พระเจ้าชุงซอน
พระเจ้าชุงซอนแห่งโครยอ (เกาหลี: 충선; ฮันจา: 忠宣; อาร์อาร์: Chungseon; เอ็มอาร์: Ch'ungsǒn ค.ศ. 1275 - ค.ศ. 1325) เป็น พระราชา องค์ที่ 26 แห่งราชวงศ์โครยอ (ค.ศ. 1298 และ ค.ศ. 1308 - ค.ศ. 1313)
พระเจ้าชุงซอนเปนพระโอรสของพระเจ้าชุงยอล (충렬왕, 忠烈王) และองค์หญิงเจกุก (제국대장공주, 齊國大長公主) พระมเหสีชาวมองโกล พระธิดาของพระจักรพรรดิหยวนซื่อจูกุบไลข่าน (Kublai Khan) เมื่อพระเจ้าชุงซอนได้รับการสถาปนาเป็นองค์ชายรัชทายาทในค.ศ. 1277 ก็ทรงย้ายไปประทับที่เมืองปักกิ่งตามธรรมเนียมที่ปฏิบัติมาเมื่อเกาหลียังเป็นเมืองขึ้นของราชวงศ์หยวน ได้รับพระนามภาษามองโกลว่า อีจีร์บูกา (Ijirbuga) และอภิเษกกับองค์หญิงโบทับซิลิน (Botapsilin) พระปนัดดาของพระจักรพรรดิกุบไลข่าน
ในค.ศ. 1297 องค์หญิงเจกุกสิ้นพระชนม์ องค์ชายรัชทายาททราบข่าวการสิ้นพระชนม์ของพระราชมารดาก็พิโรธมาก รีบเสด็จกลับมาเมืองแคซอง แล้วกล่าวโทษราชสำนักว่าลอบปลงพระชนม์พระมารดาเป็นการแก้แค้นชาวมองโกล ทรงให้ขุนนางและข้ารับใช้ในราชสำนักจำนวนมากถูกประหารชีวิต[1] พระเจ้าชุงยอลทรงตกพระทัยกับความพิโรธของพระโอรสจนทรงยอมสละราชบัลลังก์ให้แก่องค์ชายรัชทายาท ขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระเจ้าชุงซอน (충선왕, 忠宣王) ตามพระนามที่พระจักรพรรดิเฉินจง (元成宗) เตมูร์ ข่าน (Temür Khan) พระราชทานมา
องค์หญิงโพทัพซิลิน หรือ องค์หญิงคเยกุก (계국대장공주, 薊國大長公主) ทรงมีความหึงหวงและริษยาพระมเหสีตระกูลโจ พระมเหสีอีกองค์ของพระเจ้าชุงซอนซึ่งเป็นชาวเกาหลี องค์หญิงคเยกุกนำความไปฟ้องพระจักรพรรดิเฉินจง พระจักรพรรดิเฉินจงจึงมีรับสั่งให้พระเจ้าชุงซอนและองค์หญิงคเยกุกเสด็จมายังกรุงปักกิ่งเพื่อไต่สวนความจริง ปรากฏว่าพระจักรพรรดิเฉินจงมีพระวินิจฉัยให้ปลดพระเจ้าชุงซอนออกจากราชสมบัติและให้พระเจ้าชุงยอลพระราชบิดาครองราชสมบัติดังเดิม พระจักรพรรดิเฉินจงทรงสถาปนาเจ้าชุงซอนให้เป็น เฉิ่นหยางอ๋อง (瀋陽王) ไว้ปกครองชาวเกาหลีที่พลัดถิ่นมาในจีน
ในค.ศ. 1308 พระเจ้าชุงยอลสวรรคต พระเจ้าชุงซอนเฉิ่นหยางอ๋องจึงเสด็จกลับเกาหลีเพื่อขึ้นครองราชสมบัติดังเดิม และมอบตำแหน่งอ๋องแห่งเฉิ่นหยางให้แก่องค์ชายวังโค (왕고, 王暠) หรือวอลเจยิตู (Öljeitü) พระเจ้าชุงซอนทรงสนพระทัยและโปรดปรานวัฒนธรรมจีนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะลัทธิขงจื้อใหม่ (Neo-Confucianism) ในค.ศ. 1313 พระเจ้าชุงซอนก็ทรงตัดสินพระทัยสละราชบัลลังก์ให้แก่องค์ชายคังนึง (강릉대군, 江陵大君) พระโอรสแล้วเสด็จกลับไปประทับที่กรุงปักกิ่งเพื่อชื่นชมศิลปวัฒนธรรมจีนต่อไป
ในค.ศ. 1230 จากเหตุการณ์ทางการเมืองของราชวงศ์หยวนหลังการสวรรคตของพระจักรพรรดิหยวนเหรินจง (元仁宗) พระเจ้าชุงซอนทรงถูกเนรเทศไปยังทิเบต แต่ก็ได้รับพระราชทานอภัยโทษและเสด็จนิวัติกรุงปักกิ่ง พระเจ้าชุงซอนสวรรคตในค.ศ. 1325
พระราชวงศ์
[แก้]- พระราชบิดา พระเจ้าชุงยอล (충렬왕, 忠烈王)
- พระราชมารดา สมเด็จพระราชินีเจกุกแทจาง (제국대장공주, 齊國大長公主) พระราชธิดาของพระจักรพรรดิหยวนซื่อจูแห่งราชวงศ์หยวน
พระมเหสี
- สมเด็จพระราชินีคเยกุกแทจาง (계국대장공주, 薊國大長公主) พระราชปนัดดาของพระจักรพรรดิหยวนซื่อจูกุบไลข่าน
- สมเด็จพระราชินี ไม่ทราบพระนาม ตระกูลโจ 왕비 조씨(王妃)
พระชายา
- พระชายาซุกจินอึยบี ตระกูล ยา 의비 야씨(懿妃)
พระราชโอรส
- องค์ชายชุงซุก (충숙왕, 忠肅王) พระราชโอรสของพระชายาซุกจินอึยบี ตระกูล ยา
ก่อนหน้า | พระเจ้าชุงซอน | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าชุงนยอล | พระราชาแห่งโครยอ (พ.ศ. 1854 - พ.ศ. 1856) |
พระเจ้าชุงซุก|}
<references> อ้างอิง[แก้] |