ข้ามไปเนื้อหา

ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100
เอสเจ100-95 ของแอโรฟลอต
ข้อมูลทั่วไป
บทบาทอากาศยานระดับภูมิภาค
ชาติกำเนิดรัสเซีย
บริษัทผู้ผลิตยูไนเต็ดแอร์คราฟท์คอร์ปอเรชัน
(ค.ศ. 2007–พฤศจิกายน ค.ศ. 2017)
เอียร์ครุตคอร์ปอเรชัน
(พฤศจิกายน ค.ศ. 2017–สิงหาคม ค.ศ. 2022)
ยาโกเลฟดีไซน์บิวโร
(สิงหาคม ค.ศ. 2022–ปัจจุบัน)
ผู้ออกแบบ
สถานะในประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก
จำนวนที่ผลิต229 ลำ (พฤศจิกายน ค.ศ. 2022)[ต้องการอ้างอิง]
ประวัติ
สร้างเมื่อค.ศ. 2007–ปัจจุบัน
เริ่มใช้งาน21 เมษายน ค.ศ. 2011 กับอาร์เมเวีย
เที่ยวบินแรก19 พฤษภาคม ค.ศ. 2008[1]

ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100 (รัสเซีย: Сухой Суперджет 100; อังกฤษ: Sukhoi Superjet 100) ย่อว่า เอสเจ-100 หรือเดิมย่อว่า เอสเอสเจ100 เป็นอากาศยานไอพ่นระดับภูมิภาคที่ออกแบบโดยซุคฮอย ส่วนหนึ่งของยูไนเต็ดแอร์คราฟท์คอร์ปอเรชัน โครงการเริ่มต้นขึ้นในปี 2000 โดยลำแรกเริ่มทำการบินในวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 2008 และทำการบินเชิงพาณิชย์ครั้งแรกในวันที่ 21 เมษายน ค.ศ. 2011 กับอาร์เมเวีย เอสเจ-100 โดยทั่วไปรองรับผู้โดยสารได้ 87 ถึง 98 คน ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์เทอร์โบแฟน เพาเวอร์เจ็ต ซาม146สองเครื่อง เครื่องยนต์ดังกล่าวเป็นการพัฒนาร่วมกันระหว่างซาฟรานของฝรั่งเศสและเอ็นพีโอ แซเทิร์นของรัสเซีย ในปี 2022 ภายหลังการรุกรานยูเครนโดยรัสเซีย ซุคฮอยได้ประกาศเปิดตัวรุ่นที่ใช้ชิ้นส่วนลำตัวเครื่องและระบบอิเล็กทรอนิกส์ที่ผลิตในรัสเซียทั้งหมด และจะแทนที่เครื่องยนต์ด้วยรุ่นอาวิแอดวิกาเทล พีดี-8 ที่ผลิตในรัสเซีย แอโรฟลอตได้สั่งซื้อเอสเจ-100 รุ่นใหม่นี้จำนวน 89 ลำ[2] ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2023 บริษัทแม่เอียร์ครุตได้เปลี่ยนชื่อเป็นยาโกเลฟ พร้อมกันนั้นเครื่องบินซูเปอร์เจ็ต จะใช้ชื่อย่อว่า เอสเจ-100 [3]

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018 มีเอสเจ-100 ให้บริการทั้งหมด 127 ลำ และในเดือนกันยายน อากาศยานสามารถทำการบินได้ 300,000 เที่ยวบิน และมีชั่วโมงบิน 460,000 ชั่วโมง ภายในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2021 อากาศยานมีชั่วโมงการบินรวมอย่างน้อย 2,000,000 ชั่วโมง[4] ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100 ประสบอุบัติเหตุที่ตัวเครื่องไม่สามารถกลับมาให้บริการหรือซ่อมแซมได้ 4 ครั้ง และมีผู้เสียชีวิต 89 ราย

ผู้ให้บริการ

[แก้]

ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2016 ได้มีเอสเจ-100 จำนวน 133 ลำได้ปฏิบัติการบินโดยสายการบิน 8 แห่ง และองค์กรการบินของรัฐและธุรกิจ 5 แห่ง [5] ค.ศ. 2017 มีเครื่องบิน เอสเจ-100 จำนวน 105 ลำที่ประจำการอยู่ทั่วโลก โดยบางลำใช้งานโดยหน่วยงานของรัฐ เช่น กองทัพอากาศไทย และหน่วยงานของรัฐบาลคาซัคสถาน ฝูงบินได้บันทึกเที่ยวบินไปแล้ว 230,000 เที่ยวบินใน 340,000 ชั่วโมง นับตั้งแต่เริ่มดำเนินการเชิงพาณิชย์ในปี 2011 มีกำหนดส่งมอบเอสเจ-100 อย่างน้อย 30 ลำในปี 2017 โดยวางแผนจะส่งมอบ 38 ลำในปี 2018 และ 37 ลำในปี 2019 [6] ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018 สิบปีหลังจากเที่ยวบินแรก ฝูงบินจำนวน 127 ลำได้บันทึกเที่ยวบินเชิงพาณิชย์มากกว่า 275,000 เที่ยวบินและมีชั่วโมงบินรวม 420,000 ชั่วโมง [7] ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2018 มีการบันทึกเที่ยวบินรายได้มากกว่า 300,000 เที่ยวบิน ซึ่งกินเวลานานถึง 460,000 ชั่วโมง [5] ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2023 มีเอสเจ-100 ประจำการอยู่ประมาณ 160 ลำ[8]

