ซีเมนส์ อินสไปโร
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| ซีเมนส์ อินสไปโร | |
|---|---|
 รถไฟฟ้าบีทีเอส รุ่นซีเมนส์ อินสไปโร (EMU-A2) | |
 ภายในรถไฟฟ้ารุ่นซีเมนส์ อินสไปโรของรถไฟฟ้าบีทีเอส | |
| ประจำการ | พ.ศ. 25562–ปัจจุบัน |
| ผู้ผลิต | ซีเมนส์โมบิลิตี |
| จัดขบวน | ชุดรถไฟ 2–8 ตู้ |
| ความจุ | 174 ที่นั่ง 1,554 ที่นั่งและยืน |
| ผู้ดำเนินงาน |  รถไฟใต้ดินวอร์ซอ รถไฟใต้ดินมิวนิก แรปิดเคแอล รถไฟฟ้ารียาด รถไฟใต้ดินโซเฟีย รถไฟฟ้าบีทีเอสและรถไฟฟ้ามหานคร |
| คุณลักษณะ | |
| ความยาวตู้ | ประมาณ 89,560 มม. |
| ความกว้าง | 3.1 เมตร (10 ฟุต) (ตามแนวบานประตู) |
| ความสูง | 1.1 เมตร (3.6 ฟุต) (ความสูงพื้น) |
| ความเร็วสูงสุด | เป้าหมาย: 100 กม./ชม. (62 ไมล์/ชม.) ให้บริการ: 80 กม./ชม. (50 ไมล์/ชม.) |
| ระบบจ่ายไฟฟ้า | รางที่สาม 750 โวลต์ |
| ช่วงกว้างราง | 1,435 มม. (4 ฟุต 8 1⁄2 นิ้ว) |
ซีเมนส์ อินสไปโร (อังกฤษ: Siemens Inspiro) เป็นตระกูลรถรางไฟฟ้าเพื่อระบบขนส่งด่วนพิเศษ ผลิตโดย ซีเมนส์โมบิลิตี้ แนวคิดของยานพาหนะดังกล่าวเปิดตัวเมื่อ พ.ศ. 2555 โดยมีแนวคิดหลักเป็นการใช้ส่วนจำเพาะ ทำให้มีรุ่นดัดแปลงของพาหนะรถไฟจำนวนมาก โดยรถชุดแรกได้เริ่มออกให้บริการกับระบบรถไฟฟ้าวอร์ซอ ประเทศโปแลนด์ เมื่อ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2556
จุดกำเนิด[แก้]
ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2552, ซีเมนส์โมบิลิตี้ได้เริ่มพัฒนาผลิตภัณฑ์ตระกูลรถไฟใต้ดินใหม่ โดยร่วมมือกับ DesignworksUSA ในด้านการออกแบบ โดยบริษัทที่ออกแบบบนยานพาหนะให้กับรุ่น Mo.Mo ซึ่งผลิตก่อนหน้านี้สำหรับเวียนนาปรากออสโลและนูเรมเบิร์ก และได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อ 19 กันยายน พ.ศ. 2555 ที่งานอินโนทรานส์ (InnoTrans) ณ กรุงเบอร์ลิน
นับจากนั้นซีเมนส์ได้เริ่มขายระบบรถไฟฟ้ารุ่นนี้เป็นหลักแทนโมดูลาร์ เมโทร โดยยังชูจุดเด่นเดิมคือผู้ผลิตสามารถสั่งประกอบหรือออกแบบขบวนรถเองได้โดยไม่มีข้อจำกัด เนื่องจากเป็นการใช้ส่วนจำเพาะหลัก ๆ ของระบบ
การใช้งาน[แก้]
ประเทศไทย[แก้]
- รถไฟฟ้าบีทีเอส [3] มีรถไฟฟ้า 22 ขบวน ในแต่ละขบวนพ่วงรถ 4 ตู้ รวมทั้งหมด 88 ตู้ ประกอบด้วยรถมีห้องคนขับ 2 ตู้ (A-Car) อยู่หัวกับท้ายขบวน และรถไม่มีห้องคนขับ (C-Car) อยู่กลางขบวน เช่นเดียวกันกับรถไฟฟ้าบีทีเอสรุ่น "Siemens MoMo" (Modular Metro) โดยรถไฟฟ้ารุ่นนี้ให้บริการทั้งสายสีลมและสายสุขุมวิท ปัจจุบันให้บริการครบแล้ว 22 ขบวน
- รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล[1][4] มีรถไฟฟ้า 35 ขบวน ในแต่ละขบวนพ่วงรถ 3 คัน (รวมทั้งหมด 105 คัน) ประกอบด้วยรถมีห้องคนขับ 2 คัน (A-Car) อยู่หัวกับท้ายขบวน และรถไม่มีห้องคนขับ (C-Car) อยู่กลางขบวน ปัจจุบันให้บริการครบแล้ว 35 ขบวน โดยให้บริการในเส้นทางสายสีน้ำเงินตั้งแต่สถานี ท่าพระ-หลักสอง [2]
ต่างประเทศ[แก้]
มาเลเซีย[แก้]
รถไฟฟ้าเมืองกัวลาลัมเปอร์ สายซูไงบูโละฮ์-กาจัง จำนวน 4 คันต่อขบวน ถูกออกแบบให้เป็นระบบรถไฟฟ้าแบบไร้คนขับ[5]
โปแลนด์[แก้]
รถไฟฟ้าเมืองวอร์ซอ จำนวน 6 คันต่อขบวน[6]
ซาอุดีอาระเบีย[แก้]
รถไฟฟ้าเมืองรียาด จำนวน 2-4 คันต่อขบวน[7][8]
สหราชอาณาจักร[แก้]
รถไฟใต้ดินลอนดอน (NTfL; New Tube for London) จำนวน 6-8 คันต่อขบวน[9]
บัลแกเรีย[แก้]
รถไฟฟ้าเมืองโซเฟีย จำนวน 3 คันต่อขบวน[10][11]
เยอรมนี[แก้]
รถไฟฟ้าเมืองมิวนิก จำนวน 6 คันต่อขบวน
ระเบียงภาพ[แก้]
รถไฟของรถไฟใต้ดินวอร์ซอ ณ อู่คาบาตี
รถไฟของแรปิดเคแอล ณ เซมันตัน
รถไฟ EMU-A2 ของรถไฟฟ้าบีทีเอส ณ ศูนย์ซ่อมบำรุงบางปิ้ง จังหวัดสมุทรปราการ
ภายในรถไฟของรถไฟฟ้าริยาด
รถไฟฟ้าริยาดสายสีน้ำเงิน
รถไฟใต้ดินโซเฟียขบวนใหม่
แนวทางการจัดชุดรถไฟซีเมนส์ อินสไปโร
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 http://www.homenayoo.com/pr-2314/
- ↑ 2.0 2.1 https://hilight.kapook.com/view/187251
- ↑ https://www.skyscrapercity.com/showthread.php?p=149889565
- ↑ https://www.prachachat.net/property/news-204949
- ↑ "Siemens Inspiro Metro". bmwgroupdesignworks.com.
- ↑ "Inspiro Metro Trains, Metro Warszawskie, Warsaw, Poland". railway-technology.com.
- ↑ "Siemens to supply Inspiro trains for the Riyadh metro". railwaygazette.com.
- ↑ "Siemens to supply 74 Inspiro metros to Riyadh". globalrailnews.com.
- ↑ "Siemens bags £1.5bn contract to build new generation Tube trains | Global Rail News". Global Rail News (in อังกฤษ). 2018-06-15. สืบค้นเมื่อ 2018-06-15.
- ↑ Newag and Siemens present first Sofia Line 3 metro train
- ↑ Siemens i Newag z umową na Inspiro dla Sofii