โซเดียมไซคลาเมต
| โซเดียมไซคลาเมต | |
|---|---|
 |
|
| ชื่อตาม IUPAC | sodium N-cyclohexylsulfamate |
| เลขทะเบียน | |
| เลขทะเบียน CAS | [139-05-9][CAS] |
| PubChem | |
| SMILES |
|
| InChI |
|
| ChemSpider ID | |
| คุณสมบัติ | |
| สูตรโมเลกุล | C6H12NNaO3S |
| มวลโมเลกุล | 201.22 g mol−1 |
| ความอันตราย | |
| NFPA 704 |
 1
2
0
|
 14 (verify) (what is:  10/ 10?)หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa |
|
| แหล่งอ้างอิงของกล่องข้อมูล | |
โซเดียมไซคลาเมต (อังกฤษ: sodium cyclamate) หรือ ไซคลาเมต เป็นวัตถุให้ความหวานทดแทนน้ำตาล มีลักษณะเป็นผงผลึกสีขาว ไม่มีกลิ่น[1] มีสูตรเคมีคือ C6H12NNaO3S มีเลขอีคือ E952[2]
ไซคลาเมตเป็นเกลือโซเดียมหรือเกลือแคลเซียมของกรดไซคลามิกที่เตรียมได้จากปฏิกิริยาซัลเฟชันของไซโคลเฮกซิลเอมีน หรือให้ไซโคลเฮกซิลเอมีนทำปฏิกิริยากับกรดซัลเฟมิกหรือซัลเฟอร์ไตรออกไซด์[3]
โซเดียมไซคลาเมตมีความหวานกว่าซูโครส (น้ำตาลทราย) 30-50 เท่า ถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1937 โดยไมเคิล สเวดา (Michael Sveda) นักศึกษาของมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์[4] บริษัทดูปองท์ซื้อสิทธิบัตรไปก่อนจะขายให้บริษัทแอบบอตต์ ซึ่งใช้ผสมในยาปฏิชีวนะและเพนโตบาร์บิทัล (ยารักษาโรคซึมเศร้า) ในปี ค.ศ. 1958 สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาสหรัฐ (FDA) จัดโซเดียมไซคลาเมตในหมวด GRAS (ยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย) แต่ในปี ค.ศ. 1966 มีรายงานว่าโซเดียมไซคลาเมตอาจก่อให้เกิดพิษเรื้อรังในสัตว์และในปี ค.ศ. 1969 มีรายงานเพิ่มเติมว่าโซเดียมไซคลาเมตอาจก่อให้เกิดมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ[5] สำนักงาน FDA จึงสั่งให้ใช้โซเดียมไซคลาเมตเฉพาะในผลิตภัณฑ์ที่ต้องควบคุมพิเศษ ต่อมาในปี ค.ศ. 1970 สำนักงาน FDA ออกประกาศห้ามใช้โซเดียมไซคลาเมตในผลิตภัณฑ์ทุกชนิดในสหรัฐอเมริกาจนถึงปัจจุบัน[6][7] โซเดียมไซคลาเมตได้รับการอนุญาตให้ใช้ในกว่า 55 ประเทศทั่วโลก รวมถึงประเทศไทย[8]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ SODIUM CYCLAMATE | CAMEO Chemicals | NOAA
- ↑ Sodium Cyclamate analytical standard | Sigma-Aldrich
- ↑ McKetta Jr, John J. (Jun 19, 1996). "Sweeteners, High Intensity". Encyclopedia of Chemical Processing and Design 56: 72. ISBN 9780824726072.
- ↑ Michael Sveda, the Inventor Of Cyclamates, Dies at 87 - New York Times
- ↑ "Not all are convinced by sweet science". http://www.canada.com/cityguides/hamilton/info/story.html?id=de4d77a6-d926-45c2-8bc3-d61797d89cc0.
- ↑ Chedd, Grahm (May 9, 1974). "The Search for Sweetness". New Scientist 62 (897): 299.
- ↑ "Everything Added to Food in the United States (EAFUS), Search Criteria = "cyclamate"". U.S. Food and Drug Administration. http://www.accessdata.fda.gov/scripts/fcn/fcnnavigation.cfm?filter=cyclamate&sortColumn=&rpt=eafuslisting. เรียกข้อมูลเมื่อ 8 February 2015.
- ↑ http://www.cyclamate.org/pdf/Cyclamate_worldwidestatus.pdf
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โซเดียมไซคลาเมต- "Sodium cyclamate - MSDS". http://www.sciencelab.com/msds.php?msdsId=9924980.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ 
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี
