อูย์เตร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจเอสซี "อูย์เตร์เอวิเอชัน"
ПАО «Авиакомпания «ЮТэйр»
IATA ICAO รหัสเรียก
UT[1] UTA[2] UTAIR[1]
ก่อตั้งกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1967 (57 ปี) (ภายใต้แอโรฟลอต)
เริ่มดำเนินงานค.ศ. 1991 (33 ปี)
ท่าหลักมอสโก–วนูคาวา
ซูร์กุต
บริษัทลูกอูย์เตร์-คาร์โก
ขนาดฝูงบิน58
จุดหมาย53
การซื้อขายMCX:UTAR
สำนักงานใหญ่รัสเซีย ฮันตี-มันซิสค์ ประเทศรัสเซีย
บุคลากรหลัก
เว็บไซต์utair.ru

อูย์เตร์ (รัสเซีย: ОАО «Авиакомпания «ЮТэйр») เป็นสายการบินสัญชาติรัสเซีย โดยมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติวนูคาวาในมอสโกและท่าอากาศยานนานาชาติซูร์กุตในซูร์กุต และมีสำนักงานใหญ่ที่ท่าอากาศยานฮันตี-มันซิสค์[3] อูย์เตร์ให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 72 แห่งทั้งภายในและระหว่างประเทศ รวมถึงบริการเฮลิคอปเตอร์และเที่ยวบินเช่าเหมาลำพิเศษที่ให้บริการโดยอากาศยานปีกตรึงและเฮลิคอปเตอร์สนับสนุนการขนส่งทางอากาศให้กับโครงการน้ำมันและก๊าซในไซบีเรีย

ประวัติ[แก้]

ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1967 ได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการแอโรฟลอตทูเมนเพื่อตอบสนองความต้องการด้านการขนส่งของอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซที่เติบโตอย่างรวดเร็วในไซบีเรียตะวันตก[4] ซึ่งต่อมาจะถูกยุบและทดแทนด้วย ทูเมนาเวียทรานส์เอวิเอชัน (ทีอะที) ในปี 1991 [5] และได้เปลี่ยนชื่อเป็นอูย์เตร์ในปี 2002[5] สายการบินมีการแบ่งอัตราการถือหุ้นให้กับฝ่ายบริหารเขตฮันตี-มันซิสกี้ (23%), ฝ่ายบริหารเมืองซูร์กุต (19%), ผู้ถือหุ้นและบริษัทในรัสเซีย (33%), สหพันธรัฐรัสเซีย (2%) และนักลงทุนเอกชนต่างชาติ (20%)

ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2010 อูย์เตร์ได้ประกาศแผนการที่จะทดแทนตูโปเลฟ ตู-134 ด้วยเครื่องบินซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต 100[6] และในเดือนธันวาคมได้สั่งซื้อเป็นจำนวน 24 ลำโดยมีกำหนดเข้าประจำการในปี 2013[7]

ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2014 อูเตร์ประสบปัญหาทางการเงินและไม่สามารถชำระเงินประกันได้[8] จนได้ประกาศแผนฟื้นฟูกิจการ โดยได้ลดจำนวนฝูงบินกว่า 50 ลำในปี 2015 และได้ยังยกเลิกคำสั่งซื้อซุคฮอยซูเปอร์เจ็ต 100 ทั้งหมดอีกด้วย[9] รวมถึงได้ยุติการให้บริการสายการบินลูกอูย์เตร์เอกซ์เพรส[10]

ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2015 ได้มีการขายอาเซอร์แอร์และอูย์เตร์-ยูเครน ซึ่งเป็นสายการบินลูกของสายการบิน ให้กับบริษัทการท่องเที่ยว Anex Tourism Group สัญชาติตุรกี[11]เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ. 2017 อูย์เตร์ได้ประกาศรีแบรนด์เปลี่ยนชื่อจาก อูย์เตร์เอวิเอชัน เป็น อูเตร์[12]

เมื่อวันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 2022 กระทรวงพาณิชย์สหรัฐได้จำกัดเที่ยวบินบนเครื่องบินที่ผลิตในสหรัฐอเมริกาสำหรับแอโรฟลอต, อาวิอาสตาร์, อาเซอร์แอร์, เบลาเวีย, รอซิยาห์แอร์ไลน์ และอูย์เตร์ โดยสหรัฐถูกมองว่าต้องการเรียกคืนทรัพย์สินทางปัญญา[13] เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน สหรัฐได้ขยายข้อจำกัดกับสายการบินทั้ง 6 สาย หลังจากตรวจพบการละเมิดมาตรการคว่ำบาตร โดยผลกระทบจากข้อจำกัดดังกล่าวคือเครื่องบินที่ผลิตในสหรัฐจะต้องถูกระงับการบินทั้งหมด[13]

จุดหมายปลายทาง[แก้]

บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของอูย์เตร์

ณ เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2023 อูย์เตร์ให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 72 แห่งในเอเชียและยุโรป

ข้อตกลงการบินร่วม[แก้]

ณ เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2023 อูย์แตร์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้::[14]

ฝูงบิน[แก้]

โบอิง 737-800 ของอูย์เตร์ในลวดลายใหม่
โบอิง 767-200อีอาร์ของอูย์เตร์ในลวดลายเก่า

ฝูงบินปัจจุบัน[แก้]

ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2024 อูย์เตร์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[18][19]

