ปืนกลมือเอ็ม3
| ปืนกลมือ, เคล. .45, เอ็ม3 | |
|---|---|
 World War II-era Guide Lamp M3 submachine gun with 30-round magazine and other accessories. The Buffalo Arms bolt in this original M3 is dated January 1944. | |
| ชนิด | ปืนกลมือ |
| แหล่งกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
| บทบาท | |
| ประจำการ | 1943–present |
| ผู้ใช้งาน | See Users |
| สงคราม |
|
| ประวัติการผลิต | |
| ผู้ออกแบบ | George Hyde |
| ช่วงการออกแบบ | 1942 |
| บริษัทผู้ผลิต | General Motors, others |
| มูลค่า | Approx. USD $15 (1943; เท่ากับ $235 ในปี 2021)[10] |
| ช่วงการผลิต | 1943–1945 early 1950s |
| จำนวนที่ผลิต | 655,363; 606,694 M3 48,669 M3A1 |
| แบบอื่น |
|
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| มวล |
|
| ความยาว | 29.1 in (740 mm) stock extended / 21.9 in (556.3 mm) stock collapsed |
| ความยาวลำกล้อง | 8 in (203.2 mm) |
| กระสุน |
|
| การทำงาน | Blowback, open bolt |
| อัตราการยิง | 450 rounds/min cyclic (= 7½ / second) |
| ความเร็วปากกระบอก | 920 ft/s (280 m/s) |
| ระยะหวังผล | Sights fixed to 100 หลา (91 เมตร)[11] |
| ระบบป้อนกระสุน | 30-round detachable box magazine |
| ศูนย์เล็ง | Fixed rear peep sight and blade foresight, calibrated to 100 yards for caliber .45 M1911 ball ammunition[11] |
เอ็ม 3 เป็นปืนกลมือสัญชาติอเมริกันขนาด .45-คาลิเบอร์ที่ถูกใช้งานในกองทัพสหรัฐ เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1942 ในฐานะที่เป็นปืนกลมือสหรัฐอเมริกา เคล. .45 เอ็ม 3[11] เอ็ม 3 นั้นเป็นลำกล้องเดียวกันกับลูกกระสุน .45 เอซีพีที่ยิงด้วยปืนกลมือทอมป์สัน แต่การผลิตมีราคาถูกกว่าและน้ำหนักเบากว่า แม้ว่า, จะตรงกันข้ามกับความเชื่อที่นิยมกัน แต่มีความแม่นยำได้น้อย[11] ตำนานนี้เกิดขึ้นมาจากภาพยนตร์การฝึกซ้อมของกองทัพสหรัฐที่แสดงให้เห็นว่า เอ็ม 3 มีความแม่นยำมากกว่าความเป็นจริง[12] เอ็ม 3 มักจะถูกเรียกกันโดยทั่วไปว่า "ปืนจาระบี"(Grease Gun) หรือ "the Greaser" เนื่องจากจะมีความคล้ายคลึงกับเครื่องมือช่าง[13]
เอ็ม 3 นั้นถูกผลิตขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ทดแทนปืนกลมือทอมป์สัน และเริ่มเข้าประจำการในแนวหน้าในช่วงกลางปี ค.ศ. 1944 เนื่องจากความล่าช้าที่เกิดขึ้นในปัญหาการผลิตและการเปลี่ยนแปลงข้อกำหนดในการใช้งาน เอ็ม 3 จะถูกพบเห็นในการใช้งานในการรบได้น้อยในสงครามโลกครั้งที่สอง ปืนรุ่นเอ็ม3เอ1 ได้ถูกใช้งานในสงครามเกาหลีและความขัดแย้งอื่นๆ
ผู้ใช้
[แก้]
อัฟกานิสถาน[14][ไม่อยู่ในแหล่งอ้างอิง]
อาร์เจนตินา[15]
ออสเตรีย[16]
โบลิเวีย[17]
บราซิล
บุรุนดี: Burundian rebels[18]
People's Republic of China: Copies made as the Type 36 and Type 37[3] and used in the Korean War by Chinese soldiers.[19]
Republic of China[20]
โคลอมเบีย: Used by the National Army of Colombia and the National Police of Colombia from the 1950s up to the 1970s, when it was replaced by the UZI submachine gun.[ต้องการอ้างอิง]- Front for Congolese National Liberation[6]
คิวบา[21]
สาธารณรัฐโดมินิกัน[ต้องการอ้างอิง]
เอกวาดอร์[17]
ฝรั่งเศส: Used during WW2 by the Free French forces[17] and during Indochina[22] and Algerian War[23]
