จักรพรรดิการินุส
คารินุส | |
---|---|
จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมัน | |
รูปสลักของจักรพรรดิคารินุส | |
พระนามเต็ม | มาร์คุส ออเรลิอุส คารินุส[1] |
พระปรมาภิไธย | อิมแปราตอร์ ไกซาร์ มาร์คุส ออเรลิอุส คารินุส ออกุสตุส[2] |
ครองราชย์ | |
สมัย | ฤดูใบไม้พลิในปี ค.ศ. 283 – กรกฎาคม ค.ศ. 285 |
ร่วมกับ | คารุส (ค.ศ. 283) นุเมริอานุส (ค.ศ. 283 – ค.ศ. 284) |
รัชกาลก่อนหน้า | คารุส |
รัชกาลถัดไป | ออเกลติอานุส (ในการแข่งขันทางการเมืองกับจักรพรรดิคารินุสตั้งแต่ ค.ศ. 284) |
ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
สวรรคต | กรกฎาคม ค.ศ. 285, แม่น้ำมาร์กุส, มอยเซีย |
พระราชบิดา | คารุส |
พระอัครมเหสี | มักนิอา อูร์บิคา |
พระราชบุตร | นิกรินิอานุส (ยังคงเป็นที่ถกเถียง, อาจจะทรงรับเลี้ยงเป็นพระโอรสบุญธรรม) |
หมวดหมู่: จักรพรรดิโรมัน จักรพรรดิโรมันตะวันตก - จักรพรรดิไบแซนไทน์ |
มาร์คุส ออเรลิอุส คารินุส (สวรรคตในปี ค.ศ. 285) เป็นจักรพรรดิแห่งโรมันตั้งแต่ปี ค.ศ. 283 จนถึง ค.ศ. 285 เป็นพระราชโอรสพระองค์โตของจักรพรรดิคารุส พระองค์ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นไกซาร์ก่อน และตามมาด้วยตำแหน่งออกุสตุสในช่วงต้นปี ค.ศ. 283 พระองค์ทรงได้รับแต่งตั้งให้เป็นจักรพรรดิร่วมของส่วนตะวันตกของจักรวรรดิโดยพระราชบิดา[3] เรื่องเล่าหลักที่เกี่ยวกับลักษณะและอาชีพของพระองค์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพระองค์ทรงเป็นจักรพรรดิที่เสื่อมทรามและไร้ความสามารถ โดยได้ถูกกลั่นกรองผ่านการเผยแพร่ของคู่แข่งทางการเมืองที่ประสบความสำเร็จอย่างจักรพรรดิดิออเกลติอานุส
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Jones, A. H. M.; Martindale, J. R.; Morris, J. (1971). The Prosopography of the Later Roman Empire Volume 1: A.D. 260–395. Cambridge University Press. p. 181. ISBN 0-521-07233-6.
- ↑ Cooley, Alison E. (2012). The Cambridge Manual of Latin Epigraphy. Cambridge University Press. p. 501. ISBN 978-0-521-84026-2.
- ↑
ประโยคหรือส่วนของบทความก่อนหน้านี้ ประกอบด้วยข้อความจากสิ่งพิมพ์ซึ่งปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติ: Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 5 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 337.