เพลงชาติสาธารณรัฐโคลอมเบีย
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
คำแปล: เพลงชาติสาธารณรัฐโคลอมเบีย | |
---|---|
![]() | |
ชื่ออื่น | "โอ, กลอเรีย อินมาร์เซสิเบฺล" (¡Oh, gloria inmarcesible!) |
เนื้อร้อง | ราฟาเอล นูเญส, ค.ศ. 1887 |
ทำนอง | โอเรสเต ซินดิซี, ค.ศ. 1887 |
รับไปใช้ | 28 ตุลาคม ค.ศ. 1920 (โดยพฤตินัย) ค.ศ. 1995 (โดยนิตินัย) |
ตัวอย่างเสียง | |
เพลงชาติสาธารณรัฐโคลอมเบีย (บรรเลง) |
เพลงชาติสาธารณรัฐโคลอมเบีย (สเปน: Himno Nacional de la República de Colombia) หรือที่รู้จักกันจากวรรคแรกขอเพลงว่า "โอ, กลอเรีย อินมาร์เซสิเบฺล" (¡Oh, gloria inmarcesible!) ประพันธ์ขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1887 คำร้องโดย ราฟาเอล นูเญส ทำนองโดย โอเรสเต ซินดิซี (Oreste Sindici) เพลงดังกล่าวนี้ได้รับการรับรองให้เป็นเพลงชาติโคลอมเบียอย่างเป็นทางการตามกฎหมายเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม ค.ศ. 1920
ประวัติ[แก้]
ภูมิหลัง[แก้]
ในปี ค.ศ. 1819 ได้ถูกตีความดนตรีประกอบการเต้นรำ ซึ่งสื่อถึง 'ชัยชนะ' และ "อิสรภาพ" เพื่อเฉลิมฉลองชัยชนะของกองกำลังผู้รักชาติที่สมรภูมิโบยากา[1] หลังจากการล่มสลายตัวของสหภาพมหาโคลัมเบีย โดย สาธารณรัฐนิวกรานาดา สืบสิทธิ์ในฐานะรัฐเอกราช โดยหลายเพลงที่ถูกเขียนขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่ ซีมอง โบลีวาร์ "บิดาแห่งการปลดปล่อยลาตินอเมริกา" และ เป็นส่วนหนึ่งของเพลงชาติที่มีประวัติความเป็นมาเก่าแก่ที่สุด เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1836 เมื่อนักดนตรีชาวสเปน ฟรานซิส วิลลาลบลา ได้เข้ามาในโคลัมเบีย พร้อมกับคณะละครกลุ่มดังกล่าว ต่อมาได้มีการเรียบเรียงทำนองเพลงปลุกใจสำหรับนิวกรานาดา โดยได้รับอิทธิพลจากเพลง "มาร์ชาเรอัล" เพลงสรรเสริญพระบารมีของสเปน.[2] ต่อมาทำนองเพลงดังกล่าวได้รับความนิยม และ ถือเป็นเพลงปลุกใจเพลงแรกของประเทศ[3] บทร้องดังกล่าวมีเนื้อร้องดังต่อไปนี้ :
เนื้อร้องบรรเลงบทนำ (ปลุกใจ) | |
---|---|
ภาษาสเปน | คำแปล |
|
|
เนื้อร้อง[แก้]
![]() | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ภาษาสเปน | สัทอักษรสากล (IPA) | คำแปล |
---|---|---|
บทประสานเสียง
| ||
¡Oh gloria inmarcesible! |
[o ˈɡloɾja immaɾseˈsible] |
โอ้ ความรุ่งเรืองไม่เสื่อมคลาย! |
บทที่ 1
(บังคับใช้เป็นบทร้องฉบับราชการ) | ||
Cesó la horrible noche, |
[seˈso la oˈrible ˈnot͡ʃe] |
ในค่ำคืนอันน่ากลัวได้สิ้นสุดลงแล้ว, |
บทที่ 2
| ||
"¡Independencia!" grita |
"Independence!" cries | |
บทที่ 3
| ||
Del Orinoco el cauce |
Del Orinoco el cauce | |
บทที่ 4
(บทร้องสำนวนทหารเรือ) | ||
A orillas del Caribe, |
||
บทที่ 5
| ||
De Boyacá en los campos, |
||
บทที่ 6
(บทร้องสำนวนทหารม้า) | ||
Bolívar cruza el Andes |
||
บทที่ 7
| ||
La trompa victoriosa |
The victorious trumpet | |
บทที่ 8
