ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตระกูลภาษาอัลไต"
บรรทัด 20: | บรรทัด 20: | ||
=== สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิก (Turkic subfamily) === |
=== สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิก (Turkic subfamily) === |
||
{{บทความหลัก|กลุ่มภาษาเตอร์กิก}} |
{{บทความหลัก|กลุ่มภาษาเตอร์กิก}} |
||
มีผู้พูดเป็นภาษาแม่ราว 180 ล้านคน รวมผู้ที่พูดเป็นภาษาที่สองราว 200 ล้านคน ใช้พูดใน[[ประเทศตุรกี]] [[เอเชียกลาง]] [[สาธารณรัฐยาคุต]] [[สาธารณรัฐบัชคอร์โตสถาน]] [[สาธารณรัฐตาตาร์สถาน]] ใน[[ประเทศรัสเซีย]] และ [[มณฑลซินเจียงอุยกูร์]]ใน[[ประเทศจีน]] กลุ่มภาษาเตอร์กิกส่วนใหญ่เป็นผู้พูดภาษาตุรกี ซึ่งคิดเป็น 40% ของผู้พูดกลุ่มภาษานี้ทั้งหมด สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิกแบ่งออกได้เป็น |
มีผู้พูดเป็นภาษาแม่ราว 180 ล้านคน รวมผู้ที่พูดเป็นภาษาที่สองราว 200 ล้านคน ใช้พูดใน[[ประเทศตุรกี]] [[เอเชียกลาง]] [[สาธารณรัฐยาคุต]] [[สาธารณรัฐบัชคอร์โตสถาน]] [[สาธารณรัฐตาตาร์สถาน]] ใน[[ประเทศรัสเซีย]] และ [[มณฑลซินเจียงอุยกูร์]]ใน[[ประเทศจีน]] กลุ่มภาษาเตอร์กิกส่วนใหญ่เป็นผู้พูด[[ภาษาตุรกี]] ซึ่งคิดเป็น 40% ของผู้พูดกลุ่มภาษานี้ทั้งหมด สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิกแบ่งออกได้เป็น |
||
* กลุ่มภาษาโอคูร์ (Oghur Turkic) ได้แก่ ภาษาบุลการ์โบราณ ภาษาคาซาร ภาษาอาวาร์(พันโนเนี่ยนอาวาร์) ปัจจุบันสูญหายหมดเหลือแต่ ภาษาชูวาช |
* กลุ่มภาษาโอคูร์ (Oghur Turkic) ได้แก่ [[ภาษาบุลการ์โบราณ]] [[ภาษาคาซาร์|ภาษาคาซาร]] [[ภาษาคาวาร์-บาตี|ภาษาอาวาร์]](พันโนเนี่ยนอาวาร์) ปัจจุบันสูญหายหมดเหลือแต่ [[ภาษาชูวัช|ภาษาชูวาช]] |
||
* กลุ่มภาษาเตอร์กใต้หรือโอกุซ (Southern Turkic or Oghuz) ได้แก่ [[ภาษาตุรกี]] [[ภาษาอาเซอร์ไบจาน]] [[ภาษาเติร์กเมน]] |
* กลุ่มภาษาเตอร์กใต้หรือโอกุซ (Southern Turkic or Oghuz) ได้แก่ [[ภาษาตุรกี]] [[ภาษาอาเซอร์ไบจาน]] [[ภาษาเติร์กเมน]] |
||
* กลุ่มภาษาเตอร์กเหนือ(ไซบีเรี่ยน เตอร์กิก) (Northern Turkic) ได้แก่ ภาษายาคุท ภาษาดอลกัน ภาษาอูเรียงกัต ภาษาอัลไต |
* กลุ่มภาษาเตอร์กเหนือ(ไซบีเรี่ยน เตอร์กิก) (Northern Turkic) ได้แก่ [[ภาษายาคุท]] [[ภาษาดอลกัน]] [[ภาษาอูเรียงกัต]] [[ภาษาอัลไต]] |
||
* กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันออกหรือชากาไตย(คาร์ลุค) (Eastern Turkic or Chagatai) ได้แก่ [[ภาษาอุยกูร์]] [[ภาษาอุซเบก]] |
* กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันออกหรือชากาไตย(คาร์ลุค) (Eastern Turkic or Chagatai) ได้แก่ [[ภาษาอุยกูร์]] [[ภาษาอุซเบก]] |
||
* กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันตกหรือคิปชัก (Werstern Turkic or Kipchak) ได้แก่ [[ภาษาตาตาร์]] [[ภาษาคาซัค]] [[ภาษาคีร์กีซ]] [[ภาษาการากัลปัก]] [[ภาษาบัศกีร์]] |
* กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันตกหรือคิปชัก (Werstern Turkic or Kipchak) ได้แก่ [[ภาษาตาตาร์]] [[ภาษาคาซัค]] [[ภาษาคีร์กีซ]] [[ภาษาการากัลปัก]] [[ภาษาบัศกีร์]] |
||
บรรทัด 30: | บรรทัด 30: | ||
{{บทความหลัก|กลุ่มภาษามองโกล}} |
{{บทความหลัก|กลุ่มภาษามองโกล}} |
||
มีผู้พูดประมาณ 10 ล้านคน ใช้มากใน[[ประเทศมองโกเลีย]] [[เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน]] ดินแดน[[จุงกาเรีย]]ใน[[ประเทศจีน]] [[สาธารณรัฐคัลมืยคียา]]และ[[สาธารณรัฐบูรยาเทีย]]ใน[[ประเทศรัสเซีย]] แบ่งออกได้ดังนี้ |
มีผู้พูดประมาณ 10 ล้านคน ใช้มากใน[[ประเทศมองโกเลีย]] [[เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน]] ดินแดน[[จุงกาเรีย]]ใน[[ประเทศจีน]] [[สาธารณรัฐคัลมืยคียา]]และ[[สาธารณรัฐบูรยาเทีย]]ใน[[ประเทศรัสเซีย]] แบ่งออกได้ดังนี้ |
||
* กลุ่มภาษามองโกลตะวันตกหรือออยรัท (Western Mongol or Oirat) ได้แก่ ภาษาออยรัท ภาษาคาลมิก ภาษาตอร์กุต |
* กลุ่มภาษามองโกลตะวันตกหรือออยรัท (Western Mongol or Oirat) ได้แก่ [[ภาษาออยรัท]] [[ภาษาคาลมึกซ์|ภาษาคาลมิก]] [[ภาษาตอร์กุต]] |
||
* กลุ่มภาษามองโกลตะวันออกหรือคาลฆา (Eastern Mongol or Khalkha) ได้แก่ ภาษาคาลฆา ภาษาเบอร์ยัท ภาษาคอร์ชิน ภาษาออร์ดอส ภาษาทูเมต ภาษาฌาฮาร์ |
* กลุ่มภาษามองโกลตะวันออกหรือคาลฆา (Eastern Mongol or Khalkha) ได้แก่ ภาษาคาลฆา ภาษาเบอร์ยัท [[ภาษาคอร์ชิน]] [[ภาษาออร์ดอส]] [[ภาษาทูเมต]] [[ภาษาฌาฮาร์]] |
||
* กลุ่มภาษาต้าเอ้อร์ (Daur) ได้แก่ ภาษาต้าเอ้อร์ |
* กลุ่มภาษาต้าเอ้อร์ (Daur) ได้แก่ [[ภาษาต้าเอ้อร์]] |
||
=== สาขากลุ่มภาษาตุงกูซิก (Tungusic subfamily) === |
=== สาขากลุ่มภาษาตุงกูซิก (Tungusic subfamily) === |
||
{{บทความหลัก|กลุ่มภาษาตุงกูซิก}} |
{{บทความหลัก|กลุ่มภาษาตุงกูซิก}} |
||
มีผู้พูดประมาณ 80,000 คน ใช้มากในไซบีเรียตะวันออก และแถบ[[แมนจูเรีย]]ในประเทศจีน สามารถแบ่งออกได้ดังนี้ |
