ข้ามไปเนื้อหา

แดน เควล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แดน เควล
Dan Quayle
รองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา คนที่ 44
ดำรงตำแหน่ง
20 มกราคม พ.ศ. 2532 – 20 มกราคม พ.ศ. 2536
ประธานาธิบดีจอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช
ก่อนหน้าจอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช
ถัดไปอัล กอร์
สมาชิกวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา จากรัฐอินดีแอนา
ดำรงตำแหน่ง
3 มกราคม พ.ศ. 2524 – 3 มกราคม พ.ศ. 2532
ก่อนหน้าBirch Bayh
ถัดไปDan Coats
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐอเมริกา จากรัฐอินดีแอนา
ดำรงตำแหน่ง
3 มกราคม พ.ศ. 2520 – 3 มกราคม พ.ศ. 2524
ก่อนหน้าEdward Roush
ถัดไปDan Coats
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
เจมส์ แดนฟอร์ธ เควล

4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2490 (77 ปี)
อินเดียแนโพลิส, รัฐอินดีแอนา, สหรัฐอเมริกา สหรัฐอเมริกา
พรรคการเมืองพรรคริพับลิกัน
คู่สมรสMarilyn Tucker (พ.ศ. 2515)
บุตร3 คน
ที่อยู่อาศัยHuntington, Indiana (2504-2539)
Paradise Valley, Arizona (2539-ปัจจุบัน)
การศึกษาDePauw University (BA)
Indiana University, Indianapolis (JD)
ทรัพย์สินสุทธิ$3 million[1]
ลายมือชื่อCursive signature in ink

เจมส์ แดนฟอร์ธ "แดน" เควล (อังกฤษ: James Danforth "Dan" Quayle; เกิดเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2490) เป็นนักการเมือง และนักกฎหมายชาวอเมริกัน ดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา คนที่ 44 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2532 จนถึง พ.ศ. 2536 ก่อนหน้านั้นดำรงตำแหน่ง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐ ตั้งแต่ปี 2520 ถึง 2524 และ สมาชิกวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524 ถึง 2532 ซึ่งมาจากรัฐอินดีแอนา

เควล เป็นชาวอินดีแอน่าโพลิส รัฐอินดีแอน่า แต่ใช้ชีวิตวัยเด็กใน พาราไดส์ วัลเลย์, รัฐแอริโซนา ย่านชานเมืองฟินิกซ์ เขาได้แต่งงานกับ มาริลีน ทักเกอร์ ในปี พ. ศ. 2515 และได้รับ นิติศาสตร์ดุษฎีบัณฑิตจาก วิทยาลัยการกฎหมายแม็คคินนี่ย์ มหาวิทยาลัยอินดีแอนา (Indiana University Robert H. McKinney School of Law) ในปี พ. ศ. 2517 เควลฝึกประสบการณ์ทางด้านกฎหมายในเมืองฮันติงตัน รัฐอินดีแอนา กับภรรยาของเขาก่อนการเลือกตั้งในสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐ ในปีพ. ศ. 2519 ซึ่งเขามีอายุ 29 ปี และในปีพ. ศ. 2523 เควลได้รับเลือกให้เข้าดำรงตำแหน่งสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐ

ในปี พ.ศ. 2531 รองประธานาธิบดี จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช (ในขณะนั้น) เป็นผู้ท้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาจากพรรคริพับลิกัน และได้เลือก เควลให้เป็นผู้ร่วมท้าชิงตำแหน่ง (Running Mate) ซึ่งในการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา พ.ศ. 2531 สามารถเอาชนะ ไมเคิล ดูคาคิส และ ลอยด์ เบนเซ่น จากพรรคเดโมแครต ลงไปได้

ในฐานะรองประธานาธิบดี, เควล ได้ไปเยือน 47 ประเทศอย่างเป็นทางการและได้รับแต่งตั้งให้เป็นประธานสภาอวกาศแห่งชาติ[2] เขาได้รับการเสนอชื่อชิงตำแหน่งรองประธานาธิบดีอีกครั้งในปีพ. ศ. 2535 แต่พ่ายแพ้แก่ผู้ว่าการรัฐอาร์คันซอ บิล คลินตัน และ วุฒิสมาชิก อัล กอร์ จากพรรคเดโมแครตในการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา พ.ศ. 2535

