ข้ามไปเนื้อหา

ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100
เอสเจ100-95 ของแอโรฟลอต
ข้อมูลทั่วไป
บทบาทอากาศยานระดับภูมิภาค
ชาติกำเนิดรัสเซีย
บริษัทผู้ผลิตยูไนเต็ดแอร์คราฟท์คอร์ปอเรชัน
(ค.ศ. 2007–พฤศจิกายน ค.ศ. 2017)
เอียร์ครุตคอร์ปอเรชัน
(พฤศจิกายน ค.ศ. 2017–สิงหาคม ค.ศ. 2022)
ยาโกเลฟดีไซน์บิวโร
(สิงหาคม ค.ศ. 2022–ปัจจุบัน)
ผู้ออกแบบ
สถานะในประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก
จำนวนที่ผลิต229 ลำ (พฤศจิกายน ค.ศ. 2022)[ต้องการอ้างอิง]
ประวัติ
สร้างเมื่อค.ศ. 2007–ปัจจุบัน
เริ่มใช้งาน21 เมษายน ค.ศ. 2011 กับอาร์เมเวีย
เที่ยวบินแรก19 พฤษภาคม ค.ศ. 2008[1]

ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100 (รัสเซีย: Сухой Суперджет 100; อังกฤษ: Sukhoi Superjet 100) ย่อว่า เอสเจ-100 หรือเดิมย่อว่า เอสเอสเจ100 เป็นอากาศยานไอพ่นระดับภูมิภาคที่ออกแบบโดยซุคฮอย ส่วนหนึ่งของยูไนเต็ดแอร์คราฟท์คอร์ปอเรชัน โครงการเริ่มต้นขึ้นในปี 2000 โดยลำแรกเริ่มทำการบินในวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 2008 และทำการบินเชิงพาณิชย์ครั้งแรกในวันที่ 21 เมษายน ค.ศ. 2011 กับอาร์เมเวีย เอสเจ-100 โดยทั่วไปรองรับผู้โดยสารได้ 87 ถึง 98 คน ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์เทอร์โบแฟน เพาเวอร์เจ็ต ซาม146สองเครื่อง เครื่องยนต์ดังกล่าวเป็นการพัฒนาร่วมกันระหว่างซาฟรานของฝรั่งเศสและเอ็นพีโอ แซเทิร์นของรัสเซีย ในปี 2022 ภายหลังการรุกรานยูเครนโดยรัสเซีย ซุคฮอยได้ประกาศเปิดตัวรุ่นที่ใช้ชิ้นส่วนลำตัวเครื่องและระบบอิเล็กทรอนิกส์ที่ผลิตในรัสเซียทั้งหมด และจะแทนที่เครื่องยนต์ด้วยรุ่นอาวิแอดวิกาเทล พีดี-8 ที่ผลิตในรัสเซีย แอโรฟลอตได้สั่งซื้อเอสเจ-100 รุ่นใหม่นี้จำนวน 89 ลำ[2] ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2023 บริษัทแม่เอียร์ครุตได้เปลี่ยนชื่อเป็นยาโกเลฟ พร้อมกันนั้นเครื่องบินซูเปอร์เจ็ต จะใช้ชื่อย่อว่า เอสเจ-100 [3]

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018 มีเอสเจ-100 ให้บริการทั้งหมด 127 ลำ และในเดือนกันยายน อากาศยานสามารถทำการบินได้ 300,000 เที่ยวบิน และมีชั่วโมงบิน 460,000 ชั่วโมง ภายในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2021 อากาศยานมีชั่วโมงการบินรวมอย่างน้อย 2,000,000 ชั่วโมง[4] ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100 ประสบอุบัติเหตุที่ตัวเครื่องไม่สามารถกลับมาให้บริการหรือซ่อมแซมได้ 4 ครั้ง และมีผู้เสียชีวิต 89 ราย

ผู้ให้บริการ

[แก้]

ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2016 ได้มีเอสเจ-100 จำนวน 133 ลำได้ปฏิบัติการบินโดยสายการบิน 8 แห่ง และองค์กรการบินของรัฐและธุรกิจ 5 แห่ง [5] ค.ศ. 2017 มีเครื่องบิน เอสเจ-100 จำนวน 105 ลำที่ประจำการอยู่ทั่วโลก โดยบางลำใช้งานโดยหน่วยงานของรัฐ เช่น กองทัพอากาศไทย และหน่วยงานของรัฐบาลคาซัคสถาน ฝูงบินได้บันทึกเที่ยวบินไปแล้ว 230,000 เที่ยวบินใน 340,000 ชั่วโมง นับตั้งแต่เริ่มดำเนินการเชิงพาณิชย์ในปี 2011 มีกำหนดส่งมอบเอสเจ-100 อย่างน้อย 30 ลำในปี 2017 โดยวางแผนจะส่งมอบ 38 ลำในปี 2018 และ 37 ลำในปี 2019 [6] ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018 สิบปีหลังจากเที่ยวบินแรก ฝูงบินจำนวน 127 ลำได้บันทึกเที่ยวบินเชิงพาณิชย์มากกว่า 275,000 เที่ยวบินและมีชั่วโมงบินรวม 420,000 ชั่วโมง [7] ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2018 มีการบันทึกเที่ยวบินรายได้มากกว่า 300,000 เที่ยวบิน ซึ่งกินเวลานานถึง 460,000 ชั่วโมง [5] ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2023 มีเอสเจ-100 ประจำการอยู่ประมาณ 160 ลำ[8]