มีผู้พูดประมาณ 80,000 คน ใช้มากในไซบีเรียตะวันออก และแถบ[[แมนจูเรีย]]ในประเทศจีน สามารถแบ่งออกได้ดังนี้ |
||
* กลุ่มภาษาตุงกุสเหนือ (Northern Tungus) ได้แก่ ภาษาอีเวนกิ ภาษาอีเวน ภาษาเนกิดัล |
* กลุ่มภาษาตุงกุสเหนือ (Northern Tungus) ได้แก่ [[ภาษาเอเวนค์|ภาษาอีเวนกิ]] [[ภาษาอีเวนก์|ภาษาอีเวน]] [[ภาษาเนกิดัล]] |
||
* กลุ่มภาษาตุงกุสใต้ (Southern Tungus) ได้แก่ [[ภาษาแมนจู]] ภาษาพูยอ ภาษาซีเปอ ภาษานานาจ ภาษาโอโรเชิน ภาษาอูดิเฮ |
* กลุ่มภาษาตุงกุสใต้ (Southern Tungus) ได้แก่ [[ภาษาแมนจู]] [[ภาษาพูยอ]] [[ภาษาซีเปอ]] [[ภาษานานาจ]] [[ภาษาโอโรเชิน]] [[ภาษาอูดิเฮ]] |
||
=== สาขาภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่น (Korean-Japonic subfamily) === |
=== สาขาภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่น (Korean-Japonic subfamily) === |
||
บรรทัด 46: | บรรทัด 46: | ||
* กลุ่มภาษาญี่ปุ่น-รีวกีว (Japanese-Ryukyuan) ได้แก่ [[ภาษาญี่ปุ่น]] [[ภาษาริวกิว]] |
* กลุ่มภาษาญี่ปุ่น-รีวกีว (Japanese-Ryukyuan) ได้แก่ [[ภาษาญี่ปุ่น]] [[ภาษาริวกิว]] |
||
อย่างไรก็ดีนักวิชาการบางท่านอาจจัดกลุ่มภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่นเป็นภาษาเอกเทศ (isolated language) เนื่องจากลักษณะบางอย่างในภาษาไม่สอดคล้องกับตระกูลภาษาอัลตาอิก เช่น ภาษาเกาหลีในปัจจุบันไม่เคร่งครัดกฎความสอดคล้องกลมกลืนของสระ ภาษาญี่ปุ่นเป็นคำพยางค์คู่และพยางค์เปิด ไม่ปรากฏลักษณะของความสอดคล้องกลมกลืนของสระซึ่งเป็นลักษณะของตระกูลภาษาออสโตรนีเซีย ดังนั้นนักวิชาการบางคนจึงกล่าวว่า ภาษาญี่ปุ่นอาจมีตระกูลภาษาออสโตรนีเซียเป็นภาษาพื้นเดิม (substratum) ก่อนที่จะได้รับอิทธิพลจากตระกูลภาษาอัลตาอิก สาขาตุงกุส (superstratum) นอกจากนี้ภาษาทั้งสองยังได้รับอิทธิพลคำศัพท์มาจากภาษาจีนอย่างมากมาย รวมทั้งมีระดับภาษาที่ต่างกันเพื่อแสดงความสุภาพและสถานะของบุคคลซึ่งไม่ใช่ลักษณะของภาษาตระกูลนี้ แม้ว่าลักษณะของวากยสัมพันธ์จะเป็นแบบตระกูลภาษาอัลตาอิก และอาจมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสาขาภาษาตุงกุสมาก่อน |
