เลณยาทรี
เลณยาทรี (มราฐี: लेण्याद्री, Leṇyādri; Lenyadri) หรือบางครั้งเรียกว่า ถ้ำคเณศเลณ (Ganesa Lena), คเณศปหร์ (Ganesh Pahar) หรือ ถ้ำสุเลมาน (Suleman Caves) เป็นหมู่ถ้ำเจาะหินกว่า 30 แห่งในศาสนาพุทธ ตั้งอยู่ 5 กิโลเมตรทางเหนือของชุนนร (Junnar) ในอำเภอปูเน รัฐมหาราษฏระ ประเทศอินเดีย ถ้ำอื่น ๆ ที่รายล้อมเมืองชุนนรได้แก่ถ้ำมนโมที (Manmodi Caves), ถ้ำศิวเนรี (Shivneri Caves) และ ถ้ำตุลชา (Tulja Caves)
ถ้ำหมายเลข 7 ดั้งเดิมแล้วเป็นเป็นวิหารในศาสนาพุทธได้กลายเป็นโบสถ์พราหมณ์ที่บูชาพระพิฆเนศ และเป็นหนึ่งในแปดโบสถ์พระคเณศอันยิ่งใหญ่ อัษฏวินายก ถ้ำจำนวน 26 ถ้ำมีการระบุตัวเลข เรียงจากตะวันออกไปตะวันตก โดยที่ทุกถ้ำหันหน้าออกไปทางทิศใต้[1][2][3] ถ้ำหมายเลข 6 และ 14 เป็นเจดียคฤห์ (chaitya-griha - ที่ประกอบพิธีกรรม) ส่วนที่เหลือเป็นวิหาร (vihara - กุฏิสงฆ์)[1][2][3]
ถ้ำต่าง ๆ สร้างขึ้นในราวคริสต์ศตวรรษที่ 1-3 โดยมนเทียรของพระคเณศในถ้ำหมายเลข 7 สร้างขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 1[1][4] ทุกถ้ำล้วนมีรากฐานมาจากศาสนาพุทธหินยาน และไม่ทราบชัดเจนว่าวิหารพุทธในถ้ำ 7 กลายเป็นโบสถ์พราหมณ์ตั้งแต่เมื่อใด[1]
ชื่อ[แก้]
"เลณยาทรี" (Lenyadri) แปลตรงตัวว่า "ถ้ำเขา" ("mountain cave") มาจากภาษามราฐี คำว่า 'เลณ' ('Lena') แปลว่าถ้ำ และ 'อทรี' ('Adri') ในภาษาสันสกฤต แปลว่า "เขา" หรือ "หิน"[5] พบชื่อของเลณยาทรีอยู่ในทั้งคัมภีร์คเณศปุราณะและสถลปุราณะ (Sthala Purana) ในลักษณะเกี่ยวข้องกับตำนานของพระคเณศ[1] It is also called Jeernapur and Lekhan parvat ("Lekhan mountain").[6]
ในอดีตเขานี้มีชื่อว่า คเณศปหร (Ganesh Pahar) ("เขาพระคเณศ") ในจารึกโบราณเรียกที่นี่ว่า กปิจิต (กปิจิตต) (Kapichita (Kapichitta)) ชื่ออื่น ๆ ของถ้ำเช่น คเณศเลณ (Ganesh Lena) หรือถ้ำพระคเณศ[1]
ถ้ำหมายเลข 7[แก้]
![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
| เลณยาทรีคเณศมนเทียร (ศรีคีรีชาตมัชมนเทียร) | |
|---|---|
 ถ้ำหมายเลข 7 เลณยาทรี | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | ศาสนาฮินดู |
| เขต | อำเภอปูเน |
| เทพ | พระพิฆเนศ "คีรีชาตมัช" (Girijatmaja; गिरीजात्मज) |
| เทศกาล | คเณศจตุรถี และ คเณศชยันตี |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | ถ้ำเลณยาทรี |
| รัฐ | รัฐมหาราษฏระ |
| ประเทศ | ประเทศอินเดีย |
| สถาปัตยกรรม | |
| เสร็จสมบูรณ์ | วิหาร: คริสต์ศตวรรษที่ 1 การแปลงเป็นมนเทียร: ไม่ทราบ |
สถาปัตยกรรม[แก้]