ในปี 1994 เควลได้ตีพิมพ์ไดอารี่ชื่อ Standing Firm แต่ได้ปฏิเสธที่จะทำงานสาธารณะในช่วงเวลานี้เนื่องจากเป็นโรคกระดูกอ่อน เขาเคยเสนอชื่อเข้ารับการคัดเลือกเป็นผู้แทนพรรคในการชิงตำแหน่งประธานาธิบดี แต่ได้ถอนตัวและหันไปสนับสนุนจอร์จ ดับเบิลยู. บุช ในปีพ. ศ. 2558 เขาได้รับรับรองจากเจบ บุช และหลังจากนั้นเขาก็สนับสนุน ดอนัลด์ ทรัมป์ สำหรับแคมเปญจน์หาเสียง ปัจจุบัน เควลและมารีลีน พำนักอยู่ที่ พาราไดส์ วัลเลย์, รัฐแอริโซนา

ปัจจุบันเควลดำรงตำแหน่งประธานการลงทุนทั่วโลกของ Cerberus Capital Management.[3]

ชีวิตช่วงต้น

[แก้]

เควล เกิดที่อินดีแอนาโพลิส รัฐอินดีแอนา เป็นบุตรนาง มาร์ธา คอรินน์ (สกุลเดิม Pulliam) และนาย เจมส์ ไคลน์ เควล บางครั้งเขาก็ถูกเรียกขานว่า James Danforth Quayle III อย่างไม่ถูกต้องนัก ในบันทึกความทรงจำของเขาเขาชี้ให้เห็นว่าชื่อที่เกิดของเขาคือ James Danforth Quayle ชื่อเควลมาจากไอล์ออฟแมน ซึ่งเป็นที่เกิดของปู่ย่าตายายของเขา [4] [5]

คุณตาของเขา ยูจีน ซ. พูลเลี่ยม (Eugene C. Pulliam) เป็นผู้มั่งคั่งและมีอิทธิพลผู้ก่อตั้ง Central Newspapers, Inc. เจ้าของหนังสือพิมพ์สำคัญหลายสิบรายเช่น The Arizona Republic และ Indianapolis Star เจมส์ ซี. เควล (James C. Quayle) ได้โยกย้ายครอบครัวของเขาไปที่แอริโซนาในปี 1955 เพื่อดำเนินการขยายสาขาของอาณาจักรการพิมพ์ของครอบครัว

หลังจากใช้ชีวิตในวัยเด็กส่วนมากในรัฐแอริโซนา [2] เควลได้ย้ายกลับไปอยู่อินดีแอน่าที่ซึ่งเขาเกิด และได้รับศึกษาจนจบชั้นมัธยมศึกษาจาก โรงเรียนฮันทิงตัน นอร์ท(Huntington North High School) ต่อมาปี พ.ศ. 2507 เควลสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัย เดอพาวว์(DePauw University) ที่ซึ่งได้รับปริญญารัฐศาสตร์บัณฑิต ในปีพ.ศ. 2512[6] และได้เป็นผู้เล่นในทีมกอล์ฟของมหาวิทยาลัย (1967-69) และเป็นสมาชิกคนหนึ่งของพี่น้อง Delta Kappa Epsilon (บทของ Psi Phi) หลังจากสำเร็จการศึกษา เควลได้เข้าร่วมกองกำลังแห่งชาติฝ่ายการทัพอากาศ รัฐอินดีแอนา และประจำการในช่วงปีพ.ศ. 2512 ถึง พ.ศ. 2518 จนครองยศจ่าสิบเอก

ในขณะที่ทำหน้าที่ในกองกำลังแห่งชาติเขาได้รับปริญญานิติศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต ในปีพ. ศ. 2517 ที่วิทยาลัยการกฎหมายแม็คคินนี่ย์ มหาวิทยาลัยอินดีแอนา (Indiana University Robert H. McKinney School of Law) เขาได้พบกับภรรยาในอนาคตของเขา, มาริลินซึ่งกำลังเรียนอยู่ที่โวิทยาลัยกฎหมายเดียวกันในเวลานั้น[7]

การดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา (2532–2536)

[แก้]
Vice President Quayle converses with chief petty officers aboard the aircraft carrier USS John F. Kennedy (CV-67). Quayle is aboard the ship during a three-day visit with military forces deployed to the Middle East in support of Operation Desert Shield.

