ซีเมนส์ เดซิโร
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/5022007_graz.jpg/220px-5022007_graz.jpg)
ซีเมนส์ เดซิโร (อังกฤษ: Siemens Desiro) เป็นรถตระกูลหนึ่งของรถดีเซลรางและรถไฟฟ้า ซึ่งใช้ขนส่งผู้โดยสาร[1] ซีเมนส์ เดซิโร มีรถหลายรุ่นที่ดัดแปลงออกมา เช่น เดซิโร คลาสสิก, เดซิโร เอ็มแอล, เดซิโร ยูเค และรถรุ่นในอนาคต เดซิโร ซิตี และ เดซิโร อาร์ยูเอส มักใช้ในรถไฟชานเมืองและสายระหว่างภูมิภาค[1] การออกแบบตัวรถค่อนข้างง่ายไม่ซับซ้อนแต่อย่างใด
เดซิโร คลาสสิก[แก้]
ออสเตรีย[แก้]
การรถไฟออสเตรีย (ÖBB) ใช้รถดีเซลรางเดซิโรจำนวน 60 ขบวน ถูกกำหนดให้เป็นรุ่น ÖBB 5022 โดยใช้ขบวนรถพื้นฐานจากคลาส 642 ของเยอรมัน แต่มีการเพิ่มเติมอุปกรณ์ด้านความปลอดภัยเข้ามาด้วย
บัลแกเรีย[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5f/Desiro_on_the_Sofia-Lakatnik_line%2C_14_February_2012.jpg/220px-Desiro_on_the_Sofia-Lakatnik_line%2C_14_February_2012.jpg)
ในปี ค.ศ. 2005 – ค.ศ. 2006 การรถไฟบัลแกเรีย ได้เปิดเดินรถไฟระหว่างเมืองโซเฟียและลากัตนิก โดยใช้ขบวนรถดีเซลรางเดซิโร 25 ขบวน มูลค่า 67 ล้านยูโร[2] เมื่อ 22 มีนาคม ค.ศ. 2006 รถไฟอีก 16 ขบวน ได้เริ่มเปิดให้บริการ ในเส้นทางสายโซเฟีย–Kyustendil–โซเฟีย
สาธารณรัฐเช็ก[แก้]
บริษัทรถไฟในเช็ก ได้นำขบวนรถไฟเดซิโรเข้ามาใช้ชั่วคราวเพียง 2 ขบวนเท่านั้น โดยเช่ามาจากประเทศเยอรมนี
เดนมาร์ก[แก้]
การรถไฟเดนมาร์ก (DSB) ได้ทำการเช่ารถไฟเดซิโรมาตั้งแต่ ค.ศ. 2002 ให้บริการเริ่มแรกระหว่างเมือง โอเดนเซ–ซเวนเบิร์ก กับ โอเดนเซ–Fredericia เมื่อ 2 กรกฎาคม ค.ศ. 2009 DSB ได้ลงสัญญาสั่งซื้อซีเมนส์เพื่อนำมาใช้ในเส้นทางรถไฟสายเกรนาบาเนน ซึ่งได้นำเข้ามาเมื่อ 12 ธันวาคม ค.ศ. 2012[3] รถไฟขยายไปถึงเมือง Odder ตั้งแต่เดือนธันวาคม ค.ศ. 2012 ซึ่งเป็นต้นทางของเครือข่ายรถไฟฟ้ารางเบาในเมืองออร์ฮูส[4]
เยอรมนี[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/Annaberg-Buchholz_Unterer_Bahnhof.jpg/220px-Annaberg-Buchholz_Unterer_Bahnhof.jpg)
สายรถไฟเยอรมัน (Deutsche Bahn) ได้ใช้รถไฟฟ้า 2 คันต่อขบวนมาตั้งแต่ ค.ศ. 2000 ด้วยความเร็วสูงสุด 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (75 ไมล์ต่อชั่วโมง) รถรุ่นคลาส 642 ได้นำมาใช้เส้นทางหลักและทางแยกย่อยต่าง ๆ
กรีซ[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f9/OSE_Baureihe_460.jpg/220px-OSE_Baureihe_460.jpg)
การรถไฟเฮลเลนิก (OSE) ได้นำรถไฟ 2 คันต่อขบวน (OSE class 660) จำนวน 8 ขบวน มาใช้งานชั่วคราวระหว่าง ค.ศ. 2004 – ค.ศ. 2006 และใช้งานอีกครั้งใน ค.ศ. 2007 บนทางสายเอเธนส์–Chalkida และระบบรถไฟชานเมืองกรุงเอเธนส์
ฮังการี[แก้]
MÁV ได้นำรถเดซิโรจำนวน 39 คันมาใช้งานหลักในรถไฟชานเมืองระหว่างกรุงบูดาเปสต์–Esztergom และบูดาเปสต์–Lajosmizse และสายรถไฟระหว่างเมือง บูดาเปสต์–บาจา ส่วนในวันหยุดสุดสัปดาห์ มีการเปิดเดินรถไฟจากบูดาเปสต์ ไปยังเมืองบาจา และเมือง Sátoraljaújhely และจากบูดาเปสต์ไปยังทาพอลคา และในวันหยุดฤดูร้อน รถไฟเดซิโรก็ได้ใช้งานในรถไฟท้องถิ่นสายเลียบทะเลสาบบาลาตอนฝั่งเหนือ
