เลฟ คาเมเนฟ
เลฟ คาเมเนฟ | |
---|---|
Лев Каменев | |
คาเมเนฟ ป.ทศวรรษ 1920 | |
รองประธานคณะกรรมการราษฎรแห่งสหภาพโซเวียต | |
ดำรงตำแหน่ง 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1923 – 16 มกราคม ค.ศ. 1926 | |
หัวหน้ารัฐบาล | |
ผู้อำนวยการสถาบันเลนินแห่งคณะกรรมการกลาง | |
ดำรงตำแหน่ง 31 มีนาคม ค.ศ. 1923 – ค.ศ. 1926 | |
ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
ถัดไป | อีวาน สควอร์ซอฟ-สเตปานอฟ |
ประธานคณะกรรมการบริหารกลางแห่งรัฐสภาโซเวียตแห่งรัสเซียทั้งปวง | |
ดำรงตำแหน่ง 9 – 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1917 | |
ก่อนหน้า | นีโคไล ชเฮอิดเซ |
ถัดไป | ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | เลโอ โรเซนเฟล์ด 18 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 6 กรกฎาคม] ค.ศ. 1883 มอสโก จักรวรรดิรัสเซีย |
เสียชีวิต | 25 สิงหาคม ค.ศ. 1936 มอสโก รัสเซียโซเวียต สหภาพโซเวียต | (53 ปี)
สาเหตุการเสียชีวิต | การประหารชีวิตด้วยการยิงเป็นชุด |
สัญชาติ | โซเวียต |
เชื้อชาติ | รัสเซีย |
พรรคการเมือง |
|
คู่สมรส |
|
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยมอสโก |
เลฟ โบรีโซวิช คาเมเนฟ[a] (นามแรกเกิด โรเซนเฟล์ด;[b] 18 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 6 กรกฎาคม] ค.ศ. 1883 – 25 สิงหาคม ค.ศ. 1936) เป็นนักปฏิวัติบอลเชวิคและหนึ่งในนักการเมืองคนสำคัญของสหภาพโซเวียต
คาเมเนฟเกิดที่มอสโกในครอบครัวที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมการเมืองปฏิวัติเมื่อทศวรรษ 1870 เขาเข้าร่วมพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (RSDLP) ใน ค.ศ. 1901 และดำเนินกิจกรรมปฏิวัติในมอสโกและเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก เขามีส่วนร่วมในระหว่างการปฏิวัติล้มเหลว ค.ศ. 1905 และต่อมาจึงย้ายไปต่างประเทศเมื่อ ค.ศ. 1908 คาเมเนฟกลายเป็นสมาชิกเริ่มแรกของบอลเชวิคและเป็นผู้ร่วมงานคนสนิทของวลาดีมีร์ เลนิน จากนั้นใน ค.ศ. 1914 เขาถูกจับกุมหลังเดินทางกลับมาเมืองหลวงและถูกเนรเทศไปยังไซบีเรีย เขาเดินทางกลับมาเซนต์ปีเตอส์เบิร์กอีกครั้งภายหลังการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งส่งผลให้ระบอบราชาธิปไตยซาร์เป็นอันสิ้นสุด ใน ค.ศ. 1917 เขาดำรงตำแหน่งซึ่งเปรียบได้กับประมุขแห่งรัฐคนแรกของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย คาเมเนฟไม่เห็นด้วยกับกลยุทธ์ของเลนินในการจราจลด้วยอาวุธระหว่างการปฏิวัติเดือนตุลาคม แต่เขาก็ยังคงอยู่ในตําแหน่งที่มีอํานาจหลังจากการล่มสลายของรัฐบาลชั่วคราว ต่อมาเมื่อ ค.ศ. 1919 เขาได้รับเลือกเป็นสมาชิกเต็มของโปลิตบูโรชุดแรก
ในช่วงการป่วยระยะสุดท้ายของเลนินระหว่าง ค.ศ. 1923–1924 คาเมเนฟจึงรักษาการตำแหน่งผู้นำสหภาพโซเวียต โดยเขาได้ก่อตั้งกลุ่มตรอยกา (troika) ร่วมกับกรีโกรี ซีโนเวียฟ และโจเซฟ สตาลิน ทำให้เลออน ทรอตสกี เริ่มเสื่อมอำนาจลง ในเวลาต่อมาสตาลินหันหลังให้กับอดีตพันธมิตรของเขาและขับไล่คาเมเนฟออกจากตําแหน่งผู้นําของโซเวียต คาเมเนฟและซีโนเวียฟจึงให้การสนับสนุนทรอตสกีในภายหลังและจัดตั้งแนวร่วมฝ่ายค้านขึ้นตั้งแต่ ค.ศ. 1926–1927 เขาถูกขับออกจากพรรคถึงสามครั้งและถูกจับกุมใน ค.ศ. 1935 ภายหลังการลอบสังหารเซียร์เกย์ คีรอฟ และกลายเป็นหัวหน้าจำเลยในการพิจารณาคดี 16 จำเลย ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของการกวาดล้างใหญ่ในสหภาพโซเวียต คาเมเนฟถูกตัดสินว่ามีความผิดในระหว่างการพิจารณาคดี และถูกประหารชีวิตด้วยการยิงเป็นชุดเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1936 เขาบังเอิญเสียชีวิตในวันเดียวกับเซียร์เกย์ คาเมเนฟ ซึ่งทั้งสองคนไม่มีความเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด
