ข้ามไปเนื้อหา

สัญญาไม่เต็มเวลา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สัญญาไม่เต็มเวลา เป็นการจ้างงานรูปแบบหนึ่งที่มีชั่วโมงทำงานต่อสัปดาห์น้อยกว่างานเต็มเวลา คนงานทำงานเป็นกะที่มักหมุนเวียนกัน จะถือว่าคนงานนั้น "ไม่เต็มเวลา" หากปกติทำงานน้อยกว่า 30 ชั่วโมงต่อสัปดาห์[1] ข้อมูลขององค์การระหว่างประเทศมีว่า จำนวนคนงานไม่เต็มเวลาเพิ่มขึ้นจากหนึ่งในสี่เป็นครึ่งหนึ่งใน 20 ปีล่าสุดในประเทศพัฒนาแล้ว ยกเว้นสหรัฐ[1] มีหลายสาเหตุที่บุคคลทำงานไม่เต็มเวลา เช่น ประสงค์ทำงานเช่นนั้น ถูกนายจ้างลดชั่วโมงทำงานแล้วไม่สามารถหางานเต็มเวลาได้ พิธีสารองค์การแรงงานระหว่างประเทศที่ 175 กำหนดให้คนงานไม่เต็มเวลาได้รับปฏิบัติเหมือนกับคนงานเต็มเวลา[2]

ในบางกรณี สภาพของงานเองอาจกำหนดให้จัดลูกจ้างเป็นคนงานไม่เต็มเวลา ตัวอย่างเช่น สวนสนุกบางแห่งปิดในฤดูหนาว และให้มีการบำรุงรักษาเครื่องเล่นบางอย่างและงานสำนักงาน ผลทำให้ลูกจ้างฝ่ายอื่นจัดเป็นคนงานไม่เต็มเวลาทั้งที่ถือว่าได้รับว่าจ้างทางเทคนิค

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Inclusive Labour Markets, Labour Relations and Working Conditions Branch (INWORK) (INWORK)" (PDF).
  2. ILO Part Time Work Convention No 175 เก็บถาวร 2004-01-13 ที่ Library of Congress Web Archives