มาเลเซีย[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/KLIAekspres_SalakSelatan.jpg/220px-KLIAekspres_SalakSelatan.jpg)
รถไฟฟ้าระยะทาง 57 กิโลเมตร (35 ไมล์) อันได้แก่ สายเคแอลไอเอ เอ็กซ์เพรส ซึ่งเป็นรถไฟฟ้าด่วนจอดเฉพาะสถานีรถไฟเซ็นทรัลกัวลาลัมเปอร์ (เคแอลเซ็นทรัล) กับท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ (เคแอลไอเอ) และ สายเคแอลไอเอ แทรนซิต ซึ่งเป็นสายรถไฟฟ้าชานเมืองในเขตกัวลาลัมเปอร์โดยจะจอดทุกสถานี (รวมทั้งสิ้น 6 สถานี) ที่อยู่ระหว่าง สถานีรถไฟเซ็นทรัลกัวลาลัมเปอร์ (เคแอลเซ็นทรัล) กับท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ (เคแอลไอเอ) ทั้งสองสายนี้จะใช้ทางวิ่งร่วมกันและใช้รถไฟฟ้ารุ่น อีที 425 เอ็ม จำนวน 4 คันต่อขบวน[5] มีในบริการทั้งหมด 12 ขบวน
- 8 ขบวน ใช้สำหรับเส้นทางรถด่วน ไม่จอดสถานีย่อยระหว่างทาง จอดเฉพาะสถานีรถไฟกัวลาลัมเปอร์และสถานีท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์
- 4 ขบวน ใช้สำหรับเส้นทางรถธรรมดา
ความเร็วสูงสุด 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (99 ไมล์ต่อชั่วโมง)
โรมาเนีย[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/93/Sageata.jpg/220px-Sageata.jpg)
CFR เป็นกิจการรถไฟประจำชาติโรมาเนีย เป็นประเทศหนึ่งที่ใช้รถไฟฟ้าเดซิโรมากที่สุดในโลก CFR มีรถไฟฟ้าทั้งหมด 120 คัน โดยนำไปวิ่งตั้งแต่ทางระยะสั้นจนถึงทางไกล
สโลวีเนีย[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e3/SZ312_Postojna.jpg/220px-SZ312_Postojna.jpg)
การรถไฟสโลวีเนีย ใช้รถไฟฟ้าเดซิโรรุ่น EMG 312 SR 31E เพื่อนำไปใช้ในขบวนรถชานเมือง
สหรัฐอเมริกา[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/Sprinter_light_rail_train.jpg/220px-Sprinter_light_rail_train.jpg)
รถสปรินเทอร์แซนดีเอโก ใช้รถเดซิโรรุ่น VT642 ให้บริการทางตอนเหนือของจังหวัดแซนดีเอโก จากเมืองโอเชียนไซด์ไปยังเมืองเอสคอนดิโด ระยะทาง 35 กิโลเมตร (22 ไมล์)
เดซิโร เมนไลน์[แก้]
ออสเตรีย[แก้]
ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2010 ÖBB ได้ลงนามซื้อสัญญาเพื่อที่จะเพิ่มจำนวนรถเป็น 200 คัน[6]
เบลเยียม[แก้]
ใน ค.ศ. 2008 NMBS และ SNCB ได้สั่งซื้อรถจำนวน 95 คัน เพื่อนำไปรวมกับรถที่มีอยู่เดิมให้เป็น 300 คัน[7] แต่ใน ค.ศ. 2013 การสั่งซื้อได้ถูกระงับ เนื่องจากเครื่องยนต์ขัดข้องระหว่างทำงาน เป็นเหตุให้การขนส่งล่าช้า และต้องจ่ายเงินเพิ่มอีก 25 ล้านยูโร[8]
เยอรมนี[แก้]
รถรุ่น ML ใช้งานเป็นรถไฟเอกชน วิ่งระหว่างเมืองโคโลญ-แม้นซ์[9] ต่อมา EMUs ได้ทำการเช่ารถจากแองเจิ้ล เทรน และได้รับรถรุ่น 460 เพื่อนำมาใช้งาน รถกระแสไฟฟ้าตรงเหนือหัวของ EMUs ทำความเร็วสูงสุด 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (99 ไมล์ต่อชั่วโมง) อย่างไรก็ตาม ก็ถกจำกัดความเร็วให้เหลือเพียงแค่ 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (93 ไมล์ต่อชั่วโมง)