คเณศมนเทียรตั้งอยู่ในถ้ำหมายเลข 7 ซึ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาการเจาะถ้ำรอบ ๆ ชุนนร (Junnar) ตั้งอยู่ที่ความสูงประมาณ 100 ฟุต (30 เมตร) จากพื้นดิน ดั้งเดิมแล้วที่นี่เป็นวิหารในศาสนาพุทธ ที่ซึ่งสงฆ์ใช้อยู่อาศัยและทำสมาธิ โถงมีความยาวราม 17.37 เมตร (57.0 ฟุต) กว้าง 15.54 เมตร (51.0 ฟุต) และสูง 3.38 เมตร (11.1 ฟุต) มีหน้าต่างอยู่ 2 บาน บานละข้างของทางเข้า[1][3] ปัจจุบันโถงนี้ใช้เป็นสภามณฑป (sabha-mandapa - โถงรวมตัว) ของมนเทียร ("assembly hall") ทางเข้ามนเทียรเข้าถึงได้ผ่านบันได 283 ขั้น[7][8] บันไดเหล่านี้เชื่อว่าเป็นตัวแทนถึงความสุขทางราคะ ที่ซึ่งพระคเณศสามารถพ้นผ่านมาได้[9]
เทวรูป[แก้]
พระพิฆเนศที่ประดิษฐานที่นี่เรียกว่า "คีรีชาตมัช" (สันสกฤต: गिरिजात्मज) แปลว่า "เกิด (ชาตะ) แก่ภูเขา (คีรี)" ("mountain-born")[8][10] หรือ "อาตมัชแห่งคีรีชา" ("Atmaja of Girija") พระบุตรแห่งพระปารวตี ผู้ซึ่งทรงเป็นพระธิดาของหิมวาน (Himavan) บุคลาธิสถานของเทือกเขาหิมาลัย[7][8][11] เช่นเดียวกันกับอัษฏวินายกแห่งอื่น ๆ ทั้งแปดแห่ง พระคเณศแห่งคีรีชาตมัชนั้นเชื่อว่าเป็น สวยัมภู (svayambhu) คือหินที่เกิดขึ้นเป็นรูปลักษณะของพระคเณศเองตามธรรมชาติ[12]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 "Lenyadri Group of Caves, Junnar". Archaeological Survey of India official site. Archaeological Survey of India, Government of India. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 April 2009. สืบค้นเมื่อ 4 February 2010.
- ↑ 2.0 2.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อGazetteer - ↑ 3.0 3.1 3.2 Edwardes, S. M. (2009). By-Ways of Bombay. The Ganesh Caves. Echo Library. pp. 34–36. ISBN 978-1-4068-5154-0. สืบค้นเมื่อ 2010-02-26.
- ↑ Feldhaus p. 143
- ↑ Grimes p. 13
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อtransport - ↑ 7.0 7.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อpune - ↑ 8.0 8.1 8.2 Satguru Sivaya, Subramuniya (2000). "Lenyadhri Cave to Sri Girijatmaja". Loving Ganesa: Hinduism's Endearing Elephant-Faced God. Himalayan Academy Publications. pp. 278, 284. ISBN 9780945497776. สืบค้นเมื่อ 2009-11-26.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อGrimes115 - ↑ Grimes pp. 37–8
- ↑ Feldhaus p. 249
- ↑ Grimes pp. 110–1
บรรณานุกรม[แก้]
- Grimes, John A. (1995). Ganapati: Song of the Self. SUNY Series in Religious Studies. Albany: State University of New York Press. pp. 38–9. ISBN 0-7914-2440-5.
- Anne Feldhaus. "Connected places: region, pilgrimage, and geographical imagination in India". Palgrave Macmillan. สืบค้นเมื่อ 13 January 2010.
19°14′34″N 73°53′8″E / 19.24278°N 73.88556°E
| ปาง |  | |
|---|---|---|
| การบูชา | ||
| กลุ่มเทวสถานอัษฏวินายก | ||
| ตำนานและงานเขียน | ||
| เทพเจ้าที่เกี่ยวข้อง | ||
| อื่น ๆ | ||