เรกองกิสตา

เรกองกิสตา
“การยอมแพ้ของกรานาดา” (La rendición de Granada) (ค.ศ. 1882) โดยฟรันซิสโก ปราดียา อี ออร์ติซ
วันที่ ค.ศ. 722 (718) – 1492 สถานที่ คาบสมุทรไอบีเรีย ผล พื้นที่ของชาวมุสลิมทั้งหมดในคาบสมุทรไอบีเรียถูกยึดครองโดยอาณาจักรคริสเตียน พระราชกฤษฎีกาอัลฮัมบรา
คู่สงคราม
แคว้นอัสตูเรียส ราชอาณาจักรเลออน ราชอาณาจักรกัสติยา ราชอาณาจักรนาวาร์ ราชอาณาจักรอารากอน ราชอาณาจักรโปรตุเกส Catalan counties อาณาจักรคริสเตียนขนาดเล็ก คำสั่งทางทหาร	รัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ Emirate of Córdoba รัฐเคาะลีฟะฮ์แห่งกอร์โดบา บนูกอซี บรรดาไตฟา ราชวงศ์อัลโมราวิด Almohad Caliphate Emirate of Granada Marinid dynasty ทหารรับจ้างชาวสลาฟ

เรกองกิสตา (สเปน, กาลีเซีย และอัสตูเรียส: Reconquista); เรกงกิชตา (โปรตุเกส: Reconquista); รากุงเก็สตา (กาตาลา: Reconquesta); เอร์เรกอนกิสตา (บาสก์: Errekonkista) หรือ อัลอิสติรดาด (อาหรับ: الاسترداد) เป็นช่วงเวลา 800 ปีในยุคกลางที่อาณาจักรคริสเตียนในคาบสมุทรไอบีเรียได้รับการพิชิตคืนมาจากอำนาจของมุสลิม

การพิชิตของฝ่ายมุสลิมในอาณาจักรวิซิกอทในคริสต์ศตวรรษที่ 8 (เริ่มในปี ค.ศ. 710–712) เป็นไปเกือบทั่วคาบสมุทรไอบีเรีย (นอกจากบริเวณส่วนใหญ่ของแคว้นกาลิเซีย แคว้นอัสตูเรียส แคว้นกันตาเบรีย และแคว้นบาสก์) แต่เมื่อมาถึงคริสต์ศตวรรษที่ 13 ดินแดนเหล่านี้ (นอกไปจากอาณาจักรเอมีร์แห่งกรานาดาของราชวงศ์นาสริดที่ได้ถูกพิชิตในปี ค.ศ. 1492) ก็คืนมาอยู่ภายใต้การปกครองของประมุขผู้นับถือคริสต์ศาสนา

การพิชิตดินแดนคืนเริ่มขึ้นทันทีหลังจากที่ฝ่ายมุสลิมพิชิตคาบสมุทรได้เกือบทั้งหมด และเป็นสงครามที่ต่อเนื่องกันมาหลายยุคหลายสมัยกว่าจะมาสิ้นสุดลง การก่อตั้งราชอาณาจักรอัสตูเรียส ภายใต้ เปเลเจียสแห่งอัสตูเรียส ในยุทธการที่หมู่บ้านโกบาดองกา ในปี ค.ศ. 722 เป็นชัยชนะครั้งสำคัญครั้งแรกในการพยายามพิชิตดินแดนคืน ชาร์เลอมาญทรงพิชิตดินแดนทางตะวันตกของเทือกเขาพิเรนีส และเซปทิเมเนีย (Septimania) และก่อตั้งเป็นฉนวนพรมแดนสเปน (Marca Hispanica) เพื่อใช้ในการป้องกันพรมแดนระหว่างฝ่ายจักรวรรดิแฟรงก์ และมุสลิม และหลังจากที่สงครามครูเสดได้เริ่มต้นขึ้นปรัชญาของการพิชิตดินแดนคืนก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของบริบท ของปรัชญาการทำสงครามเพื่อคริสต์ศาสนา แต่ตั้งแต่ก่อนสงครามครูเสดมาแล้วก็มีทหารจากดินแดนต่าง ๆ ในยุโรปที่เดินทางมายังไอบีเรียเพื่อร่วมในการพิชิตดินแดนคืน เพื่อเป็นการปฏิบัติอย่างผู้มีความศรัทธาในคริสต์ศาสนาหรือเพื่อเป็นการไถ่บาป

ระหว่างยุคการพิชิตดินแดนคืนสถานการณ์ในไอบีเรียเป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อนกว่าที่จะอธิบายได้ด้วยปรัชญาใด ๆ ผู้นำคริสเตียนและมุสลิมบางทีก็ต่อสู้กันเอง และบางทีก็ร่วมมือกันระหว่างผู้นำต่างศาสนาในการต่อสู้ศัตรูร่วมกัน การต่อสู้ระหว่างฝ่ายคริสเตียนและฝ่ายมุสลิมก็หยุดยั้งเป็นช่วง ๆ ที่เป็นช่วงที่เป็นช่วงของความสันติสุข ฝ่ายมุสลิมเองเมื่อเสียดินแดนไปก็พยายามยึดกลับคืนมาอีก และปัจจัยที่ทำให้สับสนยิ่งขึ้นไปอีกคือกลุ่มทหารรับจ้างที่เข้าร่วมการต่อสู้กับฝ่ายใดก็ได้ที่ให้ค่าตัวสูงกว่า

การพิชิตดินแดนคืนยุติลงในปี ค.ศ. 1238 เมื่อดินแดนมุสลิมในไอบีเรียเหลืออยู่แต่เพียงอาณาจักรเอมีร์แห่งกรานาดา (Emirate of Granada) กลายเป็นเมืองขึ้นของกษัตริย์คริสเตียนแห่งคาสตีลซึ่งเป็นอยู่ต่อมาอีก 250 ปี จนฝ่ายสเปนได้รับชัยชนะในการยึดกรานาดา ในสงครามกรานาดาในปี ค.ศ. 1492 ซึ่งเป็นเหตุการณ์สุดท้ายในการกำจัดอำนาจของมุสลิมออกจากสเปนทั้งหมด ประมุของค์สุดท้ายของมุสลิมในกรานาดาคือมุฮัมมัดที่ 12 แห่งกรานาดา(en:Muhammad XII of Granada) หรือที่รู้จักกันในนาม "โบอับดิล" (Boabdil) ยอมแพ้แก่พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 2 แห่งอารากอน และสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลลาที่ 1 แห่งคาสตีล พระมหากษัตริย์และกษัตรีย์คาทอลิก (“los Reyes Católicos”)

ดูเพิ่ม

• ประวัติศาสตร์สเปน

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ การพิชิตดินแดนคืน