วีเอชเอฟ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

วีเอชเอฟ (อังกฤษ: VHF) เป็นชื่อย่อของคลื่นวิทยุย่านความถี่สูงมาก (อังกฤษ: Very-High Frequency) ซึ่งเป็นที่นิยมใช้มากกว่าชื่อเต็ม มีความถี่อยู่ในช่วง 30-300 เมกะเฮิรตซ์ มักใช้ในการสื่อสารของวิทยุกระจายเสียง และวิทยุโทรทัศน์

วิทยุกระจายเสียง[แก้]

การกระจายเสียงวิทยุในระบบวีเอชเอฟ ใช้ความถี่ส่งเดียวกับช่องความถี่ซึ่งใช้ส่งกระจายเสียงสำหรับวิทยุโทรทัศน์ โดยเรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า FM ซึ่งย่อมาจาก Frequency Modulation แปลว่า การผสมคลื่นทางความถี่ สามารถใช้คู่ขนานกับเครื่องรับวิทยุในระบบเอเอ็ม และส่งกระจายเสียงได้ในช่วงความถี่ระหว่าง 75.0-108.0 เมกะเฮิรตซ์ และช่วงกำลังส่งระหว่าง 1-3 กิโลวัตต์

วิทยุโทรทัศน์[แก้]

การแพร่สัญญาณออกอากาศภาพทางวิทยุโทรทัศน์ในระบบวีเอชเอฟสามารถกำหนดช่องส่งสัญญาณแบบตายตัวได้ในช่วงระหว่างช่อง 1 - 12 (บางประเทศสามารถส่งได้ถึงช่อง 13 หรืออาจถึงช่อง 20) โดยมีความถี่ส่งอยู่ระหว่าง 30 - 300 เมกะเฮิรตซ์ ส่วนกำลังส่งภาพและกำลังส่งเสียงอยู่ระว่าง 1-5 หรือ 6 กิโลวัตต์ สามารถกระจายคลื่นในทางตรงได้ในช่วงระหว่าง 10-100 เมตร

โดยในบางครั้งจะสามารถกระจายสัญญาณไปถึงอาคารสูง ภูเขา ชุมชน และพื้นดินภาคปกติได้ และยังใช้คู่ขนานไปกับคลื่นวิทยุความถี่สูงยิ่ง หรือ ยูเอชเอฟ ได้ แต่สามารถส่งสัญญาณได้เฉพาะโทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบแอนะล็อกเท่านั้น แต่ไม่รองรับระบบดิจิทัล ซึ่งในการส่งสัญญาณนั้นอาจถูกหักเหหรือบดบังก่อนจะไปถึงที่หมายปลายทาง และกำลังส่งไม่กว้างเท่ากับระบบยูเอชเอฟ

การสื่อสารอื่น ๆ[แก้]

คลื่นความถี่ระบบวีเอชเอฟสามารถใช้ส่งสัญญาณในระบบวิทยุการบิน วิทยุสมัครเล่น การส่งเครื่องเรดาร์ภาคพื้นดิน การสร้างภาพด้วยเรโซแนนซ์แม่เหล็ก และส่งแบบแนวตรง โดยไม่บดบังจากพื้นดินสู่อากาศและจากอากาศสู่อากาศ (Line-of-Sight) ได้

การใช้ระบบในประเทศไทย[แก้]

การใช้คลื่นความถี่ระบบวีเอชเอฟในประเทศไทย แบ่งเป็น การส่งวิทยุกระจายเสียง ด้วยระบบ FM Stereo Multiplex ในช่วงความถี่ระหว่าง 87.5-108.0 MHz และ การส่งวิทยุโทรทัศน์ ในช่วงความถี่ระหว่างช่องที่ 2-12 รวมทั้งสิ้น 11 ช่อง ออกอากาศโดยใช้กำลังส่งภาพระหว่าง 30-300 กิโลวัตต์, กำลังส่งเสียงระหว่าง 1-10 กิโลวัตต์, ความถี่ภาพระหว่าง 40-250 MHz และ ความถี่เสียงระหว่าง 40-260 MHz สำหรับในส่วนของการส่งสัญญาณวิทยุโทรทัศน์นั้น ได้ดำเนินการออกอากาศจนกระทั่งถึงกลางปี 2561 และปัจจุบันได้ยุติการออกอากาศโดยทั้งหมดแล้ว ซึ่งหลังจากนี้จะมีการปรับเปลี่ยนการใช้งานใหม่โดยให้ใช้กับการส่งสัญญาณวิทยุกระจายเสียงระบบดิจิทัล ซึ่งจะเริ่มใช้งานเฉพาะระหว่างช่องที่ 5-12 ความถี่ระหว่าง 175-212 MHz โดยจะเริ่มดำเนินการทดลองการออกอากาศในลักษณะใหม่หลังจากปี 2563 เป็นต้นไป

ประวัติ[แก้]

การส่งกระจายเสียงวิทยุในระบบเอฟเอ็มครั้งแรก ดำเนินการโดยสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย สังกัดกรมประชาสัมพันธ์เมื่อปี พ.ศ. 2494[ต้องการอ้างอิง] ส่วนการแพร่ภาพวิทยุโทรทัศน์ในระบบวีเอชเอฟครั้งแรก ดำเนินการโดยช่อง 4 บางขุนพรหม ของบริษัท ไทยโทรทัศน์ จำกัด เมื่อปี พ.ศ. 2498 โดยออกอากาศทางช่อง 4 ระบบขาวดำ และการแพร่ภาพวิทยุโทรทัศน์สีในระบบวีเอชเอฟครั้งแรก ดำเนินการโดยสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 ซึ่งบริษัท กรุงเทพโทรทัศน์และวิทยุ จำกัด ได้รับสัมปทานจากกองทัพบกเมื่อปี พ.ศ. 2510 โดยออกอากาศทางช่อง 7 ในย่านความถี่สูง ทั้งนี้การแพร่ภาพวิทยุโทรทัศน์ในระบบดังกล่าวได้ดำเนินการออกอากาศมาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งสิ้นสุดการออกอากาศอย่างสมบูรณ์ เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2561 โดยมีสถานีโทรทัศน์โมเดิร์นไนน์ทีวี ของบริษัท อสมท จำกัด (มหาชน) (ซึ่งมีวิวัฒนาการมาตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นช่อง 4 บางขุนพรหม) เป็นสถานีโทรทัศน์แห่งสุดท้ายที่ยุติการออกอากาศในระบบวีเอชเอฟ

ดูเพิ่ม[แก้]