ปืนพกลูเกอร์
ลูเกอร์(พาราเบลลัม) | |
---|---|
ปืนพกลูเกอร์, ในรุ่นที่เข้าประจำการในกองทัพแวร์มัคท์ | |
ชนิด | ปืนพกกึ่งอัตโนมัติ |
แหล่งกำเนิด | จักรวรรดิเยอรมัน |
บทบาท | |
ประจำการ | 1904–1953 (เยอรมนี) 1900–1970s (ประเทศอื่น ๆ) |
ผู้ใช้งาน | ดู ผู้ใช้ |
สงคราม |
|
ประวัติการผลิต | |
ผู้ออกแบบ | Georg Luger |
ช่วงการออกแบบ | 1898 |
บริษัทผู้ผลิต | Deutsche Waffen und Munitionsfabriken, Imperial Arsenals of Erfurt, Simson, Heinrich Krieghoff Waffenfabrik, Mauser, Vickers Ltd (final assembly only), Waffenfabrik Bern |
มูลค่าต่อหน่วย | 35 ℛℳ (1943) เท่ากับ €140 ในปี 2021 |
ช่วงการผลิต | 1900–1943 |
จำนวนที่ผลิต | 3,000,000 |
ข้อมูลจำเพาะ | |
มวล | 871 กรัม (1 ปอนด์ 15 ออนซ์) |
ความยาว | 222 mm (8.74 in) |
ความยาวลำกล้อง | 120 mm / 4.7 in (Pistole 00) 100 mm / 3.9 in (Pistole 08) 200 mm / 7.9 in (Artillery) |
กระสุน | 7.65×21mm Parabellum 9×19mm Parabellum[8] |
การทำงาน | Toggle-locked, short recoil |
อัตราการยิง | 116 rpm (กึ่งอัตโนมัติ)[9] |
ความเร็วปากกระบอก | 350–400 m/s (1148–1312 f/s) (9mm, 100 mm short barrel) |
ระยะหวังผล | 50 เมตร (55 หลา) (9mm, 100 mm short barrel) |
ระบบป้อนกระสุน | 8-round detachable box magazine, 32-round detachable drum |
ศูนย์เล็ง | Iron sights |
พิสทอล พาราเบลรัม หรือ พาราเบลลัม-พิสทอล(พิสทอล พาราเบลรัม) มักจะถูกเรียกว่า ลูเกอร์[10]— เป็นปืนพกแบบกึ่งอัตโนมัติแบบแรงสะท้อนถอยหลังของลำกล้องที่มีระบบข้อเหวี่ยง(toggle-locked)ในการขัดกลอนซึ่งได้ถูกผลิตในหลายรุ่นและโดยหลายประเทศ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1898 ถึง ค.ศ. 1948 การออกแบบนี้ได้รับการจดสิทธิบัตรครั้งแรกโดย Georg Luger เพื่อเป็นการปรับปรุงปืนพกแบบอัตโนมัติ โบชารด์ท์(Borchardt)และถูกผลิตขึ้นในฐานะปืนพกอัตโนมัติพาราเบลลัม, ระบบโบชารด์ท์-ลูเกอร์โดยโรงงานผลิตอาวุธปืนของเยอรมัน Deutsche Waffen und Munitionsfabriken (DWM)[1] รุ่นที่ผลิตเป็นครั้งแรกได้เป็นที่รู้จักกันคือ "โมเดล 1900 พาราเบลรัม" รุ่นต่อมาได้รวมถึงปืนพกพาราเบลรัม โมเดล 1908 หรือ พี08 ซึ่งถูกผลิตขึ้นโดย DWM และโรงงานผลิตรายอื่นๆ ได้แก่ W+F Bern, Krieghoff, Simson, Mauser, และ Vickers[11] ปืนพกพาราเบลรัมรุ่นแรกได้ถูกใช้งานโดยกองทัพสวิสในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1900 ในการประจำการในกองทัพเยอรมัน มันได้ถูกนำมาใช้ในการปรับปรุงแก้ไขจากปืนพก โมเดล 1908(พี08) ให้มีขนาดลำกล้อง 9×19mm พาราเบลลัม[1] โมเดล 08 เป็นรุ่นสุดท้ายที่จะถูกสืบทอดโดยวอลเทอร์ พี38(Walther P38)
ลูเกอร์เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีจากการถูกใช้งานในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและครั้งที่สอง แม้แต่สาธารณรัฐไวมาร์ในช่วงสมัยระหว่างสงครามและ Volkspolizei (ตำรวจลับ)ของเยอรมนีตะวันออกในช่วงหลังสงคราม พี.08 ได้ถูกนำเสนอในรูปแบบกระสุนขนาด 7.65mm พาราเบลลัม แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่น่าประทับใจสำหรับปืนพกที่มีกระสุนขนาด 9×19mm พาราเบลลัมที่ได้รับการพัฒนา ซึ่งยังเป็นที่รู้จักกันคือ 9×19มม. ลูเกอร์ ปืนพกนี้ได้ถูกนำมาใช้ในนวนิยายโดยตัวละครตัวร้ายหลายตัวในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากมีความเกี่ยวข้องกับนาซีเยอรมนี
ประเทศผู้ใช้งาน
[แก้]- แอลจีเรีย[6]
- ออสเตรเลีย[12]
- ออสเตรีย[13]
- โบลิเวีย[13][14]
- บราซิล[15]