ฝูงบินของอูย์เตร์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
B E รวม อ้างอิง
เอทีอาร์ 72-500 15 — — 70 70 [20]
โบอิง 737-400 6 — 6 144 150 [21] รวม RA-73069 (MSN 28478) โบอิง 737 คลาสสิกลำสุดท้าย[22]
โบอิง 737-500 19 — 8 108 116 [23]
— 126 126
โบอิง 737-800 15 — 8 165 173 [24]
โบอิง 767-200อีอาร์ 3 — – 249 249 [25] หนึ่งในผู้บริการรายใหญ่ที่สุด
รวม 58 —

อูย์เตร์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 20.4 ปี

ฝูงบินในอดีต[แก้]

ซีอาร์เจ200แอลอาร์ของอูย์เตร์
ตูโปเลฟ ตู-154เอ็มของอูย์เตร์

อูย์เตร์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:[26]

ฝูงบินในอดีตของอูย์เตร์
เครื่องบิน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ หมายเหตุ
แอร์บัส เอ321-200 2013 2015 อากาศยานแอร์บัสเพียงชนิดเดียวของสายการบิน
อานโตนอฟ อาน-24 1993 2014
เอทีอาร์ 42-300 2005 2014
บอมบาร์ดิเอร์ ซีอาร์เจ100แอลอาร์ 2010 2014
บอมบาร์ดิเอร์ ซีอาร์เจ200แอลอาร์ 2010 2014
โบอิง 757-200 2010 2015
โบอิง 767-300 2014 2015
ตูโปเลฟ ตู-134 1999 2014
ตูโปเลฟ ตู-154เอ็ม 1992 2014 หนึ่งในผู้ให้บริการสุดท้ายของรัสเซีย
ยาโกเลฟ ยัค-40 1992 2012
ยาโกเลฟ ยัค-42 2006 2013

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 Federal State Unitary Enterprise "State Air Traffic Management Corporation", Airline Reference, Vol. 1, Russian Federation, 20 February 2007, p. 500
  2. ↑ ICAO Doc 8585
  3. ↑ "2010 Annual Report." (Archive) UTair Aviation. 58. Retrieved on 27 February 2012. "Airport, Khanti-Mansiysk, Tyumen region, 628012 Russian Federation". - Russian (Archive): "628012, Российская Федерация, город Ханты-Мансийск, аэропорт"
  4. ↑ Wragg 2007, p. 181.
  5. ↑ 5.0 5.1 Mills 2016, p. 52.
  6. ↑ "UTAir selects two Superjet variants to replace Tu-134s". สืบค้นเมื่อ 7 October 2010.
  7. ↑ "Utair purchases 24 Sukhoi jets". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-20. สืบค้นเมื่อ 2023-11-12.
  8. ↑ Doff, Natasha (20 November 2014). "UTair Misses Bond Payment in Russia Funding-Crunch Sign". Bloomberg.
  9. ↑ "Superjet Boost". Airliner World: 10. October 2015.
  10. ↑ "Russia suspends UTair-Express' AOC". ch-aviation. สืบค้นเมื่อ 4 November 2015.
  11. ↑ ch-aviation.com - Russia's UTair Group offloads Azur Air unit to Turkey's ATG 7 December 2015
  12. ↑ "Авиакомпания "ЮТэйр" - Встречайте новый Utair". www.utair.ru (ภาษารัสเซีย). ПАО «Авиакомпания «ЮТэйр». สืบค้นเมื่อ 1 November 2017.
  13. ↑ 13.0 13.1 "US Broadens Restrictions on Belarus National Airline After Violations". Voice of America (ภาษาอังกฤษ). 2022-06-16.
  14. ↑ "Авиакомпания "ЮТэйр" - Авиакомпании-партнёры". utair.ru (ภาษารัสเซีย). Utair. สืบค้นเมื่อ 3 November 2017.
  15. ↑ Liu, Jim (26 April 2019). "FlyOne / Utair begins codeshare partnership from March 2019". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 26 April 2019.
  16. ↑ Yuri Plokhotnichenko (2 June 2018). ""Руслайн" совместно с Utair намерен летать из Москвы в Саратов". travel.ru.
  17. ↑ "Profile on UTair Aviation". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-01. สืบค้นเมื่อ 2016-11-01.
  18. ↑ "Utair aircrafts [sic]". Utair. สืบค้นเมื่อ 2 July 2022.
  19. ↑ "UTair Aviation Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2023-11-12.
  20. ↑ "ATR 72-500 Salon scheme". Utair. สืบค้นเมื่อ 30 December 2019.
  21. ↑ "Boeing 737-400 Salon scheme". Utair. สืบค้นเมื่อ 30 December 2019.
  22. ↑ planespotters.net - RA-73069 UTair Aviation Boeing 737-400 retrieved 2 July 2022
  23. ↑ "Boeing 737-500 Salon scheme". Utair. สืบค้นเมื่อ 30 December 2019.
  24. ↑ "Boeing 737-800 Salon scheme". Utair. สืบค้นเมื่อ 30 December 2019.
  25. ↑ "Boeing 767-200 Salon scheme". Utair. สืบค้นเมื่อ 30 December 2019.
  26. ↑ "ЮТэйр Авиапарк". russianplanes.net.

บรรณานุกรม[แก้]

  • Wragg, David W. (2007). The World's Major Airlines (ภาษาอังกฤษ). Sutton: Sutton Publishing. p. 303. ISBN 9780750944816.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ UTair Aviation

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อูย์เตร์&oldid=11440301"