นิติปรัชญา
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นิติปรัชญา (อังกฤษ: philosophy of law) คือ ทฤษฎีและปรัชญาแห่งกฎหมาย เหล่านิติปรัชญาเมธีมีความมุ่งหมายจะเข้าใจให้ลึกซึ้งซึ่งสภาพแห่งกฎหมาย การให้เหตุผลทางกฎหมาย ระบบกฎหมาย และสถาบันทางกฎหมาย นิติปรัชญาสมัยใหม่เริ่มก่อตัวในคริสต์ศตวรรษที่ 18 โดยมุ่งเป้าไปที่หลักการพื้นฐานแห่งกฎหมายธรรมชาติ กฎหมายแพ่ง และกฎหมายแห่งประชาชาติ[1]
โดยทั่วไป นิติปรัชญาสามารถจัดเข้าหมวดหมู่ได้ตามประเภทแห่งคำถามที่อยู่ในใจของนิติปรัชญาเมธีเอง และตามประเภทแห่งทฤษฎีของนิติปรัชญาเอง โดยไม่คำนึงว่า คำถามมีคุณค่าหรือไม่ ในที่นี้ นิติปรัชญาเมธีร่วมสมัยที่สนใจในนิติปรัชญาพื้นฐานจะมีคำถามในลักษณะดังกล่าวอยู่สองข้อ คือ (1) คำถามเกี่ยวกับกฎหมายแห่งประชาชาติ และระบบของมัน และ (2) คำถามเกี่ยวกับสถาบันทางกฎหมาย[2]
