ฟูจิวาระ โนะ อันชิ
| ฟูจิวาระ โนะ อันชิ | |
|---|---|
จักรพรรดินีแห่งญี่ปุ่น | |
ดำรงพระอิสริยยศ 10 ธันวาคม 1501 - 11 มิถุนายน 1507 | |
| จักรพรรดินี（ชูงู） | วันที่ 27 เดือน 10 ปี เท็นโตกุ ที่ 2 (วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 1501) |
| พระพันปีหลวง | วันที่ 29 เดือน 11 ปี โคโฮ ที่ 4 (วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 1511) (ย้อนหลัง) |
| พระอัยยิกาเจ้า | วันที่ 25 เดือน 8 ปี อันนา ที่ 2 (วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 1512) (ย้อนหลัง) |
| ประสูติ | (พ.ศ. 1470) |
| วันสิ้นพระชนม์ | 11 มิถุนายน พ.ศ. 1507 |
| พระบิดา | ฟูจิวาระ โนะ โมโรซูเกะ |
| พระสวามี | จักรพรรดิมูรากามิ |
| พระบุตร | จักรพรรดิเรเซ จักรพรรดิเอ็งยู |
ฟูจิวาระ โนะ อันชิ (ญี่ปุ่น: 藤原安子; โรมาจิ: Fujiwara no Anshi; 1470 – 11 มิถุนายน 1507) หรือ ฟูจิวาระ โนะ ยาซูโกะ เป็นจักรพรรดินีแห่งจักรพรรดิญี่ปุ่น เป็นพระมเหสีของจักรพรรดิมูรากามิ จักรพรรดิองค์ที่ 61.
จักรพรรดินีอันชิเป็นธิดาของฟูจิวาระ โนะ โมโรซูเกะ (藤原師輔)
จักรพรรดินีอันชิมีอิทธิพลเหนือจักรพรรดิ, และได้ชื่อว่าเป็นสตรีผู้ทรงอิทธิพลที่สุดของราชสำนักกว่ายี่สิบปี.[1] พระขนิษฐาของพระนาง ฟูจิวาระ โนะ โทชิ (ถึงแก่กรรม, พ.ศ. 1518), ซึ่งอภิเษกกับพระเชษฐาต่างพระราชมารดาของจักรพรรดิ เจ้าชายชิเงอากิระ (1447-1497),ได้มีความสัมพันธ์กับองค์จักรพรรดิ,แต่ความสัมพันธ์ต้องจบลงเพราะความไม่พอพระทัยของจักรพรรดินีอันชิและยุติลงจนกระทั่งหลังการสิ้นพระชนม์ของพระนาง.[2] พระนางโปรดปราน เจ้าชายทาเมฮิระ พระโอรสองค์ที่ 2 ในฐานะผู้สืบทอดบัลลังก์, แต่สิ้นพระชนม์ก่อนจะได้สืบราชบัลลังก์.[3]
เมื่อพระเชษฐาคนโตของพระนาง, ผู้สำเร็จราชการ ฟูจิวาระ โนะ โคเรมาซะ, ถึงแก่อสัญกรรมในปี พ.ศ. 1515, พระเชษฐาคนที่ 2 ของพระนาง ฟูจิวาระ โนะ คาเนมิชิ ได้สืบตำแหน่งก่อนหน้าน้องชายคนสุดท้องที่เป็นที่นิยม ฟูจิวาระ โนะ คาเนอิเอะ
บันทึก[แก้]
gou_Flag.svg){kind=small}
- ↑ Joshua S. Mostow, At the House of Gathered Leaves: Shorter Biographical and Autobiographical
- ↑ Joshua S. Mostow, At the House of Gathered Leaves: Shorter Biographical and Autobiographical
- ↑ John Whitney Hall, Delmer Myers Brown, Donald H. Shively, William H. McCullough, Marius B. Jansen, Peter Duus, Kōzō Yamamura: The Cambridge History of Japan, Volym 2