- บัลแกเรีย[16]
- Republic of China[17]
- แม่แบบ:Country data Democratic Republic of Georgia[18]
- ญี่ปุ่น[11][19]
- ฟินแลนด์[20]
- ฝรั่งเศส[13]
- เยอรมนี[21]
- อินโดนีเซีย[24]
- อิมพีเรียลสเตตแฟ่งอิหร่าน[11]
- ลัตเวีย ซื้อน้อยกว่า 1,000 กระบอก ระหว่างปี 2479 ถึง 2482[25]
- ลิเบีย[26]
- ลิทัวเนีย[27]
- เม็กซิโก[28]
- เนเธอร์แลนด์[13]
- นอร์เวย์[29]
- ปาเลสไตน์[23]
- โปรตุเกส[30][31]
- Spain[20]
- สหภาพโซเวียต[23]
- สวีเดน[28]
- สวิตเซอร์แลนด์[20]
- ตุรกี[31]
- ไทย[32]
- สหราชอาณาจักร ใช้โดยฝ่ายบริหารปฏิบัติการพิเศษ[33]
- สหรัฐ[28]
หน่วยที่ไม่ใช่รัฐ
[แก้]- Lebanese Forces[34]
- Organisation armée secrète[35]
- Provisional Irish Republican Army[36][37]
- Viet Cong[38]
- พลพรรคยูโกสลาเวีย[39]
- Zimbabwe African National Liberation Army[40]
อ้างอิง
[แก้]- อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Datig, Fred A., The Luger Pistol, Gun Digest, 1957 ed., Chicago Illinois: Edward Keogh Co. Inc. (1956) pp. 164-165
- ↑ "A pistola Parabellum do contrato brasileiro".
- ↑ Jowett, Philip; Snodgrass, Brent (5 Jul 2006). Finland at War 1939–45. Elite 141. Osprey Publishing. p. 46. ISBN 9781841769691.
- ↑ Jowett, Phillip, Latin American Wars 1900-1941: Osprey Publishing (2018)
- ↑ Douglas de Souza Aguiar Junior (25 June 2017). "O Museu de Polícia Militar de São Paulo". Armas On-Line (ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิล).
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Grant 2018, p. 57.
- ↑ Grant 2018, p. 4.
- ↑ German Infantry Weapons. United States War Department. 25 May 1943. p. 5.
- ↑ Proceedings Of The United States Naval Institute, Annapolis MD, Vol. 27, No. 1 (March 1901) p. 436
- ↑ Fitzsimons, Bernard, บ.ก. (1977). "Luger". The Illustrated Encyclopedia of Weapons and Warfare. Vol. 16. London, UK: Phoebus. p. 1778.
- ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 "DWM Luger P-08 Pistol". chuckhawks.com. สืบค้นเมื่อ 12 May 2017.
- ↑ Rottman, Gordon (2013). The Big Book of Gun Trivia: Everything You Want to Know, Don't Want to Know, and Don't Know You Need to Know. Bloomsbury Publishing. p. 32.
- ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 Walter, John (1991). Luger Book: The Encyclopedia of the Borchardt and Borchardt-Luger Handguns, 1885–1985. London, UK: Arms & Armour. p. 66. ISBN 978-0-85368-886-0.
- ↑ Alejandro de Quesada (20 November 2011). The Chaco War 1932-35: South America's greatest modern conflict. Osprey Publishing. p. 23. ISBN 978-1-84908-901-2.
- ↑ Walter, John (2001). The Luger Story. Greenhill Books. p. 127. ISBN 1-85367-436-2.
- ↑ Miller, David (2007). Fighting Men of World War II, Volume I: Axis Forces — Uniforms, Equipment, and Weapons. Stackpole Books. p. 369. ISBN 978-0-8117-0277-5.
- ↑ Jowett, Philip (2010). Chinese Warlord Armies 1911–30. Oxford, UK: Osprey Publishing Ltd. p. 21. ISBN 978-1-84908-402-4.
- ↑ "მსუბუქი შეიარაღება". history.mod.gov.ge. สืบค้นเมื่อ 2021-05-04.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ Cormack, A.J.R. (1972). The Luger. Profile Publications Ltd. p. 57.
