ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 51
 ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 51 | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลของเส้นทาง | |
| ความยาว: | 2,055 กิโลเมตร[2] (1,277 ไมล์) |
| ใช้งาน: | 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1926[1] – ปัจจุบัน |
| ทางแยกที่สำคัญ | |
| ปลายทิศใต้: |  US 61 ใน ลาปลาซ ลุยเซียนา |
| |
| ปลายทิศเหนือ: |  US 2 ทางเหนือของ เฮอร์ลีย์ วิสคอนซิน |
| ตำแหน่งที่ตั้ง | |
| รัฐ: | ลุยเซียนา มิสซิสซิปปี เทนเนสซี เคนทักกี อิลลินอยส์ วิสคอนซิน |
| ระบบทางหลวง | |
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 51 (อังกฤษ: U.S. Route 51 หรือ US 51) เป็นทางหลวงสหรัฐแนวเหนือ–ใต้สายหลัก ระยะทาง 1,286 ไมล์ (2,070 กิโลเมตร) จากชานเมืองทางตะวันตกของนิวออร์ลีนส์ รัฐลุยเซียนา ไปจนถึงพรมแดนรัฐวิสคอนซิน–รัฐมิชิแกน ระยะทางส่วนใหญ่ของทางหลวงสายนี้ในรัฐอิลลินอยส์และตอนใต้ของรัฐวิสคอนซินนั้นมีเส้นทางวิ่งขนานไปกับอินเตอร์สเตต 39 รวมทั้งมีเส้นทางซ้อนกันด้วย และเส้นนี้ในหลาย ๆ รัฐก็ยังขนานไปกับทางรถไฟกลางอิลลินอยส์ (Illinois Central Railroad) อีกด้วย ปลายทางทิศเหนือของทางหลวงสายนี้อยู่ระหว่างเมืองเฮอร์ลีย์ รัฐวิสคอนซิน และเมืองไอร์ออนวูด รัฐมิชิแกน บริเวณทางแยกต่างระดับรูปทรัมเป็ตบนทางหลวงสหรัฐหมายเลข 2 ส่วนปลายทางทิศใต้อยู่ที่ลาปลาซ รัฐลุยเซียนา บนทางหลวงสหรัฐหมายเลข 61
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 51 ปรากฎในเพลงโฟล์กซองชื่อ "ไฮเวย์ฟิฟตีวันบลูส์" (Highway 51 Blues) ของเคอร์ติส โจนส์ และฉบับคัฟเวอร์ของบ็อบ ดิลลัน ในอัลบั้มที่มีชื่อเดียวกันกับเขา นอกจากนี้ วงดนตรีที่ชื่อนอร์ทมิสซิสซิปปีออลสตาส์ยังได้นำหมายเลขทางหลวงสายนี้มาเป็นชื่ออัลบั้ม ฟิฟตีวันแฟนทอม (51 Phantom)
ในเมืองเมมฟิส ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 51 ตั้งแต่แยกกับถนนเซาท์พาร์กเวย์อีสต์ลงไปทางใต้ ได้มีการเปลี่ยนชื่อจากถนนเบลเลอวู (Bellevue Boulevard) ไปเป็นถนนชื่อเอลวิส เพรสลีย์
ภาพ[แก้]
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 51 ระหว่าง Mounds และ Cairo ในเหตุการณ์มหาอุทกภัยมิสซิสซิปปี ค.ศ. 1927
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Bureau of Public Roads & American Association of State Highway Officials (November 11, 1926). United States System of Highways Adopted for Uniform Marking by the American Association of State Highway Officials (Map). 1:7,000,000. Washington, DC: United States Geological Survey. OCLC 32889555. สืบค้นเมื่อ December 6, 2016 – โดยทาง University of North Texas Libraries.
- ↑ "U.S. Route Number Database". American Association of State Highway and Transportation Officials. December 2009. สืบค้นเมื่อ December 6, 2016.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
| |||||||||||||
