ยุน โบ-ซ็อน

ยุน โบ-ซ็อน 윤보선 尹潽善
ประธานาธิบดีเกาหลีใต้ คนที่ 2
ดำรงตำแหน่ง 13 สิงหาคม พ.ศ. 2503 – 24 มีนาคม พ.ศ. 2505
ก่อนหน้า	อี ซึงมัน
ถัดไป	พัก จองฮี
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	26 สิงหาคม พ.ศ. 2440 อาซัน, จังหวัดชุงชองใต้, จักรวรรดิเกาหลี
เสียชีวิต	18 กรกฎาคม พ.ศ. 2533 (92 ปี) โซล, เกาหลีใต้
พรรค	ประชาธิปัตย์ สหประชาธิปไตย
คู่สมรส	สตรีจากสกุลมิน (2458-2480) กง ด็อกกวี (2491-2533)
ศาสนา	ศาสนาคริสต์-เพรสไบทีเรียน
ลายมือชื่อ

ชื่อเกาหลี
ฮันกึล	윤보선
ฮันจา	尹潽善
อาร์อาร์	Yun Boseon
เอ็มอาร์	Yun Posŏn
นามปากกา
ฮันกึล	해위
ฮันจา	海葦
อาร์อาร์	Haewi
เอ็มอาร์	Haewi

ยุน โบ-ซ็อน (อักษรโรมัน: Yun Bo-seon; 26 สิงหาคม พ.ศ. 2440 - 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2533) เป็นนักเคลื่อนไหวเพื่อเอกราชของเกาหลีและนักการเมืองและเป็นประธานาธิบดีเกาหลีใต้ ระหว่างปี พ.ศ. 2503 - พ.ศ. 2505 ยุนสำเร็จการศึกษาสาขาศิลปศาสตร์มหาบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระ ประเทศอังกฤษ และกลับสู่มาตุภูมิในปี พ.ศ. 2475 ภายหลังเหตุการณ์ กวางบกจอล (วันที่เกาหลีเป็นเอกราชจากญี่ปุ่น) ยุนได้รับแต่ตั้งเป็นเลขาธิการแห่งเกาหลีใต้,นายกเทศมนตรีโซล,รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ระหว่างปี 2492-2493 สมาชิกสภาสูงสุดของพรรคประชาธิปัตย์ในปี พ.ศ. 2502 และในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2503 ก็ได้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเกาหลีใต้

ประวัติ

ยุน โบ-ซ็อน เกิดที่ดันโป,เมืองอันซาน,จังหวัดชุงชองใต้ ในปี พ.ศ. 2440 เขาเป็นบุตรของ ยุน จิโซ (윤치소, 2414–2487) และท่านผู้หญิง อี บอมซุก (이범숙, 2419–2512) ยุนสำเร็จการศึกษาสาขาศิลปศาสตร์มหาบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระ ประเทศอังกฤษในปี พ.ศ. 2473 และกลับสู่มาตุภูมิในปี 2475 และต่อจากนั้นยุนก็เข้าสู่วงการการเมืองในปี 2488 ภายหลังจากที่เกาหลีเป็นเอกราช โดยมีอี ซึงมัน เป็นผู้ให้คำปรึกษา ซึ่งสำเร็จการศึกษาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน เป็นคนแรกในประเทศเกาหลี ซึ่งยุนสามารถเรียนรู้เรื่องจริยศาสตร์และศีลธรรมจากอีได้ และในปี 2490 ยุนก็ได้ดำรงตำแหน่งเป็นเลขาธิการแห่งเกาหลีใต้

ในปี พ.ศ. 2491 ยุนได้รับแต่งตั้งจากอี ซึงมันให้เป็นนายกเทศมนตรีโซล ในปีถัดมา เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์และอุตสาหกรรม และในไม่ช้าเขาก็เริ่มมีความคิดเห็นที่ไม่ตรงกันกับนโยบายของอี ซึงมันที่เป็นเผด็จการ และถัดมาเขาก็ได้เป็นนายกสภากาชาดเกาหลีใต้ ก่อนที่จะได้รับเลือกตั้งเข้าไปในสภาแห่งชาติในปี พ.ศ. 2497 ในปีถัดมาเขาก็ได้ก่อตั้งพรรคฝ่ายค้านคือพรรคประชาธิปัตย์ และในปี พ.ศ. 2502 ก็ได้ดำรงตำแหน่งสมาชิกสภาสูงสุดของพรรคประชาธิปัตย์

ภายหลังจากรัฐบาลของ อี ซึงมันต้องออกจากตำแหน่งไปเนื่องจากการประท้วงใหญ่ของนักศึกษา ยุนถูกได้รับเลือกตั้งเข้ามาเป็นประธานาธิบดีในวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2503 แต่ก็เป็นประธานาธิบดีแต่ในนามเท่านั้น เพราะเกาหลีใต้ได้เปลี่ยนเป็นระบบรัฐสภาซึ่งมีนายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารเพื่อป้องกันการรวบอำนาจของประธานาธิบดี ภายหลัง พัก จองฮี รัฐประหารในปี 2504 เขายังดำรงตำแหน่งที่ชอบด้วยกฎหมายอยู่ระยะเวลาหนึ่งก่อนที่จะลาออกไปในวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2505 เขาต่อต้านระบอบเผด็จการของพัก และลงสมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดีอีก 2 ครั้งคือในปี พ.ศ. 2506 และ พ.ศ. 2510 และพ่ายแพ้ทั้งสองครั้ง ภายหลังจากที่ได้รับโทษหลายครั้งเนื่องจากดำเนินกิจกรรมต่อต้านรัฐบาล ในปี พ.ศ. 2523 ยุนก็วางมือทางการเมืองและมุ่งมั่นเกี่ยวกับกิจกรรมทางวัฒนธรรมจนกระทั่งถึงแก่อสัญกรรมเนื่องจากอาการเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง ในปี พ.ศ. 2533

หนังสือ

• 《Autobiography, Road of thorns the national salvation (구국의 가시밭길) 》 (1967)
• 《Select the days of lonely (외로운 선택의 나날들) 》 (1991)

รางวัล

• Sharon Big-Merit (무궁화 대훈장)
• In-Cheon Cultural Award

แหล่งข้อมูลอื่น

• Yun Bo-Seon-Naver
• Cheongwadae profile เก็บถาวร 2007-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Yun's Family Site