การสั่งซื้อและการส่งมอบ

[แก้]
ยอดสั่งซื้อและส่งมอบสุทธิ[9][ต้องการอ้างอิง]
ปี 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 รวม
คำสั่งซื้อ 30 0 0 0 15 0 22 0 2 13 58 28 28 106 24 59[10] 385
จำนวนที่ผลิต — 1 3 1 2 5 12 24 36 18 19 33 24 18 11 12 10 229
การส่งมอบ — 5 8 14 27 21 21 25 28 6 14 27 7 1 206
ยอดสั่งซื้อและส่งมอบสุทธิ (สะสมตามปี)
ข้อมูลเมื่อ 1 มกราคม ค.ศ. 2023 (2023 -01-01)

ข้อมูลจำเพาะ

[แก้]
ภาพจำลองซูเปอร์เจ็ท 100 โดยแสดงภาพด้านหน้า ด้านข้าง และด้านบนของอากาศยาน
ข้อมูลจำเพาะของซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100[11]
เอสเจ-100 เอสเจ95แอลอาร์
นักบิน 2
ความจุผู้โดยสาร 87 ที่นั่ง (จัดเรียงแบบสองชั้น) ถึง 108 ที่นั่ง (จัดเรียงแบบชั้นเดียว)
ความยาว 29.94 m (98 ft 3 in)
ความกว้างปีก 27.80 m (91 ft 2 in)
พื้นที่ปีก[12] 83.80 m2 / 902 ft² (9.22 AR)
ความสูง 10.28 m (33 ft 9 in)
ลำตัวเครื่อง 3.46 m (11 ft 4 in) diameter[13]: 451 
ความกว้างและสูงของห้องโดยสาร 3.236 โดย 2.12 m (10 ft 7.4 in โดย 6 ft 11.5 in)
ความจุสินค้า 21.97 m3 (776 cu ft)
น้ำหนักขึ้นบินสูงสุด 49,450 kg (109,020 lb)
น้ำหนักเครื่องเปล่า 25,100 kg (55,300 lb)
น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 12,245 kg (26,996 lb)
ความจุเชื้อเพลิงสูงสุด 15,805 L (4,175 US gal), 12 328 kg[a]
เครื่องยนต์ (x2) ซาม146-1S18
แรงผลักดัน (x2) 71.6 kN (16,100 lbf)
ระยะทางวิ่งที่มช้ในการขึ้นบิน 2,052 m (6,732 ft)
เพดานบิน 12,500 m (41,000 ft)
ความ้เร็วขณะบิน มัค 0.78–0.81 (828–870 km/h / 448–469 kn)
พิสัยการบิน 4,578 km (2,472 nmi)

เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ เชื้อเพลิง 0.78 กิโลกรัมต่อลิตร

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Tom Zaitsev (19 May 2008). "Superjet 100 makes maiden flight". Flight International. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 February 2015. สืบค้นเมื่อ 13 December 2018.
  2. ↑ "Why order for Russian jets will turn Aeroflot into a replica of its former self".
  3. ↑ Kaminski-Morrow, David (16 August 2023). "Yakovlev name formally approved as Irkut's new corporate identity". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  4. ↑ "Superjet Applies Power to Overcome U.S. Trade Restrictions".
  5. 1 2 Vladimir Karnozov (10 September 2018). "Sukhoi, UAC Planning Superjet With No Western Content". AIN online.
  6. ↑ Jens Flottau, Maxim Pyadushkin and Michael Bruno (2 January 2018). "MC-21 Narrowbody Flight Tests Symbolize Russian Sector Ambitions". Aviation Week & Space Technology. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 January 2018. สืบค้นเมื่อ 3 January 2018.
  7. ↑ David Kaminski-Morrow (21 May 2018). "Shrunk Superjet to have more commonality with MC-21". Flightglobal.
  8. ↑ aerotelegraph.com (German) 24 April 2023
  9. ↑ "Sukhoi Superjet 100 – Production list and backlog". Superjet100.info. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2019. สืบค้นเมื่อ 13 December 2018.
  10. ↑ "ГТЛК впервые сдала в финансовый лизинг самолеты Superjet 100 сроком на 20 лет". 9 October 2020.
  11. ↑ "SSJ100 Datasheet" (PDF). SuperJet International. 2011. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 November 2013. สืบค้นเมื่อ 27 February 2014.
  12. ↑ "Type certificate data sheet IM.A.176 for RRJ-95" (PDF). EASA. 7 March 2017. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 December 2018. สืบค้นเมื่อ 16 December 2018.
  13. ↑ Jane's all the world's aircraft. 2005.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ซุคฮอย_ซูเปอร์เจ็ต_100&oldid=12370034"