อย่างไรก็ดีนักวิชาการบางท่านอาจจัดกลุ่มภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่นเป็นภาษาเอกเทศ (isolated language) เนื่องจากลักษณะบางอย่างในภาษาไม่สอดคล้องกับตระกูลภาษาอัลตาอิก เช่น ''ภาษาเกาหลีในปัจจุบันไม่เคร่งครัดกฎความสอดคล้องกลมกลืนของสระ'' '''ภาษาญี่ปุ่นเป็นคำพยางค์คู่และพยางค์เปิด ไม่ปรากฏลักษณะของความสอดคล้องกลมกลืนของสระซึ่งเป็นลักษณะของตระกูลภาษาออสโตรนีเซีย ดังนั้นนักวิชาการบางคนจึงกล่าวว่า ภาษาญี่ปุ่นอาจมีตระกูลภาษาออสโตรนีเซียเป็นภาษาพื้นเดิม (substratum) ก่อนที่จะได้รับอิทธิพลจากตระกูลภาษาอัลตาอิก สาขาตุงกุส (superstratum) นอกจากนี้ภาษาทั้งสองยังได้รับอิทธิพลคำศัพท์มาจากภาษาจีนอย่างมากมาย''' รวมทั้งมีระดับภาษาที่ต่างกันเพื่อแสดงความสุภาพและสถานะของบุคคลซึ่งไม่ใช่ลักษณะของภาษาตระกูลนี้ แม้ว่าลักษณะของวากยสัมพันธ์จะเป็นแบบตระกูลภาษาอัลตาอิก และอาจมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสาขาภาษาตุงกุสมาก่อน |
||
นอกจากนี้ความสัมพันธ์ทางเชื้อสาย (Genetic relation) ของตระกูลภาษานี้ยังไม่อาจได้รับการยืนยันเนื่องจากการขาดความคล้ายคลึงทางคำศัพท์และหน่วยเสียงระหว่างกลุ่มภาษาที่ไกลกัน จึงไม่แน่ชัดว่าเป็นภาษาที่สืบทอดมาจากภาษาอัลตาอิกดั้งเดิม (Proto-Altaic) เดียวกัน |
นอกจากนี้ความสัมพันธ์ทางเชื้อสาย (Genetic relation) ของตระกูลภาษานี้ยังไม่อาจได้รับการยืนยันเนื่องจากการขาดความคล้ายคลึงทางคำศัพท์และหน่วยเสียงระหว่างกลุ่มภาษาที่ไกลกัน จึงไม่แน่ชัดว่าเป็นภาษาที่สืบทอดมาจากภาษาอัลตาอิกดั้งเดิม ([[Proto-Altaic]]) เดียวกัน |
||
{{ตระกูลภาษามีคนพูดมาก 10 อันดับ}} |
{{ตระกูลภาษามีคนพูดมาก 10 อันดับ}} |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:04, 25 พฤษภาคม 2560
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ตระกูลภาษาอัลไต (อังกฤษ: Altaic language family) ตระกูลภาษานี้ใช้พูดกันตั้งแต่ป่าสนในไซบีเรียตะวันออกข้ามทุ่งหญ้าและทะเลทรายของเอเชียกลางไปจรดประเทศตุรกี และบางส่วนของประเทศจีน คนในแถบนี้มีลักษณะทางวัฒนธรรมแบบเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปตามทุ่งหญ้าและทะเลทราย เช่น พวกเตอร์กและมองโกลบางเผ่า บางพวกก็อาศัยอยู่ตามป่าเขาและล่าสัตว์ เช่น พวกมองโกลบางพวกและพวกตุงกุส มีบางส่วนเท่านั้นที่รับวัฒนธรรมใกล้เคียงอย่างวัฒนธรรมจีนที่มีลักษณะแบบเกษตรกรรม เช่น ชาวเกาหลีและชาวญี่ปุ่นซึ่งอาจเป็นพวกตุงกุสดั้งเดิม (Proto-Tungusic) โดยอพยพมายังคาบสมุทรเกาหลีและหมู่เกาะญี่ปุ่นก่อนพวกอื่น ในปัจจุบันนี้ผู้ที่ใช้ตระกูลภาษานี้มีประมาณ 270 ล้านคนทั่วโลก
ลักษณะของภาษาในตระกูล
ภาษาต่าง ๆ ในตระกูลภาษานี้มีลักษณะที่ร่วมกันอยู่หลายประการด้วยกัน ดังนี้
