ราชวงศ์ปาห์ลาวี
ปาห์ลาวี | |
---|---|
ราชวงศ์ | |
ประเทศ | รัฐจักรวรรดิอิหร่าน |
ถิ่นกำเนิด | มาซันดารัน |
ก่อตั้ง | 15 ธันวาคม ค.ศ. 1925 |
ต้นตระกูล | พระเจ้าชาห์ เรซา ปาห์ลาวี |
ผู้นำคนปัจจุบัน | เรซา ปาห์ลาวี |
ผู้ปกครองคนสุดท้าย | พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี |
ตระกูลที่เกี่ยวข้อง | ราชวงศ์มูฮัมหมัด อาลี (1941–1948) |
สิ้นสุด | 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1979 |
ราชวงศ์ปาห์ลาวี (เปอร์เซีย: دودمان پهلوی) เป็นราชวงศ์สุดท้ายของอิหร่าน โดยปกครองอิหร่านปกครองมาเกือบ 54 ปี ระหว่างปี ค.ศ. 1925 ถึง ค.ศ. 1979 โดยราชวงศ์นี้ก่อตั้งโดย พระเจ้าชาห์ เรซา ปาห์ลาวี ซึ่งในขณะนั้นพระองค์เป็นนายทหารในกองทัพเปอร์เซีย[1] ราชวงศ์ปาห์ลาวีเข้ามาแทนที่ราชวงศ์กอญัรใน ค.ศ. 1925 หลังรัฐประหารในปี ค.ศ. 1921 เมื่อเรซา ข่าน ทหารวัย 42 ปี ได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยนายพลเอ็ดมันด์ ไอรอนไซด์ ของอังกฤษให้เป็นผู้นำกองพลน้อยคอซแซคเปอร์เซีย[2] ประมาณหนึ่งเดือนต่อมาภายใต้การควบคุมของอังกฤษ กองกำลังจำนวน 3,000-4,000 นายของเรซา ข่านก็ไปถึงกรุงเตหะรานเพื่อทำรัฐประหารในปี ค.ศ. 1921[3] และพื้นที่ส่วนที่เหลือของประเทศถูกยึดครองในปี ค.ศ. 1923 และภายในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1925 พระเจ้าชาห์ อะห์หมัด ชาห์ กอญัร ได้ถูกบีบบังคับให้สละราชสมบัติอย่างเป็นทางการและ เรซา ปาห์ลาวี ได้ทรงขึ้นครองราชย์เป็นชาห์องค์ใหม่แห่งอิหร่านเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1925 ตามรัฐธรรมนูญเปอร์เซีย[4] ในขั้นต้น ราชวงศ์ปาห์ลาวีวางแผนที่จะประกาศประเทศให้เป็นสาธารณรัฐ แต่จำต้องละทิ้งแนวคิดนี้เมื่อเผชิญกับฝ่ายค้านของอังกฤษและกลุ่มนักบวช[5]
ราชวงศ์นี้ปกครองอิหร่านเป็นเวลา 28 ปีในรูปแบบการปกครองเป็นระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญตั้งแต่ปี ค.ศ. 1925 ถึง ค.ศ. 1953 และต่อมาอีก 26 ปี พระมหากษัตริย์ทรงมีพระราชอำนาจในการปกครองประเทศมากขึ้นจนกระทั่งราชวงศ์ถูกโค่นล้มในปี ค.ศ. 1979
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Aghaie, Kamran Scot (2011-12-01). The Martyrs of Karbala: Shi'i Symbols and Rituals in Modern Iran (ภาษาอังกฤษ). University of Washington Press. ISBN 978-0-295-80078-3.
- ↑ Cyrus Ghani; Sīrūs Ghanī (6 January 2001). Iran and the Rise of the Reza Shah: From Qajar Collapse to Pahlavi Power. I.B.Tauris. pp. 147–. ISBN 978-1-86064-629-4.
- ↑ Brysac, Shareen Blair. "A Very British Coup: How Reza Shah Won and Lost His Throne." World Policy Journal 24, no. 2 (2007): 90–103. Accessed August 8, 2021. http://www.jstor.org/stable/40210096
- ↑ "Mashallah Ajudani". Ajoudani. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2018. สืบค้นเมื่อ 17 January 2013.
- ↑ Curtis, Glenn E.; Hooglund, Eric. Iran: A Country Study: A Country Study. Government Printing Office. p. 27. ISBN 978-0-8444-1187-3.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- The Pahlavi Dynasty
- What Really Happed to the Shah of Iran เก็บถาวร 2011-05-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Payvand News, March 10, 2006.
- Egyptian Royalty by Ahmed S. Kamel, Hassan Kamel Kelisli-Morali, Georges Soliman and Magda Malek.
- L'Egypte D'Antan... Egypt in Bygone Days เก็บถาวร 2020-06-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน by Max Karkegi.