| ||
La virgen sus cabellos |
The virgin her hairs | |
บทที่ 9
| ||
La patria así se forma, |
Thus the motherland is formed, | |
บทที่ 10
| ||
Mas no es completa gloria |
But it's not complete glory | |
บทที่ 11
| ||
Del hombre los derechos |
บทร้องภาษาพื้นเมือง[แก้]
![]() | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
เนื้อร้องบรรเลงบทนำ[แก้]
เหตการณ์กรณีพิพาทชายแดนโคลอมเบีย-เปรู (1932-1934), ทหารในสมรภูมิที่ทำการสู้รบ ช่วงระหว่างนั้นได้เพิ่มเนื้อร้องบรรเลงบทนำ หลังจากที่ได้ทดลองบรรเลงกับแตรฟันแฟร์. ซึ่งเนื้อร้องบรรเลงบทนำ, ดังกล่าวปัจจุบันไม่มีการร้อง.[5] มีบทนำเนื้อร้องดังนี้:
เนื้อร้องบรรเลงบทนำ | |
---|---|
ภาษาสเปน | คำแปล |
|
|
José Antonio Amaya, ในช่วงปีค.ศ. 1930 โรงเรียนในระดับประถมศึกษา ได้มีการนำเนื้อร้องบรรเลงบทนำไปใช้ในการสอน.
ซึ่งเนื้อร้องในวรรคสุดท้ายมีความคล้ายคลึงกับเพลงชาติคิวบา, ในท่อนที่ว่า "¡Qué morir por la patría es vivir!"
การใช้[แก้]
โดยกฎหมาย, สถานีวิทยุและโทรทัศน์ทุกช่องของโคลอมเบีย ต้องบรรเลงเพลงชาติ 2 เวลา ช่วงเช้า 6 นาฬิกา (6:00 AM) และ ช่วงเย็น 18 นาฬิกา (6:00 PM) โดยบรรเลงดังนี้[6]: ดนตรีนำ - บทประสานเสียง, เนื้อร้องบทที่ 1* และ ดนตรีนำ-บทประสานเสียง ซึ่งการบรรเลงดังกล่าว ใช้กันในพิธีที่เป็นทางการของรัฐบาล และทางสาธารณะ
ทั้งนี้ เนื้อร้องในแต่ละบท จะร้องคั่นระหว่างบทประสานเสียง, ซึ่งเนื้อร้องทั้งหมดนั้นมี 11 บท ในบางโอกาส อาจนำเนื้อร้องของบทอื่น ๆ มาใช้ขับร้องแทนบทที่ 1 ก็ได้[7]
สำหรับการแข่งขันกีฬาในระดับนานาชาติ มีการบรรเลงเพลงชาติหลายรูปแบบทั้งฉบับสังเขป และ ฉบับปกติ จะบรรเลงดังนี้:
- ฉบับสังเขป ดนตรีนำ - บทประสานเสียง หรือ บทประสานเสียง - เนื้อร้องบทที่ 1
- ฉบับกึ่งทางการ ดนตรีนำ - บทประสานเสียง - เนื้อร้องบทอื่น ๆ (ร้องเพียงบทเดียว) หรือ ในบางโอกาสอาจมีการบรรเลงเพลงชาติฉบับราชการด้วยก็ได้
ในงานพิธีการของทหารปืนใหญ่โคลอมเบีย ได้มีการใช้เนื้อร้อง บทที่ 11 ร้องแทนบทที่ 1[ต้องการอ้างอิง]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Símbolos patrios de Colombia". Biblioteca Luis-Ángel Arango. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-04. สืบค้นเมื่อ 2011-04-07.
- ↑ แม่แบบ:Cita libro
- ↑ "El Romanticismo musical colombiano" (PDF). Grupo de Investigación Audiovisual. Universidad Nacional de Colombia, sede Medellín. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-12-24. สืบค้นเมื่อ 2011-04-07.
- ↑ Some versions give "El pueblo es soberano" ("The people is sovereign")
- ↑ http://www.archivosonoro.org/?id=75
- ↑ เพลงชาติโคลอมเบีย บรรเลงฉบับปกติ พ.ศ. 2470
- ↑ เพลงชาติโคลอมเบีย ขับร้องฉบับราชการ(บทที่ 4)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- แหล่งรวบรวมข้อมูลและไฟล์เสียง
- วีดิทัศน์