วัดกลาง (อำเภอเมืองขอนแก่น)
วัดกลาง | |
---|---|
พระอุโบสถวัดกลาง | |
ที่ตั้ง | ตำบลในเมือง อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น |
ประเภท | วัดราษฎร์ |
นิกาย | มหานิกาย |
สถานีย่อยพระพุทธศาสนา |
วัดกลาง เป็นวัดโบราณเก่าแก่ของจังหวัดขอนแก่น สร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น เป็นวัดที่พระนครศรีบริรักษ์บรมราชภักดี (เพียเมืองแพน) ต้นตระกูลเสนอพระ อดีตเจ้าเมืองขอนแก่นคนแรกสร้างขึ้น เพื่อเป็นสถานที่สำหรับเป็นที่ชุมนุมทำบุญของประชาชนทั่วไป ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ราวปี พ.ศ. 2332 พร้อมกับการสร้างวัดอื่น ๆ ในเมืองขอนแก่นอีกหลายวัด ตามธรรมเนียมการปกครอง และประเพณีนิยมของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ[1]
วัดกลาง เป็นวัด สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ที่บ้านเมืองเก่า เลขที่ 347 ถนนกลางเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2350 ขนาดกว้าง 20 เมตร ยาว 40 เมตร และครั้งที่ 2 เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2550 ขนาดกว้าง 40 เมตร ยาว 80 เมตร มีพื้นที่ 7 ไร่ 2 งาน โฉนดที่ดิน เลขที่ 709 ตั้งอยู่ริมยึงแก่นนคร
ประวัติ
[แก้]ราวปี พ.ศ. 2332 ท้าวสัก ตำแหน่งเพียเมืองแพน อยู่บ้านชีโหล่น เมืองสุวรรณภูมิ ได้ชักชวนครอบครัวได้ประมาณ 330 ครอบครัว อพยพมาตั้งบ้านเรือนขึ้นใหม่อีกแห่งหนึ่ง เรียกว่า บ้านบึงบอน ต่อมาพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มีพระบรมราชโองการยกฐานะให้เป็น "เมืองขอนแก่น" แต่งตั้งให้ "ท้าวสัก" เป็นเจ้าเมืองขอนแก่นคนแรก มีนามว่า "พระนครศรีบริรักษ์" เนื่องจากชนชั้นปกครองเมืองต่าง ๆ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งมีเชื้อสายเนื่องมาจากนครเวียงจันทน์ เมื่อท้าวเมืองแพน หรือพระนครศรีบริรักษ์บรมราชภักดี ได้ตั้งเมืองขอนแก่นขึ้นที่บ้านบึงบอน จึงได้เริ่มสร้างวัดขึ้น 4 วัด ตามธรรมเนียมการปกครอง และประเพณีนิยมของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คือ
- วัดเหนือ อยู่ทางทิศเหนือของตัวเมือง หรืออยู่ทางต้นน้ำ สำหรับเป็นสถานที่ชุมนุมทำบุญของเจ้าเมือง ปัจจุบัน คือ วัดธาตุ พระอารามหลวง
- วัดกลาง อยู่กึ่งกลางระหว่างวัดเหนือกับวัดใต้ สำหรับเป็นที่ชุมนุมทำบุญของประชาชนทั่วไป ปัจจุบัน คือ วัดกลาง
- วัดใต้ อยู่ทางทิศใต้ของตัวเมือง หรืออยู่ทางใต้ของสายน้ำ ปัจจุบัน คือ วัดหนองแวง พระอารามหลวง
- วัดท่าแขก สำหรับพระภิกษุอาคันตุกะจากถิ่นอื่นมาพัก และประกอบพุทธศาสนพิธี ปัจจุบันคือ วัดโพธิ์โนนทัน[2]
ที่ตั้งและขนาด
[แก้]วัดกลาง ตั้งอยู่ที่บ้าน เมืองเก่า เลขที่ ๓๔๗ หมู่ที่ – ถนนกลางเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น มีพื้นที่ 7 ไร่ 2 งาน
อาณาเขตติดต่อ
[แก้]ทิศเหนือ ประมาณ 2 เส้น 4 วา จรดที่ดินเอกชน
ทิศตะวันออก ประมาณ 3 เส้น 7 วา จรดถนนรอบบึง
ทิศใต้ ประมาณ 2 เว้น 3 วา จรดถนนเหล่านาดี
ทิศตะวันตก ประมาณ 3 เส้น 5 วา จรดถนนกลางเมือง
ลำดับเจ้าอาวาส
[แก้]วัดธาตุ เริ่มตั้งแต่สร้างวัด เมื่อราว พ.ศ. 2332 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นต้นมา ไม่สามารถหาหลักฐานได้แน่ชัดว่ามีเจ้าอาวาสครองวัดนี้มาแล้วกี่รูป แต่เท่าที่มีหลักฐานแน่นอนปรากฏ ดังนี้
ลำดับ | รายนาม | ปีที่ดำรงตำแหน่ง |
---|---|---|
1 | พระครูพิศาลอรัญญเขตร์ | พ.ศ. 2440 - 2471 |
2 | ไม่ปรากฏชื่อ | พ.ศ. 2472 - 2493 |
3 | พระมหาสุบิน สุวณฺโณ | พ.ศ. 2494 - 2497 |
4 | พระครูมงคลสารนิเทศ | พ.ศ. 2498 - 2550 |
5 | พระครูมัชฌิมธรรมโสภณ | พ.ศ. 2550 - ปัจจุบัน |
รูปภาพ
[แก้]-
พระอุโบสถวัดกลาง
-
หลวงพ่อใหญ่ พระประธานวัดกลาง
-
พระมหาธาตุราชมัชฌิมาเฉลิมพระเกียรติ
อ้างอิง
[แก้]แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Suttawan B. (2021). ประวัติวัดกลางและพระมหาธาตุราชมัชฌิมาเฉลิมพระเกียรติ (ริมบึงแก่นนคร) ตำบลในเมือง อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. จาก https://www.isaninsight.com/