เดซิโร ยูเค[แก้]
ประเทศไทย[แก้]
ใช้ใน รถไฟฟ้าแอร์พอร์ต เรล ลิงก์ โดยลักษณะตัวรถเป็นรถรุ่น บริติช เรล คลาส 360/2 ตัวรถจะมีสองแบบคือ
- แบบคาดแดง เป็นขบวนด่วน ไม่จอดรับส่งผู้โดยสารระหว่างทาง
- แบบคาดน้ำเงิน เป็นขบวนธรรมดา จอดรับส่งผู้โดยสารระหว่างทาง
รถไฟฟ้าทั้ง 2 แบบ ให้บริการระหว่าง สถานีพญาไท และ สถานีท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ[10]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Desiro". Siemens. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มิถุนายน 2015. สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2013.
- ↑ "Bulgarian modernisation programme aims to win back lost traffic". Railway Gazette International. 1 มีนาคม 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กันยายน 2012.
- ↑ "DSB agrees Desiro DMU framework contract". Railway Gazette International. 3 กรกฎาคม 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 เมษายน 2011. สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2013.
- ↑ Østergaard, Nicolai (7 ธันวาคม 2012). "Trods spritnye tog: Århus-pendlere får længere rejsetid". Ingeniøren. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มกราคม 2013. สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2012.
- ↑ "Siemens - Express Rail Link Kuala Lumpur" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 20 กรกฎาคม 2006. สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2013.
- ↑ "Desiro ML framework to meet ÖBB's expansion plans". Railway Gazette International. 20 เมษายน 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 เมษายน 2010.
- ↑ "Siemens scoops Brussels RER order". Railway Gazette International. 12 มีนาคม 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 มกราคม 2013.
- ↑ "Belgian rail refuses to accept German trains". VRT De Redactie. 12 กุมภาพันธ์ 2013.
- ↑ "Desiro ML aussen". trans regio (ภาษาเยอรมัน). 2 กุมภาพันธ์ 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2013.
- ↑ "Bangkok Airport Express to change city travel". Railway Gazette International. 1 ธันวาคม 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 ธันวาคม 2009.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)
- "Desiro", Siemens, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มิถุนายน 2015
- "Interactive 360º virtual tour of a Desiro ML", kaemena360.com, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2016