นักกฎหมาย

นักกฎหมาย (อังกฤษ: lawyer) เป็นผู้ประกอบวิชาชีพทางกฎหมาย เช่น ทนายความ ทนายความที่ปรึกษา โนตารีปับลิก เนติบัณฑิต หรือข้าราชการที่จัดทำ ตีความ และใช้บังคับซึ่งกฎหมาย^[1]

การทำงานเป็นนักกฎหมายเป็นการนำทฤษฎีและความรู้ทางกฎหมายซึ่งเป็นรูปธรรมไปใช้ให้เกิดผลในทางปฏิบัติเพื่อแก้ไขปัญหาบางประการ หรือเพื่อส่งเสริมประโยชน์ของผู้แสวงหาความช่วยเหลือจากนักกฎหมาย บทบาทของนักกฎหมายแตกต่างกันอย่างมากตามเขตอำนาจต่าง ๆ^[2]^[3]

อ้างอิง[แก้]

↑ Henry Campbell Black, Black's Law Dictionary, 5th ed. (St. Paul: West Publishing Co., 1979), 799.
↑ Geoffrey C. Hazard, Jr. & Angelo Dondi, Legal Ethics: A Comparative Study (Stanford: Stanford University Press, 2004, ISBN 0-8047-4882-9), 20–23.
↑ John Henry Merryman and Rogelio Pérez-Perdomo, The Civil Law Tradition: An Introduction to the Legal Systems of Europe and Latin America, 3rd ed. (Stanford: Stanford University Press, 2007),102–103.

บทความเกี่ยวกับกฎหมายนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Henry Campbell Black, Black's Law Dictionary, 5th ed. (St. Paul: West Publishing Co., 1979), 799.

[2] Geoffrey C. Hazard, Jr. & Angelo Dondi, Legal Ethics: A Comparative Study (Stanford: Stanford University Press, 2004, ISBN 0-8047-4882-9), 20–23.

[3] John Henry Merryman and Rogelio Pérez-Perdomo, The Civil Law Tradition: An Introduction to the Legal Systems of Europe and Latin America, 3rd ed. (Stanford: Stanford University Press, 2007),102–103.

[1]

[2]

[3]