- ↑ 20.0 20.1 20.2 Davis, Aaron (2006). Standard Catalog of Luger (2nd ed.). Gun Digest Books. ISBN 0-89689-411-8.
- ↑ Miller, David (2001). The Illustrated Directory of 20th Century Guns. Salamander Books Ltd. ISBN 1-84065-245-4.
- ↑ 22.0 22.1 22.2 Bishop, Chris, บ.ก. (2002). The Encyclopedia of Weapons of World War II. Metrobooks. p. 228. ISBN 1-58663-762-2. สืบค้นเมื่อ 2 March 2010.
- ↑ 23.0 23.1 23.2 Grant 2018, p. 59.
- ↑ KNIL-wapens in Indonesische musea (KNIL weapons in Indonesian museums), D.W. Staat, SAM Wapenmagazine 85, p.51 (In Dutch)
- ↑ Davis, Aaron, The Standard Catalog of Luger, Gun Digest Books, ISBN 9780896894112 (2006) p. 182
- ↑ Grey Tiger (2015). "World Infantry Weapons: Libya". WorldInventory. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-05. สืบค้นเมื่อ 13 December 2017 – โดยทาง Google Sites.
- ↑ Görtz, Joachim. The Borchardt & Luger Automatic Pistols: A Technical History for Collectors from C93 to P.08. p. 537.
- ↑ 28.0 28.1 28.2 Davis, Aaron, The Standard Catalog of Luger, Gun Digest Books, ISBN 9780896894112 (2006) p. 6
- ↑ Hæren etter Annen verdenskrig: 1945–1990 [The Army of the Second World War: 1945–1990] (ภาษานอร์เวย์). Oslo: Fabritius. 1990. p. 563. ISBN 8290545169.
- ↑ Telo, António José; Álvares, Mário (2004). Armamento do Exército Português, Vol.I – Armamento Ligeiro [Armament of the Portuguese Army, Vol.I – Light Armament] (ภาษาโปรตุเกส). Lisbon: Prefácio. pp. 100–103. ISBN 972-8816-43-X.
- ↑ 31.0 31.1 Arnold, David W. (11 November 2010). "Classic Handguns of the 20th Century: The P.08 German Luger". Handguns. สืบค้นเมื่อ 12 May 2017.
- ↑ Grant 2018, p. 28.
- ↑ Grant 2018, p. 69.
- ↑ "The Weapons: Semi-auto Pistols". lebaneseforces.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 12 March 2015.
- ↑ Perez, Jean-Claude (March 1992). "Les armes de l'O.A.S." Gazette des Armes (ภาษาฝรั่งเศส). No. 220. pp. 28–30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-08. สืบค้นเมื่อ 2019-06-26.
- ↑ "Martin McGuinness: I'm not bothered by gun photograph". belfasttelegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2022-10-06.
- ↑ Blake, Andrew (1979-09-04). "The American Connection: Running Guns to the IRA". Washington Post.
- ↑ McCollum, Ian (27 January 2016). "Viet Cong Handmade Luger Lookalike". ForgottenWeapons.com. สืบค้นเมื่อ 12 December 2017.
- ↑ Scarlata, Paul (1 October 2017). "Yugoslav Part II: World War II small arms: an assortment of small arms from friends and foe alike". Firearms News.
- ↑ Stewart, Major Michael P. "Art of War Papers" (PDF). สืบค้นเมื่อ 12 March 2015.
- บรรณานุกรม
- Bishop, Chris (2002). The Encyclopedia of Weapons of World War II. Sterling Publishing Company, Inc. ISBN 978-1-58663-762-0.
- Rottman, Gordon (2011). World War II Axis Booby Traps and Sabotage Tactics. Oxford, UK: Osprey Publishing. ISBN 978-1780961439. OCLC 650113182.
- Grant, Neil (20 Sep 2018). The Luger. Weapon 64. Osprey Publishing. ISBN 9781472819734.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- The Borchardt & Luger Automatic Pistols by Joachim Gortz and Dr. Geoffrey Sturgess (Simpson Ltd, 2012)
- Imperial Lugers by Jan C. Still (Still's Books, 1994)
- Third Reich Lugers by Jan C. Still (Still's Books, 1988)
- Weimar Lugers by Jan C. Still (Still's Books, 1993)
- Lugers at Random by Charles Kenyon (Hand Gun Press, 1990)
- Simson Lugers by Edward B. Tinker and Graham K. Johnson (Simpson Ltd, 2007)
- Luger Book: The Encyclopedia of the Borchardt and Borchardt-Luger Handguns, 1885–1985 by J. Walter (Arms & Armour, 1991)
- The Parabellum is Back! 1945–2000 by Mauro Baudino and Gerben van Vlimmeren (Simpson Ltd, 2010)