บุช และ เควล คว้าชัยในการเลือกตั้งในเดือนพฤศจิกายนด้วย 426 เสียงจากคณะผู้เลือกตั้ง ในฐานะประธานวุฒิสภาสหรัฐโดยตำแหน่ง เควลไม่เคยได้ออกเสียงตัดสินชี้ขาดในญัตติใดๆเลยจนหมดวาระซึ่งเป็นคนที่สอง สืบต่อจากรองประธานาธิบดี ชาร์ส แฟร์-แบงส์

ประธานาธิบดี จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช ได้เสนอชื่อของเควลให้ตำรงตำแหน่งประธานสภาการแข่งขันทางเศรษฐกิจ และเป็นประธานคนแรกของสภาอวกาศแห่งชาติ ในฐานะหัวหน้า NSC เขาเรียกร้องให้มีความพยายามมากขึ้นในการปกป้องโลกจากอันตรายจากผลกระทบดาวเคราะห์น้อยที่อาจเกิดขึ้น[8]

หลังจากพลโท ดาเนียล โอ. เกรแฮม แม็กซ์ ฮันเทอร์ และเจอร์รี่ พัวเนลล์ ได้สรุปโครงการอากาศให้รับทราบ เควล สนับสนุนการพัฒนาของการทดลองโครงการ Single Stage to Orbit X-Program

ในฐานะรองประธานาธิบดี, เควล ได้ไปเยือน 47 ประเทศอย่างเป็นทางการ[9]

ในระหว่างการรณรงค์หาเสียงในการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อปีพ.ศ. 2535 เควลบอกกับสื่อข่าวว่าเขาเชื่อว่าการรักร่วมเพศเป็น"ทางเลือกที่ผิดพลาด" [10]

เควล ได้พรรณาตั้งแต่ได้ดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดี ว่า "มันเป็นอะไรที่ดูน่าอึดอัดมากครับ คุณดำรงตำแหน่งประธานวุฒิสภา ไม่ใช่แม้แต่จะเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายบริหารเลย แต่เป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายนิติบัญญัติต่างหาก วุฒิสภาสหรัฐจ่ายเงินเดือนให้คุณไม่ใช่ฝ่ายบริหาร และก็อะไรที่เป็นวาระของประธานาธิบดี มันก็ไม่ใช่วาระของคุณอยู่ดี ถึงแม้จะไม่เห็นด้วยในบางทีก็เถอะครับ แต่คุณก็เคารพและปฏิบัติตามคำสั่งให้ดีที่สุดเท่าที่ได้ก็เพียงพอ"[11]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Lamare, Amy (June 1, 2017). "Dan Quayle Net Worth". Celebrity Net Worth.
  2. ↑ 2.0 2.1 Dan Quayle: Biography Retrieved 10 December 2016.
  3. ↑ "Senior Leadership - Cerberus Capital Management". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-02. สืบค้นเมื่อ 2018-05-11.
  4. ↑ Meyer, Richard E. (21 August 1998). "Campaign Becomes Confrontation With Past : Privilege, Wealth Shaped Quayle". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 10 December 2016.
  5. ↑ "Ancestry of Dan Quayle (b. 1947)". Wargs.com. สืบค้นเมื่อ January 4, 2012.
  6. ↑ Lawrence, Jill (August 4, 1999). "Quayle on a quest to get the last laugh". USA Today. สืบค้นเมื่อ August 6, 2015.
  7. ↑ Alessandra Stanley, "Marilyn Quayle: A New Second Lady" เก็บถาวร 2013-08-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Time Magazine, January 23, 1989. Accessed September 28, 2014.
  8. ↑ "Quayle Backs Group's Effort To Head Off Asteroid Threat" เก็บถาวร 2011-11-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Seattle Times, May 16, 1990.
  9. ↑ Dan Quayle: Biography Retrieved 10 December 2016.
  10. ↑ Witt, Karen De (1992-09-14). "THE 1992 CAMPAIGN: The Vice President; Quayle Contends Homosexuality Is a Matter of Choice, Not Biology". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2017-12-17.
  11. ↑ Dan Quayle on Running for Vice President: "It’s Not the Easiest Job" Indianapolis Monthly. 4 October 2016. Retrieved 10 December 2016.
George H. W. Bush, Dan Quayle, and Marilyn Quayle participate in a Hanukkah Celebration
ก่อนหน้า แดน เควล ถัดไป
จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช
รองประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา คนที่ 44
(20 มกราคม พ.ศ. 2532 - 20 มกราคม พ.ศ. 2536) 		อัล กอร์
Stub icon

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แดน_เควล&oldid=11955084"