การสั่งซื้อและการส่งมอบ

[แก้]
ยอดสั่งซื้อและส่งมอบสุทธิ[9][ต้องการอ้างอิง]
ปี 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Total
คำสั่งซื้อ 30 0 0 0 15 0 22 0 2 13 58 28 28 106 24 59[10] 385
จำนวนที่ผลิต 1 3 1 2 5 12 24 36 18 19 33 24 18 11 12 10 229
การส่งมอบ 5 8 14 27 21 21 25 28 6 14 27 7 1 206
ยอดสั่งซื้อและส่งมอบสุทธิ (สะสมตามปี)
ข้อมูลเมื่อ 1 มกราคม ค.ศ. 2023 (2023 -01-01)

ข้อมูลจำเพาะ

[แก้]
ภาพจำลองซูเปอร์เจ็ท 100 โดยแสดงภาพด้านหน้า ด้านข้าง และด้านบนของอากาศยาน
ข้อมูลจำเพาะของซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100[11]
เอสเจ-100 เอสเจ95แอลอาร์
นักบิน 2
ความจุผู้โดยสาร 87 ที่นั่ง (จัดเรียงแบบสองชั้น) ถึง 108 ที่นั่ง (จัดเรียงแบบชั้นเดียว)
ความยาว 29.94 m (98 ft 3 in)
ความกว้างปีก 27.80 m (91 ft 2 in)
พื้นที่ปีก[12] 83.80 m2 / 902 ft² (9.22 AR)
ความสูง 10.28 m (33 ft 9 in)
ลำตัวเครื่อง 3.46 m (11 ft 4 in) diameter[13]: 451 
ความกว้างและสูงของห้องโดยสาร 3.236 โดย 2.12 m (10 ft 7.4 in โดย 6 ft 11.5 in)
ความจุสินค้า 21.97 m3 (776 cu ft)
น้ำหนักขึ้นบินสูงสุด 49,450 kg (109,020 lb)
น้ำหนักเครื่องเปล่า 25,100 kg (55,300 lb)
น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 12,245 kg (26,996 lb)
ความจุเชื้อเพลิงสูงสุด 15,805 L (4,175 US gal), 12 328 kg[a]
เครื่องยนต์ (x2) ซาม146-1S18
แรงผลักดัน (x2) 71.6 kN (16,100 lbf)
ระยะทางวิ่งที่มช้ในการขึ้นบิน 2,052 m (6,732 ft)
เพดานบิน 12,500 m (41,000 ft)
ความ้เร็วขณะบิน มัค 0.78–0.81 (828–870 km/h / 448–469 kn)
พิสัยการบิน 4,578 km (2,472 nmi)

เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. เชื้อเพลิง 0.78 กิโลกรัมต่อลิตร

อ้างอิง

[แก้]
  1. Tom Zaitsev (19 May 2008). "Superjet 100 makes maiden flight". Flight International. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 February 2015. สืบค้นเมื่อ 13 December 2018.
  2. "Why order for Russian jets will turn Aeroflot into a replica of its former self".
  3. Kaminski-Morrow, David (16 August 2023). "Yakovlev name formally approved as Irkut's new corporate identity". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  4. "Superjet Applies Power to Overcome U.S. Trade Restrictions".
  5. 5.0 5.1 Vladimir Karnozov (10 September 2018). "Sukhoi, UAC Planning Superjet With No Western Content". AIN online.
  6. Jens Flottau, Maxim Pyadushkin and Michael Bruno (2 January 2018). "MC-21 Narrowbody Flight Tests Symbolize Russian Sector Ambitions". Aviation Week & Space Technology. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 January 2018. สืบค้นเมื่อ 3 January 2018.
  7. David Kaminski-Morrow (21 May 2018). "Shrunk Superjet to have more commonality with MC-21". Flightglobal.
  8. aerotelegraph.com (German) 24 April 2023
  9. "Sukhoi Superjet 100 – Production list and backlog". Superjet100.info. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2019. สืบค้นเมื่อ 13 December 2018.
  10. "ГТЛК впервые сдала в финансовый лизинг самолеты Superjet 100 сроком на 20 лет". 9 October 2020.
  11. "SSJ100 Datasheet" (PDF). SuperJet International. 2011. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 November 2013. สืบค้นเมื่อ 27 February 2014.
  12. "Type certificate data sheet IM.A.176 for RRJ-95" (PDF). EASA. 7 March 2017. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 December 2018. สืบค้นเมื่อ 16 December 2018.
  13. Jane's all the world's aircraft. 2005.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]