- การเรียงลำดับคำแบบ ประธาน-กรรม-กริยา (SOV)
- ไม่ระบุเพศ พจน์ของคำ
- มีการใช้คำปรบท (Postposition) ซึ่งทำหน้าที่แบบเดียวกันกับคำบุพบท เพียงแต่ว่าจะปรากฏอยู่ด้านหลังของคำที่จะกล่าวถึง
- ไม่มีคำประพันธสรรพนาม (relative pronouns)
- ไม่ปรากฏคำกิริยา “มี” แต่ใช้การเติมปัจจัย (Suffix) หรือสัมพันธการก (Genitive case) ท้ายคำเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของแทน
- เป็นภาษารูปคำติดต่อ (Agglutinative language) กล่าวคือ มีการเติมหน่วยคำอิสระหรืออนุภาค (Particle) ท้ายคำเพื่อแสดงหน้าที่ของคำในระบบวากยสัมพันธ์
- มีความสอดคล้องกลมกลืนของสระ (Vowel harmony) กล่าวคือ ระบบสระในคำหนึ่งคำจะต้องเป็นสระประเภทเดียวกัน
- ไม่มีการเติมอุปสรรคแต่ใช้ปัจจัยท้ายคำเพื่อบอกหน้าที่คำในประโยค
- ระบบเสียงพยัญชนะไม่สลับซับซ้อนรวมทั้งเป็นคำแบบพยางค์ปิดเป็นส่วนใหญ่
สาขาย่อย
ตระกูลภาษาอัลตาอิกนี้สามารถแบ่งออกเป็นสาขาต่าง ๆ ได้ดังนี้
สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิก (Turkic subfamily)
มีผู้พูดเป็นภาษาแม่ราว 180 ล้านคน รวมผู้ที่พูดเป็นภาษาที่สองราว 200 ล้านคน ใช้พูดในประเทศตุรกี เอเชียกลาง สาธารณรัฐยาคุต สาธารณรัฐบัชคอร์โตสถาน สาธารณรัฐตาตาร์สถาน ในประเทศรัสเซีย และ มณฑลซินเจียงอุยกูร์ในประเทศจีน กลุ่มภาษาเตอร์กิกส่วนใหญ่เป็นผู้พูดภาษาตุรกี ซึ่งคิดเป็น 40% ของผู้พูดกลุ่มภาษานี้ทั้งหมด สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิกแบ่งออกได้เป็น
- กลุ่มภาษาโอคูร์ (Oghur Turkic) ได้แก่ ภาษาบุลการ์โบราณ ภาษาคาซาร ภาษาอาวาร์(พันโนเนี่ยนอาวาร์) ปัจจุบันสูญหายหมดเหลือแต่ ภาษาชูวาช
- กลุ่มภาษาเตอร์กใต้หรือโอกุซ (Southern Turkic or Oghuz) ได้แก่ ภาษาตุรกี ภาษาอาเซอร์ไบจาน ภาษาเติร์กเมน
- กลุ่มภาษาเตอร์กเหนือ(ไซบีเรี่ยน เตอร์กิก) (Northern Turkic) ได้แก่ ภาษายาคุท ภาษาดอลกัน ภาษาอูเรียงกัต ภาษาอัลไต
- กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันออกหรือชากาไตย(คาร์ลุค) (Eastern Turkic or Chagatai) ได้แก่ ภาษาอุยกูร์ ภาษาอุซเบก
- กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันตกหรือคิปชัก (Werstern Turkic or Kipchak) ได้แก่ ภาษาตาตาร์ ภาษาคาซัค ภาษาคีร์กีซ ภาษาการากัลปัก ภาษาบัศกีร์
สาขากลุ่มภาษามองโกล (Mongolic subfamily)
มีผู้พูดประมาณ 10 ล้านคน ใช้มากในประเทศมองโกเลีย เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ดินแดนจุงกาเรียในประเทศจีน สาธารณรัฐคัลมืยคียาและสาธารณรัฐบูรยาเทียในประเทศรัสเซีย แบ่งออกได้ดังนี้
