กลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ

ประวัติศาสตร์ของกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ
ราชอาณาจักรแฟรงก์ (คริสต์ศตวรรษที่ 5-10)				ฟริเซีย (600-734)
จักรวรรดิการอแล็งเฌียง หลังปี 800
	แฟรงก์ตะวันตก (ฝรั่งเศส)	อาณาจักรแฟรงก์กลาง (โลทาริงเกีย) (843–870)
แฟลนเดอส์และโลทาริงเกียในอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก (870–880)
	แฟลนเดอส์ (862–1384) และรัฐอื่นๆ (คริสต์ ศตวรรษ ที่ 10–14)	ราชอาณาจักรโลทาริงเกีย (ต่อมาเป็นดัชชี) ในแฟรงก์ตะวันออก (เยอรมนี) (880-1190)
บิชอปแห่ง ลีแยฌ (980-1794) ดัชชีบูลียง (988-1795) แอบบีย์ สตาวีลอต -มาลเมดีย์ (1138-1795)		ดัชชีบราบันต์ (1183-1430) และรัฐอื่นๆ (คริสต์ศตวรรษ ที่ 10–15)	เคาน์ตี/ ดัชชี ลักเซมเบิร์ก (963–1443)	เคาน์ตีฮอลแลนด์ (880-1432) และรัฐอื่นๆ (คริสต์ศตวรรษ ที่ 10–15)
	เนเธอร์แลนด์ของเบอร์กันดี (1384–1477)
	เนเธอร์แลนด์ของฮาพส์บวร์ค (กลุ่มสิบเจ็ดมณฑล) (1482–1556)
	เนเธอร์แลนด์ของสเปน (เนเธอร์แลนด์ตอนใต้) (1556–1714)			สาธารณรัฐดัตช์ (1581–1795)
	เนเธอร์แลนด์ของออสเตรีย (เนเธอร์แลนด์ตอนใต้) (1714–1795)
การปฏิวัติลีแยฌ (1789–1792)	สหรัฐเบลเยียม (1790)
ตกเป็นส่วนหนึ่งของ สาธารณรัฐฝรั่งเศส (1795–1804) และ จักรวรรดิฝรั่งเศส (1804–1815)				สาธารณรัฐ บาตาเวีย (1795–1806)
				ราชอาณาจักร ฮอลแลนด์ (1806–1810)
สหราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ (1815-1830)
ราชอาณาจักรเบลเยียม (ตั้งแต่ 1830)			แกรนด์ดัชชี ลักเซมเบิร์ก (รัฐร่วมประมุข)	ราชอาณาจักร เนเธอร์แลนด์ (ตั้งแต่ 1830)
			แกรนด์ดัชชี ลักเซมเบิร์ก (ตั้งแต่ 1890)

กลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ

เนเธอร์แลนด์

เบลเยียม

ลักเซมเบิร์ก

ประเทศแผ่นดินต่ำต่างๆ

กลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ (อังกฤษ: Low Countries) หมายถึง ภูมิภาคหนึ่งที่อยู่ทางด้านบนของทวีปยุโรป ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของยุโรป สาเหตุที่เรียกว่าประเทศแผ่นดินต่ำนี้ เนื่องจากประเทศเหล่านี้อยู่ในพื้นที่ที่ลาดต่ำมาก คือ ต่ำกว่าน้ำทะเล ทำให้เกิดอุทกภัยได้ง่าย จึงทำให้ประเทศเหล่านี้มีการจัดการกับอุทกภัยที่ดีที่สุด ของโลกก็ว่าได้ พื้นที่ของประเทศที่อยู่ในภูมิภาคประเทศแผ่นดินต่ำ มีดังนี้ เนเธอร์แลนด์ เบลเยียม ลักเซมเบิร์ก และ ฝรั่งเศส (ทางตอนเหนือ)