กรีซ Used by the Greek armed forces during World War II and the post-World War II period.[2][24]
กรีเนดา[25]
กัวเตมาลา[17]
เฮติ[26]
อินโดนีเซีย:mostly obtained from Dutch Indies occupation forces and allied forces[ต้องการอ้างอิง]
อิหร่าน[27]
อิตาลี
ญี่ปุ่น: Used by the JSDF until the adoption of the Minebea PM-9.[28][29][30] Known to be used by JGSDF tank crews as a personal defense weapon. Still used in limited numbers in certain branches of the JSDF.[31]
เกาหลีใต้:[17] Mainly used by Republic of Korea Army Special Warfare Command.
ลาว: Received by US Government during Vietnam War 1955–1975.[32]
มาซิโดเนียเหนือ: 707 surplus M3 submachine guns were transferred to Macedonia in 1999.[17]
โมร็อกโก: 1,472 surplus M3A1 submachine guns were transferred to Morocco in the 1990s.[33]
นอร์เวย์[34]
ฟิลิปปินส์:[17] Had their M3 submachine guns released from reserve stockpiles by the Philippine Navy for the Philippine Marine Corps's special forces due to budget constraints.[35] Modifications done on the refurbished weapons include an integral suppressor and a Picatinny rail.[36] The weapon had been tested with a prototype in May 2004.[35]
สหภาพโซเวียต[37]- ไต้หวัน: still in service in the 1960s.[38]
ไทย[39]
ตุรกี[24]
สหราชอาณาจักร: used by soldiers of 41 Commando in Korea[40]
สหรัฐ[1][17][41]
เวียดนามเหนือ: Used by Viet Cong and Viet Minh.[42]
เวียดนามใต้[43][44]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Bishop, Chris. Guns in Combat. Chartwell Books, Inc (1998). ISBN 0-7858-0844-2.
- ↑ 2.0 2.1 Sazanidis
- ↑ 3.0 3.1 Thompson, p. 75.
- ↑ de Quesada, Alejandro (10 Jan 2009). The Bay of Pigs: Cuba 1961. Elite 166. Osprey Publishing. pp. 60–61. ISBN 9781846033230.
- ↑ McNab, Chris (2002). 20th Century Military Uniforms (2nd ed.). Kent: Grange Books. p. 212. ISBN 978-1-84013-476-6.
- ↑ 6.0 6.1 Sicard, Jacques (November 1982). "Les armes de Kolwezi". La Gazette des armes (ภาษาฝรั่งเศส). No. 111. pp. 25–30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-19. สืบค้นเมื่อ 2019-06-17.
- ↑ David Carter, James Paul & Martin Spirit. "Argentina: Land Weapons and Vehicles". Britain's Small Wars. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-01. สืบค้นเมื่อ 2009-04-06.
- ↑ "WWII weapons in the Ayatollah's Iran". wwiiafterwwii.wordpress.com. 16 October 2016.
- ↑ Leroy Thompson (2011). The Colt 1911 Pistol. p. 61. ISBN 978-1849084338.
- ↑ Carter, Gregg Lee: Guns in American Society: An Encyclopedia of History, Politics, Culture, and the Law, page 588. ABC-CLIO, 2002.
- ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 Iannamico, Frank, The U.S. M3-3A1 Submachine Gun, Moose Lake Publishing, ISBN 0-9701954-4-3, ISBN 978-0-9701954-4-9 (1999), pp. 14, 22–24, 34–39, 44–46, 54–55, 59–63, 67, 73–74
- ↑ "YouTube". www.youtube.com.
