ข้ามไปเนื้อหา

ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 40

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 40 marker

ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 40

ถนนแห่งชาติ, ทางหลวงวิกทอรี
ข้อมูลของเส้นทาง
ความยาว2,285.74 ไมล์[1] (3,678.54 กิโลเมตร)
มีขึ้นเมื่อ1926[2]–ปัจจุบัน
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทางทิศตะวันตก I-80 / US 189 ในซิลเวอร์ซัมมิต รัฐยูทาห์
 
ปลายทางทิศตะวันออก US 322/แอตแลนติกเอฟเวนิว/แปซิฟิกเอฟเวนิว ในแอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์
ตำแหน่งที่ตั้ง
ประเทศสหรัฐ
รัฐยูทาห์ โคโลราโด แคนซัส มิสซูรี อิลลินอย อินดีแอนา โอไฮโอ เวสต์เวอร์จิเนีย เพนซิลเวเนีย แมริแลนด์ เดลาแวร์ และนิวเจอร์ซีย์
ระบบทางหลวง

ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 40 (อังกฤษ: U.S. Route 40 หรือ US 40) เป็นทางหลวงสหรัฐแนวตะวันออก-ตะวันตก ครั้งหนึ่ง ทางหลวงสายนี้เคยมีเส้นทางเช่นเดียวกับทางหลวงส่วนใหญ่ที่มีตัวเลขลงท้ายด้วยเลขศูนย์ กล่าวคือ มีเส้นทางพาดผ่านทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา ตามแผนทางหลวงสหรัฐปี ค.ศ. 1926 ซึ่งเคยมีปลายทางอยู่ที่ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย และแอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ ต่อมาทางหลวงหมายเลข 40 ช่วงที่ผ่านภาคตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ได้ถูกแทนที่โดยอินเตอร์สเตต 80 เป็นผลให้ปลายทางทิศตะวันตกถูกร่นระยะเข้ามาหลายครั้ง ปัจจุบัน ทางหลวงหมายเลข 40 มีปลายทางทิศตะวันตกที่จุดตัดกับอินเตอร์สเตต 80 ในซิลเวอร์ซัมมิต รัฐยูทาห์ นอกเมืองพาร์กซิตี รัฐยูทาห์

จุดเริ่มต้นอยู่ที่ปลายทางทิศตะวันตกในรัฐยูทาห์ ทางหลวงหมายเลข 40 มีเส้นทางผ่าน 12 รัฐ ได้แก่ยูทาห์ โคโลราโด แคนซัส มิสซูรี อิลลินอย อินดีแอนา โอไฮโอ เวสต์เวอร์จิเนีย เพนซิลเวเนีย แมริแลนด์ เดลาแวร์ และนิวเจอร์ซีย์ โดยผ่านเมืองหลวงของหลายรัฐทั้งในอดีตและปัจจุบัน[a] ระยะทางส่วนใหญ่ มีเส้นทางขนานไปกับทางหลวงอินเตอร์สเตตสายหลักหลายสาย ได้แก่ อินเตอร์สเตต 70 จากรัฐโคโลราโด ถึงวอชิงตัน รัฐเพนซิลเวเนีย และอีกครั้งหนึ่งจากแฮนค็อก รัฐแมริแลนด์ ถึงบอลทิมอร์ รัฐแมริแลนด์; อินเตอร์สเตต 64 ในส่วนของรัฐมิสซูรี และรัฐอิลลินอย; อินเตอร์สเตต 68 ไปตามเขตที่ยื่นออกมาของรัฐแมริแลนด์; และอินเตอร์สเตต 95 จากบอลทิมอร์ ถึงนิวคาสเซิล รัฐเดลาแวร์

ทางหลวงหมายเลข 40 สร้างขึ้นบนทางหลวงเก่าแก่หลายสาย ที่โดดเด่นที่สุด ได้แก่ ถนนแห่งชาติ (National Road) และทางหลวงวิกทอรี ถนนแห่งชาติสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1806 เมื่อแล้วเสร็จ เส้นทางจะเชื่อมต่อคัมเบอร์แลนด์ รัฐแมริแลนด์ กับแวนดาเลีย รัฐอิลลินอย ส่วนทางหลวงวิกทอรี (ทางหลวงแห่งชัยชนะ) เป็นทางหลวงที่เป็นอนุสรณ์แก่ทหารผ่านศึกในสงครามโลกครั้งที่ 1 มีเส้นทางจากแคนซัสซิตี รัฐมิสซูรี ถึงซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย และถนนที่สำคัญอื่น ๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงหมายเลข 40 ได้แก่ เซนส์เทรซ ในรัฐรัฐโอไฮโอ, ถนนแบรดด็อก ในรัฐแมริแลนด์ และรัฐเพนซิลเวเนีย, ส่วนหนึ่งของออริกอนเทรล ในรัฐแคนซัส, และทางหลวงลิงคอล์น ตลอดรัฐแคลิฟอร์เนีย

หมายเหตุ

[แก้]
  1. เมืองหลวงในปัจจุบันได้แก่เดนเวอร์ โทพีกา อินเดียแนโพลิส และโคลัมบัส แวนดาเลียเป็นเมืองหลวงเก่าของรัฐอิลลินอย เซนส์วิลล์เป็นเมืองหลวงเก่าของรัฐโอไฮโอ และวีลลิงเป็นเมืองหลวงเก่าของรัฐเวสต์เวอร์จิเนีย

อ้างอิง

[แก้]
  1. DeLorme Street Atlas USA 2007. DeLorme's Driving Directions and Toggle Measure Tool. Retrieved on June 23, 2007.
  2. United States System of Highways Adopted for Uniform Marking by the American Association of State Highway Officials (Map). 1:7,000,000. การทำแผนที่โดย U.S. Geological Survey. Bureau of Public Roads. November 11, 1926. OCLC 32889555. สืบค้นเมื่อ November 7, 2013.

หนังสืออ่านเพิ่ม

[แก้]
  • Vale, Thomas R., & Vale, Geraldine (1983). US 40 Today: Thirty Years of Landscape Change in America. Madison: University of Wisconsin Press. ISBN 0-299-09480-4.{{cite book}}: CS1 maint: extra punctuation (ลิงก์) This is an updating of Stewart, George R. (1953). US 40: Cross Section of the United States of America. Boston: Houghton Mifflin Company. ISBN 0-8371-6655-1. (There was also a 1973 reprint, the "First Greenwood Reprinting".)

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
  • Droz, Robert V. (2006). "U.S. Highways from U.S. 1 to (U.S. 830)". สืบค้นเมื่อ 2007-05-20.
  • Schlereth, Thomas J. (1985). US 40: A roadscape of the American experience. Indiana Historical Society.