟร็องส์ (2547–2552)
ฝรั่งเศสตะวันตกเฉียงเหนือ (2552–2560)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
มารียง อาน แปรีน เลอ แปน

5 สิงหาคม พ.ศ. 2511 (55 ปี)
Neuilly-sur-Seine ประเทศฝรั่งเศส
พรรคการเมืองแนวร่วมแห่งชาติ (ตั้งแต่ พ.ศ. 2529)
คู่อาศัยLouis Aliot (2552–2562)
คู่สมรสFranck Chauffroy (สมรส 1995; หย่า 2000)
Eric Lorio (สมรส 2002; หย่า 2006)
บุตร3
บุพการี
ความสัมพันธ์Marion Maréchal (หลานสาว)
ศิษย์เก่าPanthéon-Assas University (LLM, DEA)
ลายมือชื่อ

มารียง อาน แปรีน "มารีน" เลอ แปน (ฝรั่งเศส: Marion Anne Perrine "Marine" Le Pen; เกิด 5 สิงหาคม พ.ศ. 2511) เป็นนักกฎหมายและนักการเมืองชาวฝรั่งเศสที่มีสเปกตรัมการเมืองอยู่ที่ฝ่ายขวาจัด[1][2][3][4]

เลอ แปน เป็นสมาชิกสมัชชาแห่งชาติฝรั่งเศสในเขตเลือกตั้งที่ 11 ของจังหวัดปาดกาแล ตั้งแต่ พ.ศ. 2560

เธอลงสมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศสในพ.ศ. 2555, พ.ศ. 2560 และ พ.ศ. 2565

บรรณานุกรม[แก้]

  • À contre flots, Jacques Grancher, 2006 ISBN 2-7339-0957-6 (autobiography) (ในภาษาฝรั่งเศส)
  • Pour que vive la France, Jacques Grancher, 2012, 260 pages (ในภาษาฝรั่งเศส)

อ้างอิง[แก้]

  1. "Macron's far-right rival, Le Pen, reaches all-time high in presidential second-round vote poll". Reuters. 4 April 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 April 2022. สืบค้นเมื่อ 5 April 2022.
  2. "French far-right leader Marine Le Pen closing gap on Emmanuel Macron, new polls show". TheJournal.ie. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 April 2022. สืบค้นเมื่อ 5 April 2022.
  3. "French election: Far-right Le Pen closes in on Macron ahead of vote". BBC News. 8 April 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 April 2022. สืบค้นเมื่อ 8 April 2022.
  4. Alsaafin, Linah. "What is behind the rise of the far right in France?". aljazeera.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 April 2022. สืบค้นเมื่อ 9 April 2022.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]