- ↑ Ingram, Mike: The MP40 Submachine Gun, page 85. Zenith Imprint, 2001.
- ↑ "WWII gear in Afghan use: Part I – Firearms". 1 June 2015.
- ↑ Gander, Terry J.; Hogg, Ian V. Jane's Infantry Weapons 1995/1996. Jane's Information Group; 21 edition (May 1995). ISBN 978-0-7106-1241-0.
- ↑ "Rearming Austria: WWII weapons". wwiiafterwwii.wordpress.com. 14 June 2015.
- ↑ 17.0 17.1 17.2 17.3 17.4 17.5 17.6 17.7 Jones, Richard D.; Ness, Leland S., บ.ก. (January 27, 2009). Jane's Infantry Weapons 2009/2010 (35th ed.). Coulsdon: Jane's Information Group. ISBN 978-0-7106-2869-5.
- ↑ Small Arms Survey (2007). "Armed Violence in Burundi: Conflict and Post-Conflict Bujumbura" (PDF). The Small Arms Survey 2007: Guns and the City. Cambridge University Press. p. 204. ISBN 978-0-521-88039-8.
- ↑ "M3A1 Grease Gun". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-19. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
- ↑ Philip Jowett (2005). The Chinese Army 1937–49: World War II and Civil War. Osprey Publishing. p. 19. ISBN 978-1841769042.
- ↑ Jurado, Carlos Caballero (1990). Central American Wars 1959–89. Men-at-Arms 221. London: Osprey Publishing. p. 38. ISBN 978-0-85045-945-6.
- ↑ Ezell, Edward Clinton (1988). Personal firepower. The Illustrated history of the Vietnam War 15. Bantam Books. p. 34. OCLC 1036801376.
- ↑ Windrow, Martin (1997). The Algerian War, 1954–62. Men-at Arms 312. London: Osprey Publishing. p. 43. ISBN 978-1-85532-658-3.
- ↑ 24.0 24.1 Wiener, Friedrich (1987). The armies of the NATO nations: Organization, concept of war, weapons and equipment. Truppendienst Handbooks Volume 3. Vienna: Herold Publishers. p. 434.
- ↑ "Urgent Fury 1983: WWII weapons encountered". 18 October 2015.
- ↑ "Uphold Democracy 1994: WWII weapons encountered". 9 June 2015.
- ↑ Smith, p. 463
- ↑ 演習場で大活躍!自衛隊の火器(本物) (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-28. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
- ↑ "9mm機関けん銃" (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2009-11-04.
- ↑ "11.4mm短機関銃M3A1" (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-24. สืบค้นเมื่อ 2009-11-04.
- ↑ "11.4mm短機関銃 M3A1" (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2009-11-04.
- ↑ Conboy, Kenneth (23 Nov 1989). The War in Laos 1960–75. Men-at-Arms 217. Osprey Publishing. p. 15. ISBN 9780850459388.
- ↑ p.e. 1995 Excess Defence Articles เก็บถาวร 2004-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ Smith, p. 523
- ↑ 35.0 35.1 "M3 Grease Guns Re-issued". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-26. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
- ↑ "New Sights for a Revived Workhorse: The M3 SpecOps Generation 2". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-26. สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
- ↑ Thompson, p. 5
- ↑ Smith, p. 295
- ↑ Maximiano, Cesar; Bonalume, Ricardo N (2011). Brazilian Expeditionary Force in World War II. Men at Arms 465. Osprey Publishing. p. 45. ISBN 9781849084833.
- ↑ Thompson, p. 53.
- ↑ Forgotten Weapons (14 April 2017). "M3 and M3A1 Grease Gun SMGs" – โดยทาง YouTube.
- ↑ Rottman, Gordon L. (10 Feb 2009). North Vietnamese Army Soldier 1958–75. Warrior 135. Osprey Publishing. p. 32. ISBN 9781846033711.
- ↑ "Army of the Republic of Vietnam 1955–75". United States.
- ↑ Smith, p. 720