พระนางเมงเกงสอ
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| พระนางเมงเกงสอ Min Khin Saw | |
|---|---|
| พระอัครมเหสีของรัฐตองอู | |
| ครองราชย์ | ป. กุมภาพันธ์ 1597 - 11 สิงหาคม 1609 |
| ราชาภิเษก | 21 มีนาคม [ตามปฎิทินเก่า: 11 มีนาคม] 1603 |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งใหม่ |
| ถัดไป | ว่าง[note 1] |
| ประสูติ | ป. ค.ศ. 1555[note 2] หงสาวดี อาณาจักรตองอู |
| สวรรคต | หลัง สิงหาคม ค.ศ. 1612 ปี้นยะ อาณาจักรตองอูยุคหลัง |
| พระสวามี | เมงเยสีหตูที่ 2 แห่งตองอู |
| พระราชบุตร | นะฉิ่นเหน่าง์ |
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ตองอู |
| พระบิดา | พระเจ้าบุเรงนอง |
| พระมารดา | พระนางจันทาเทวี |
พระนางเมงเกงสอ (พม่า: မင်းခင်စော, ออกเสียง: [mɪ́ɰ̃ kʰɪ̀ɰ̃ sɔ́]) หรือ พระนางมินขิ่นสอ ตามพงศาวดารพม่าพระอัครมเหสีแห่ง เมืองตองอู ระหว่าง ค.ศ. 1584 ถึง 1597[1] และพระพันปีหลวงแห่งเมืองตองอูที่ประกาศแยกตัวจาก หงสาวดี ระหว่าง ค.ศ. 1597 ถึง 1609 พระองค์เป็นพระราชมารดาของ นะฉิ่นเหน่าง์.[2]
พระประวัติ
[แก้]พระนางเมงเกงสอเป็นพระราชธิดาพระองค์เดียวของ พระนางจันทาเทวี และ พระเจ้าบุเรงนอง. พระนางสืบเชื้อสายจากสายราชวงศ์อังวะจากฝั่งพระมารดาของพระนาง. พระนางอภิเษกกับพระภาดา (ลูกพี่ลูกน้อง) ของพระนาง เมงเยจอทิน, เจ้าเมือง สารวดี, เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1571.[3]
ทั้งสองพระองค์มีพระโอรสทั้งสิ้น 4 พระองค์:[1]
- นะฉิ่นเหน่าง์, กษัตริย์แห่งตองอู (1609-1610); อุปราชแห่งตองอู (1610-1612)
- มังรายกะยอชวาแห่งตองอู, รัชทายาทแห่งตองอู (1609-1612)
- เมงเยสีหตูที่ 3 แห่งตองอู, เจ้าเมืองปดุง (1612-?)[4]
- เมงเยจอทินที่ 2 แห่งตองอู, เจ้าเมืองตอง-ดวี่นจี้ (1612-?)[4]
พระนางเมงเกงสอกลายเป็นพระพันปีหลวงในปี ค.ศ. 1609 เมื่อพระสวามีของพระนางเสด็จสวรรคต[note 3] เมื่อกองทัพผสมของโปรตุเกส สิเรียม และ เมาะตะมะ โจมตีตองอู. พระเจ้าอะเนาะเพะลูน พระราชทานพระตำหนัก 2 หลังใน ปี้นยะ (ใกล้อังวะ) กับข้าทาสบริวารคอยรับใช้.[2]
พงศาวลี
[แก้]| พงศาวลีของพระนางเมงเกงสอ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
บันทึก
[แก้]- ↑ (Maha Yazawin Vol. 3 2006: 148): Natshinnaung did not have a queen after the death of Yaza Datu Kalaya. He did not raise any of his concubines to queen. And since Natshinnaung was the last sovereign king of Toungoo, the office of Chief Queen of Toungoo ended with Min Khin Saw.
- ↑ Sanda Dewi became Bayinnaung's queen only in April 1553. Since she got married in 1570, she was likely born in the mid 1550s.
- ↑ (Maha Yazawin Vol. 3 2006: 144): Wagaung 974 ME = 28 July to 25 August 1612