หมายเหตุ
[แก้]หนังสืออ่านเพิ่ม
[แก้]เป็นภาษาอังกฤษ
[แก้]- Corney, Frederick C., ed. Trotsky's Challenge: The "Literary Discussion" of 1924 and the Fight for the Bolshevik Revolution. (Chicago: Haymarket Books, 2017).
- Debo, Richard Kent. "Litvinov and Kamenev—Ambassadors Extraordinary: The Problem of Soviet Representation Abroad." Slavic Review 34.3 (1975): 463–482. online
- Isaac Deutscher. Stalin: a Political Biography (1949)
- Isaac Deutscher. The Prophet Armed: Trotsky, 1879–1921 (1954)
- Isaac Deutscher. The Prophet Unarmed: Trotsky, 1921–1929 (1959)
- Haupt, Georges, and Jean-Jacques Marie. Makers of the Russian Revolution: Biographies (Routledge, 2017).
- Kotkin, Stephen. Stalin: Paradoxes of Power, 1878–1928 (2015) excerpt
- Lih, Lars T. "Fully Armed: Kamenev and Pravda in March 1917." The NEP Era: Soviet Russia 1921–1928, 8 (2014), 55–68(2014). online
- Pipes, Richard. Russia Under the Bolshevik Regime (2011)
- Pogorelskin, Alexis. "Kamenev and the Peasant Question: The Turn to Opposition, 1924–1925." Russian History 27.4 (2000): 381–395. online
- Rabinowitch, Alexander. Prelude to Revolution: The Petrograd Bolsheviks and the July 1917 Uprising (1968).
- Volkogonov, Dmitri. Lenin. A New Biography (1994),
ที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ
[แก้]- Ulrich, Jürg: Kamenew: Der gemäßigte Bolschewik. Das kollektive Denken im Umfeld Lenins. VSA Verlag, Hamburg 2006, ISBN 3-89965-206-1.
- "Unpersonen": Wer waren sie wirklich? Bucharin, Rykow, Trotzki, Sinowjew, Kamenew. Dietz Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-320-01547-8.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Lev Kamenev Archive at Marxists.org
- Examination of Kamenev during his trial, 20 August 1936.
- Leon Trotsky on Kamenev and Grigory Zinoviev
- กฤตภาคจากหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับ เลฟ คาเมเนฟ ในหอจดหมายเหตุข่าวสารคริสต์ศตวรรษที่ 20 ของ ZBW
ก่อนหน้า | เลฟ คาเมเนฟ | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
นีโคไล ชเฮอิดเซ | ประธานคณะกรรมการบริหารกลางแห่งรัฐสภาโซเวียตแห่งรัสเซียทั้งปวง (9 – 21 พฤศจิกายน 1917) |
ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ |
- หน้าที่มีสัทอักษรสากลไม่ระบุภาษา
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2426
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2479
- นักการเมืองโซเวียต
- นักปฏิวัติ
- นักลัทธิคอมมิวนิสต์
- บุคคลจากมอสโก
- ศิษย์เก่าจากมหาวิทยาลัยมอสโก
- ประมุขแห่งรัฐสหภาพโซเวียต
- สมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต
- ชาวรัสเซียเชื้อสายยิว
- บทความเกี่ยวกับ สหภาพโซเวียต ที่ยังไม่สมบูรณ์
- บทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์