- กลุ่มภาษามองโกลตะวันตกหรือออยรัท (Western Mongol or Oirat) ได้แก่ ภาษาออยรัท ภาษาคาลมิก ภาษาตอร์กุต
- กลุ่มภาษามองโกลตะวันออกหรือคาลฆา (Eastern Mongol or Khalkha) ได้แก่ ภาษาคาลฆา ภาษาเบอร์ยัท ภาษาคอร์ชิน ภาษาออร์ดอส ภาษาทูเมต ภาษาฌาฮาร์
- กลุ่มภาษาต้าเอ้อร์ (Daur) ได้แก่ ภาษาต้าเอ้อร์
สาขากลุ่มภาษาตุงกูซิก (Tungusic subfamily)
มีผู้พูดประมาณ 80,000 คน ใช้มากในไซบีเรียตะวันออก และแถบแมนจูเรียในประเทศจีน สามารถแบ่งออกได้ดังนี้
- กลุ่มภาษาตุงกุสเหนือ (Northern Tungus) ได้แก่ ภาษาอีเวนกิ ภาษาอีเวน ภาษาเนกิดัล
- กลุ่มภาษาตุงกุสใต้ (Southern Tungus) ได้แก่ ภาษาแมนจู ภาษาพูยอ ภาษาซีเปอ ภาษานานาจ ภาษาโอโรเชิน ภาษาอูดิเฮ
สาขาภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่น (Korean-Japonic subfamily)
มีผู้พูดประมาณ 180 ล้านคนในประเทศเกาหลี ญี่ปุ่นและหมู่เกาะโอกินาวา แบ่งออกได้ดังนี้
- กลุ่มภาษาเกาหลี (Korean) ได้แก่ ภาษาเกาหลี
- กลุ่มภาษาญี่ปุ่น-รีวกีว (Japanese-Ryukyuan) ได้แก่ ภาษาญี่ปุ่น ภาษาริวกิว
อย่างไรก็ดีนักวิชาการบางท่านอาจจัดกลุ่มภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่นเป็นภาษาเอกเทศ (isolated language) เนื่องจากลักษณะบางอย่างในภาษาไม่สอดคล้องกับตระกูลภาษาอัลตาอิก เช่น ภาษาเกาหลีในปัจจุบันไม่เคร่งครัดกฎความสอดคล้องกลมกลืนของสระ ภาษาญี่ปุ่นเป็นคำพยางค์คู่และพยางค์เปิด ไม่ปรากฏลักษณะของความสอดคล้องกลมกลืนของสระซึ่งเป็นลักษณะของตระกูลภาษาออสโตรนีเซีย ดังนั้นนักวิชาการบางคนจึงกล่าวว่า ภาษาญี่ปุ่นอาจมีตระกูลภาษาออสโตรนีเซียเป็นภาษาพื้นเดิม (substratum) ก่อนที่จะได้รับอิทธิพลจากตระกูลภาษาอัลตาอิก สาขาตุงกุส (superstratum) นอกจากนี้ภาษาทั้งสองยังได้รับอิทธิพลคำศัพท์มาจากภาษาจีนอย่างมากมาย รวมทั้งมีระดับภาษาที่ต่างกันเพื่อแสดงความสุภาพและสถานะของบุคคลซึ่งไม่ใช่ลักษณะของภาษาตระกูลนี้ แม้ว่าลักษณะของวากยสัมพันธ์จะเป็นแบบตระกูลภาษาอัลตาอิก และอาจมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสาขาภาษาตุงกุสมาก่อน
นอกจากนี้ความสัมพันธ์ทางเชื้อสาย (Genetic relation) ของตระกูลภาษานี้ยังไม่อาจได้รับการยืนยันเนื่องจากการขาดความคล้ายคลึงทางคำศัพท์และหน่วยเสียงระหว่างกลุ่มภาษาที่ไกลกัน จึงไม่แน่ชัดว่าเป็นภาษาที่สืบทอดมาจากภาษาอัลตาอิกดั้งเดิม (Proto-Altaic) เดียวกัน