เด็กชายกับตะกร้าผลไม้ (การาวัจโจ)
เด็กชายกับตะกร้าผลไม้ | |
---|---|
ศิลปิน | คาราวัจโจ |
ปี | ค.ศ. 1593 |
ประเภท | จิตรกรรมสีน้ำมันบนผ้าใบ |
สถานที่ | หอศิลป์บอร์เกเซ, โรม |
เด็กชายกับตะกร้าผลไม้ (อังกฤษ: Boy with a Basket of Fruit) เป็นภาพเขียนสีน้ำมันที่เขียนโดยคาราวัจโจ[1] จิตรกรสมัยบาโรกคนสำคัญชาวอิตาลีที่ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่หอศิลป์บอร์เกเซ, โรมในประเทศอิตาลี
ภาพ “เด็กชายกับตะกร้าผลไม้” เขียนเสร็จราวปี ค.ศ. 1593 เป็นภาพที่เขียนเมื่อคาราวัจโจเพิ่งมาถึงโรมจากมิลานและพยายามสร้างชื่อเสียงในวงการศิลปะในกรุงโรม นายแบบเป็นเพื่อนศิลปินด้วยกันจากซิซิลีมาริโอ มินนิติผู้ขณะนั้นมีอายุราว 16 ปี ภาพนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานสะสมของจุยเซ็ปปิ เซซาริ ที่ถูกยึกโดยคาร์ดินัลสคิปิโอเน บอร์เกเซ (Scipione Borghese) ในปี ค.ศ. 1607 ซึ่งอาจจะทำให้วันวาดอาจจะเป็นเวลาที่คาราวัจโจยังทำงานให้กับห้องเขียนภาพของเซซาริ ที่คาราวัจโจได้เขียนแต่ “ผักและผลไม้” แต่อาจเป็นได้ว่าเขียนหลังจากที่คาราวัจโจและมินนิติออกจากการเขียนภาพให้กับเซซาริในเดือนมกราคม ค.ศ. 1594 แล้วก็ได้ การที่ออกมาก็เพื่อที่จะไปตั้งตัวและทำงานให้ตนเองโดยการขายงานเขียนผ่านนักค้าศิลปะคอนแสตนติโน แต่ไม่น่าจะเป็นไปได้ว่าเขียนก่อนปี ค.ศ. 1593 ปีที่มินนิติมถึงกรุงโรม นอกจากนั้นก็ยังเชื่อกันว่าเป็นภาพที่เขียนก่อนภาพที่ซับซ้อนกว่าภาพนี้ที่เขียนในช่วงระยะเวลาเดียวกันที่คาราวัจโจใช้มินนิติเป็นแบบในภาพเช่นภาพ “หมอดู” และภาพ “คนโกงไพ่” ทั้งสองภาพเขียนในปี ค.ศ. 1594 ภาพหลังเป็นภาพที่ทำให้คาราวัจโจได้รับความสนใจจากคาร์ดินัลฟรานเชสโค มาเรีย เดล มอนเต ผู้ที่กลายมาเป็นผู้อุปถัมภ์คนสำคัญของคาราวัจโจต่อมา
สิ่งแรกที่ควรพิจารณาคือเป็นภาพชีวิตประจำวันที่แสดงให้เห็นความสามารถของจิตรกรในการเขียนรายละเอียดต่างๆ ที่รวมทั้งผิวตัวแบบไปจนถึงผิวของลูกพีช หรือตั้งแต่รอบพับของเสื้อคลุมไปจนถึงรายละเอียดการสานของตะกร้า นอกจากนั้นก็ยังมีเงาที่ทอดลงไปบนผนังหลัง คาราวัจโจอาจจะวาดเงาของตัวเองและขาหยั่งผ้าใบที่เขียน สิ่งที่เขียนอย่างมีฝีมือที่สุดในภาพคือผลไม้ในตะกร้า ศาสตราจารย์จูลส์ แจนิคจากแผนกสถาปัตยกรรมพืชพรรณและภูมิทัศน์ที่มหาวิทยาลัยเพอร์ดู ที่รัฐอินเดียนาวิจัยจากมุมมองของผู้เชี่ยวชาญทางพืชสวน บรรยายว่า [ต้องการอ้างอิง]
ตะกร้า ...มีผลไม้หลายชนิด, ทุกอย่างอยู่ในสภาพที่เกือบสมบูรณ์ที่สุดได้แก่ผลพีช สองสีที่ออกสีแดงก่ำ; องุ่นมีด้วยกันสี่พวง — ดำสอง, แดงหนึ่ง, และ “ขาว” หนึ่ง; ทับทิมสุกที่ปริจนเห็นเมล็ดแดงข้างใน; ผลฟิกสี่ผล, สองผลสุกงอมสีดำ, ทั้งสองผลปริและอีกสองผลสีอ่อนกว่า; ผลเม็ดลาร์สองผล; แอปเปิลสามผล—สองผลสีแดง, อีกผลหนึ่งสีชมพูและอีกสองผลเป็นลาย, และผลสีเหลืองที่มีสีแดงที่ฐานและตำหนิ; กิ่งสองกิ่งที่มีแพร์ผลเล็กๆ, กิ่งหนึ่งมีห้าผลสีเหลืองเล็กๆ ที่มีแต้มสีแดงและอีกผลหนึ่งที่ซ่อนอยู่ครึ่งหนึ่งเป็นผลไม้สีเหลือง นอกจากนั้นก็มีใบไม้ที่แสดงว่ามีเชื้อโรคบางอย่าง ใบองุ่นที่มีจุดรา และอีกใบหนึ่งมีไข่แมลงสีขาวเป็นแผง และใบพีชที่เป็นจุด
การวิจัยแสดงให้เห็นความสามารถของคาราวัจโจในการเขียนภาพที่เหมือนจริงจนสามารถบอกได้ว่าอะไรเป็นอะไรได้ คาราวัจโจวาดสิ่งที่เป็นจริงในตะกร้าและมิได้วาดอย่างอุดมคติไม่ว่าจะเป็นความสุกของผลไม้หรือการจัดแต่ง แต่กระนั้นภาพที่ออกมาก็เป็นภาพที่ชวนเชิญผู้ดูให้เห็นความงามของสิ่งที่วาด
สิ่งที่สองในการพิจารณาภาพนี้คือความเห็นของผู้ออกความเห็นถึงความมีเสน่ห์ของมินนิติจากการเขียนของคาราวัจโจ ที่เปลือยไหล่ คอยาวและสายตาที่ละห้อย เป็นภาพที่สวยจนผู้ชมภาพบางคนให้ความเห็นว่าเป็นสตรีเป็นเวลาหลายร้อยปี แต่ถ้ามีนัยถึงความรู้สึกของคาราวัจโจต่อมินนิติในภาพ แต่จากมินนิติต่อคาราวัจโจเป็นเพียงแต่การวางท่าให้เพื่อนเขียนภาพ ภาพนี้เป็นภาพแรกที่คาราวัจโจแสดงความซับซ้อนทางจิตวิทยาและทางกายที่กลายมาเป็นสิ่งสำคัญในงานเขียนของคาราวัจโจต่อมา
อ้างอิง
[แก้]ดูเพิ่ม
[แก้]