ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มนตร์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 03:02, 12 มกราคม 2562

มนตร์ (สันสกฤต: मन्त्र) หรือ มนต์ (บาลี: manta) คำ ศักดิ์สิทธิ์หรือคำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล^[1] พบในศาสนาแบบอินเดีย ทั้งศาสนาฮินดู ศาสนาเชน ศาสนาพุทธ ศาสนาซิกข์ โดยทั่วไปมักเป็นคำสรรเสริญสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ศาสนาพุทธ

ในศาสนาพุทธ มีการใช้มนต์ในหลายนิกาย ในแต่ละนิกายมีมนต์สำคัญดังนี้

นิกาย	มนตร์
วัชรยาน	โอมฺ มณิปทฺเม หู ॐ मणिपद्मे हूं
สุขาวดี	โอมฺ อมิตาภ หฺรีะ
นิชิเร็ง	นัม เมียวโฮ เร็งเงะ เคียว

ศาสนาฮินดู

นิกาย	มนตร์
ลัทธิไศวะ	โอมฺ นมะ ศิวาย ॐ नमः शिवाय
ลัทธิไวษณพ	โอมฺ วิษฺณเว นมะ ॐ विष्णवे नमः
ลัทธิคเณศ	โอมฺ ศฺรี คเณศาย นมะ ॐ श्री गणेशाय नमः

ลัทธิอนุตตรธรรม

ลัทธิอนุตตรธรรมเรียกมนตร์ว่ารหัสคาถา หรือ สัจจคาถา (จีน: 口訣) และเชื่อว่าพระแม่องค์ธรรมได้แบ่งธรรมกาลออกเป็น 3 ยุค เรียกว่ายุคสามกัปสุดท้าย ในแต่ละยุค พระแม่จะมอบหมายให้พระพุทธเจ้าเป็นผู้ปกครองและมีรหัสคาถากำหนดไว้แตกต่างกันไป ดังต่อไปนี้^[2]

ธรรมกาล	ระยะเวลา	ผู้ปกครอง	รหัสคาถา
ยุคเขียว	1886 ปี	พระทีปังกรพุทธเจ้า	อู๋เลี่ยงโซ่วฝอ
ยุคแดง	3,140	พระศากยมุนีพุทธเจ้า	หนันอู๋อาหมีถัวฝอ
ยุคขาว	10,800 ปี	พระศรีอริยเมตไตรย	อู๋ไท่ฝอหมีเล่อ

สัจจคาถาถือเป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ที่สุด เป็นความลับของสวรรค์ ห้ามจดบันทึก ห้ามนำไปบอกต่อ มีเฉพาะผู้ได้รับอาณัติสวรรค์ (ได้แก่ จู่ซือ เหล่าเฉียนเหริน เฉียนเหริน และเตี่ยนฉวนซือ) เท่านั้นที่เปิดเผยสัจจคาถาได้ เมื่อเผชิญภัยอันตรายท่องคาถานี้แล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะช่วยให้พ้นอันตรายและวิบากกรรมต่าง ๆ^[3]

อ้างอิง

↑ ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 878
↑ สายทอง (พงศาธรรม ๑), ศุภนิมิต ผู้แปล, กรุงเทพฯ: ส่งเสริมคุณภาพชีวิต, ม.ป.ป., หน้า 24-40
↑ เกษร สุทธจิต จันทร์ประภาพ, ธรรมประธานพร เล่ม ๕, เชียงใหม่: บี.เอส.ดี การพิมพ์, 2547, หน้า 185-191

บทความศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 878

[สายทอง_(พงศาธรรม_๑)-2] สายทอง (พงศาธรรม ๑), ศุภนิมิต ผู้แปล, กรุงเทพฯ: ส่งเสริมคุณภาพชีวิต, ม.ป.ป., หน้า 24-40

[ธรรมประธานพร_เล่ม_๕-3] เกษร สุทธจิต จันทร์ประภาพ, ธรรมประธานพร เล่ม ๕, เชียงใหม่: บี.เอส.ดี การพิมพ์, 2547, หน้า 185-191

[1]

[2]

[3]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:05, 11 มกราคม 2562 แก้ไข Chainwit. (คุย \| ส่วนร่วม) ผู้ดูแลระบบ การแก้ไข 36,940 ครั้ง ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ ← การแก้ไขก่อนหน้า		รุ่นแก้ไขเมื่อ 03:02, 12 มกราคม 2562 แก้ไข ทำกลับ BotKung (คุย \| ส่วนร่วม) บอต การแก้ไข 434,714 ครั้ง ล เก็บกวาดบทความด้วยบอต การแก้ไขถัดไป →
บรรทัด 1:		บรรทัด 1:
	[[~~File~~:Wat Chedi Luang Assembly Hall, Chiang Mai, Thailand - Diliff.jpg\|thumb\|[[พระสงฆ์]]กำลังสวดมนต์ [[ทำวัตร]] ใน[[วัดเจดีย์หลวงวรวิหาร]]]]		[[ไฟล์:Wat Chedi Luang Assembly Hall, Chiang Mai, Thailand - Diliff.jpg\|thumb\|[[พระสงฆ์]]กำลังสวดมนต์ [[ทำวัตร]] ใน[[วัดเจดีย์หลวงวรวิหาร]]]]

	'''มนตร์''' ({{lang-sa\|मन्त्र}}) หรือ '''มนต์''' ({{lang-pi\|manta}}) [[คำ]][[ศักดิ์สิทธิ์]]หรือคำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริ[[มงคล]]<ref>[[ราชบัณฑิตยสถาน]], ''[[พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554]]'', กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 878</ref> พบใน[[ศาสนาแบบอินเดีย]] ทั้ง[[ศาสนาฮินดู]] [[ศาสนาเชน]] [[ศาสนาพุทธ]] [[ศาสนาซิกข์]] โดยทั่วไปมักเป็นคำสรรเสริญสิ่งศักดิ์สิทธิ์		'''มนตร์''' ({{lang-sa\|मन्त्र}}) หรือ '''มนต์''' ({{lang-pi\|manta}}) [[คำ]][[ศักดิ์สิทธิ์]]หรือคำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริ[[มงคล]]<ref>[[ราชบัณฑิตยสถาน]], ''[[พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554]]'', กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 878</ref> พบใน[[ศาสนาแบบอินเดีย]] ทั้ง[[ศาสนาฮินดู]] [[ศาสนาเชน]] [[ศาสนาพุทธ]] [[ศาสนาซิกข์]] โดยทั่วไปมักเป็นคำสรรเสริญสิ่งศักดิ์สิทธิ์