ไก่เถื่อน
ไก่เถื่อน ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: Late Miocene – recent | |
---|---|
ไก่ป่าอินเดีย (G. sonneratii) เพศเมีย | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
ชั้น: | สัตว์ปีก Aves |
อันดับ: | อันดับไก่ Galliformes |
วงศ์: | วงศ์ไก่ฟ้าและนกกระทา Phasianidae |
เผ่า: | Gallini Gallini |
สกุล: | Gallus Gallus Brisson, 1760 |
ชนิดต้นแบบ | |
Gallus gallus Linnaeus, 1758 | |
ชนิด | |
| |
Gallus gallus Gallus lafayettii Gallus sonneratii Gallus varius
|
ไก่เถื่อน หรือ ไก่ป่า เป็นสกุลของสัตว์ปีกที่บินไม่ได้ ในวงศ์ไก่ฟ้าและนกกระทา (Phasianidae) สกุลหนึ่ง ใช้ชื่อสกุลว่า Gallus ซึ่งเป็นภาษาละตินที่หมายถึง "ไก่ตัวผู้"[1] พวกมันเริ่มแยกจากบรรพบุรุษประมาณ 4–6 ล้านปีก่อน[2]
ไก่เถื่อน มีลักษณะสำคัญแตกต่างจากไก่สกุลอื่น ๆ ในวงศ์เดียวกัน คือ บนหัวมีหงอนที่เป็นเนื้อไม่ใช่ขน มีเหนียงทั้ง 2 ข้างห้อยลงมาที่โคนปากและคาง ที่บริเวณใบหน้าและคอเป็นหนังเกลี้ยงไม่มีขน ขนตามลำตัวมีสีสันสวยงาม ขนหางตั้งเรียงกันเป็นสันสูงตรงกลาง มีขนหาง 14-16 เส้น เส้นกลางยาวปลายแหลมและอ่อนโค้ง ที่แข้งมีเดือยแหลมข้างละอันเป็นอาวุธที่ใช้ในการป้องกันตัว มีความแตกต่างระหว่างเพศชัดเจน โดยตัวเมียมีขนาดเล็กกว่าตัวผู้และขนมีสีไม่ฉูดฉาดเท่าตัวผู้ แข้งไม่มีเดือย หงอนและเหนียงมีขนาดเล็กเห็นชัดเจน
พบกระจายพันธุ์ในทวีปเอเชีย ตั้งแต่ทวีปยูเรเชีย จนถึงอนุทวีปอินเดีย, เอเชียอาคเนย์ และภาคใต้ของจีน เช่น มณฑลยูนนาน โดยพบทั้งผืนแผ่นดินใหญ่และส่วนที่เป็นเกาะหรือหมู่เกาะ ถึงแม้ว่าไก่เหล่านี้มีต้นกำเนิดอยู่ในเอเชีย แต่มีผู้พบซากไก่เถื่อนในภูมิภาคของชิลี ซึ่งสืบอายุถึง ค.ศ. 1321–1407 เป็นหลักฐานถึงความเป็นไปได้ในการอพยพของชาวโพลีนีเชียยผ่านมหาสมุทรแปซิฟิก[3]
ไก่ในสกุลนี้ ถือได้ว่าเป็นไก่ที่ผูกพันกับมนุษย์มาอย่างยาวนาน โดยมีหลักฐานว่ามนุษย์ได้นำไก่ในสกุลนี้มาเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงในครัวเรือน เพื่อการบริโภคเป็นเวลานานกว่า 4,000 ปีมาแล้วในยุคเมโสโปเตเมีย หรือในสมัยสุโขทัย ในประวัติศาสตร์ไทย การล่าไก่ป่าถือเป็นวิถีการดำรงชีวิตอย่างหนึ่งของผู้คนในสมัยนั้น ก่อนที่จะมีการพัฒนาสายพันธุ์จนมาเป็นไก่บ้านอย่างในปัจจุบัน และในส่วนการเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงสวยงามและความเพลินเพลินก็พัฒนามาเป็นไก่แจ้หรือไก่ชน ที่มีการจิกตีกันเป็นการละเล่นในหลายวัฒนธรรม[4]
อนุกรมวิธาน
[แก้]ชนิดขยาย
[แก้]ไก่สกุลนี้มี 4 ชนิด[5]
เพศผู้ | เพศเมีย | ชื่อวิทยาศาสตร์ | ชื่อทั่วไป | ที่อยู่อาศัย |
---|---|---|---|---|
Gallus gallus | ไก่ป่า | อินเดีย, ปากีสถาน, ฝั่งตะวันออกไปไกลถึงอินโดจีนและจีนตอนใต้ และขยายลงไปถึงมาเลเซีย สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซีย | ||
Gallus lafayettii | ไก่ป่าลังกา | ศรีลังกา | ||
Gallus sonneratii | ไก่ป่าอินเดียหรือไก่ป่าเทา | อนุทวีปอินเดีย แต่สามารถขยายไปถึงรัฐคุชราต รัฐมัธยประเทศ รัฐราชสถานใต้ และแคว้นปัญจาบของปากีสถาน | ||
Gallus varius | ไก่ป่าชวาหรือไก่ป่าเขียว | เกาะชวา เกาะบาหลี เกาะลมบก เกาะโกโมโด เกาะโฟลเร็ซ เกาะรินจา และหมู่เกาะขนาดเล็กที่เชื่อระหว่างเกาะชวาและโฟลเร็ซ ประเทศอินโดนีเซีย |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ไก่แห่งฝรั่งเศส , คอลัมน์รู้ไปโม้ด โดย น้าชาติ ประชาชื่น. ข่าวสด: 21 มิถุนายน พ.ศ. 2553 ปีที่ 20 ฉบับที่ 7144
- ↑ Lawal, R.A.; และคณะ (2020). "The wild species genome ancestry of domestic chickens". BMC Biology. 18 (13): 13. doi:10.1186/s12915-020-0738-1. PMC 7014787. PMID 32050971.
- ↑ Storey, Alice (June 2007). "Radiocarbon and DNA Evidence for a Pre-Columbian Introduction of Polynesian Chickens to Chile" (PDF). Proceedings of the National Academy of Sciences. 104 (25): 10335–10339. Bibcode:2007PNAS..10410335S. doi:10.1073/pnas.0703993104. PMC 1965514. PMID 17556540.
- ↑ ไก่ป่า, คอลัมน์เรื่องน่ารู้ หน้า 28 เกษตร: เดลินิวส์ฉบับที่ 23,125. ประจำวันจันทร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 แรม 9 ค่ำ เดือน 2 ปีมะโรง
- ↑ Gill, Frank; Donsker, David, บ.ก. (2017). "Pheasants, partridges & francolins". World Bird List Version 7.3. International Ornithologists' Union. สืบค้นเมื่อ 22 November 2017.
- Steve Madge; Philip J. K. McGowan; Guy M. Kirwan (2002). Pheasants, Partidges and Grouse: A Guide to the Pheasants, Partridges, Quails, Grouse, Guineafowl, Payton Moore, Buttonquails and Sandgrouse of the World. A&C Black. ISBN 978-0-7136-3966-7.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Gallus