อีโมโกวอลเลย์

พิกัด: 45°43′27.21″N 12°15′45.23″E / 45.7242250°N 12.2625639°E / 45.7242250; 12.2625639
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อีโมโกวอลเลย์
Imoco Volley Conegliano
ชื่อเต็มอีโมโกวอลเลย์โกเนกลียาโน
ชื่อสั้นอีโมโกวอลเลย์
ฉายาPantere (Panthers)
ก่อตั้งค.ศ. 2012
สนามปาลาเวร์เด เตรวีโซ ประเทศอิตาลี
(ความจุ: 5,344)
ประธานอิตาลี ปีเอโร การ์เบลล็อตโต
หัวหน้าผู้ฝึกสอนอิตาลี ดานีเอเล ซานตาเรลลี
หัวหน้าทีมโปแลนด์ ยออันนา วอวอช
ลีก เซเรียอา 1
2023–241 ชนะเลิศ
เว็บไซต์โฮมเพจสโมสร
เครื่องแบบ
ทีมเหย้า
ทีมเยือน
แชมเปียนชิป
ชิงแชมป์สโมสรโลก

ซีอีวีแชมเปียนส์ลีก

เซเรียอา 1

โกปปาอีตาเลีย

ซูแปร์โกปปาอีตาเลียนา

2023–24

อีโมโกวอลเลย์ (อิตาลี: Imoco Volley) เป็นสโมสรวอลเลย์บอลหญิงที่ตั้งอยู่ในโกเนกลียาโน ประเทศอิตาลี ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 2012 และเข้าแข่งขันในเซเรียอา 1 ซึ่งเป็นลีกระดับสูงสุดของประเทศอิตาลี[1]

ประวัติ[แก้]

อีโมโกวอลเลย์โกเนกลียาโน หรืออีโมโก มีสัญลักษณ์เป็นเสือดำ ก่อตั้งในวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 2012 โดยประธานสโมสรชื่อว่า ปีเอโร การ์เบลล็อตโต เจ้าของโรงบ่มไวน์ มีผู้สนับสนุนหลัก คือ Imoco Group สื่อสิ่งพิมพ์ยักษ์ใหญ่ Prosecco Doc ไวน์ชื่อดัง และ Antonio Carraro ธุรกิจรถแทรกเตอร์ เป็นผู้สนับสนุนหลักร่วมด้วย สนามเหย้าของทีมชื่อว่า สนามปาลาเวร์เด (PalaVerde) ตั้งอยู่ที่เมืองโคเนกยาโน แคว้นเตรวีโซ ทางตอนเหนือของประเทศอิตาลี [2]

อีโมโกอลเลย์ เริ่มเข้าแข่งขันเซเรียอา 1 ในฤดูกาล 2012-13 และสามารถคว้ารองแชมป์ลีกได้ตั้งแต่ปีแรก

ฤดูกาลถัดมา 2013-14 ทีมได้สิทธิ์ในการเข้าแข่งขัน ชิงแชมป์ถ้วยยุโรป หรือซีอีวีแชมเปียนส์ลีก โดยการนำทัพนักกีฬาชาวอเมริกัน คือคาร์ลี ลอยด์ และลอเรน กิบบีเมเยอร์ โดยในฤดูกาลนี้ทีมจบเพียงอันดับที่ 3 ของการแข่งขันลีก

ในฤดูกาล 2015-16 อีโมโกวอลเลย์ ทำผลงานได้ดี สามารถคว้าแชมป์ลีกเป็นสมัยแรกของสโมสร รวมทั้งมีนักกีฬาทีมชาติสหรัฐอเมริกาถึง 4 คน คือ อะลิชา แกลสส์, เรเชล แอดัมส์, เคลซีย์ โรบินสัน และเมแกน อีซี โดยการมาทำทีมของดาวีเด มัซซันตี อดีตหัวหน้าผู้ฝึกสอนทีมชาติอิตาลีอีกด้วย

ฤดูกาล 2016-17 สโมสรสามารถคว้าแชมป์โกปปาอีตาเลีย และอิตาเลียนซูเปอร์คัพเป็นครั้งแรก รวมถึงสามารถเข้าชิงรายการซีอีวีแชมเปียนส์ลีกเป็นครั้งแรก แต่สุดท้ายพลาดท่าให้กับวาคึฟบังค์อิสตันบูล ทีมใหญ่จากประเทศตุรกี

ในฤดูกาลถัด 2019-20 การเข้ามาของ ปาโอลา เอโกนู ดาวตบทีมชาติอิตาลี เข้ามาผนึกกำลังกับทัพนักกีฬาที่มีอยู่เดิม คือ โมนีกา เด เจนนาโร, ยออันนา วอวอช, คิมเบอร์ลี ฮิลล์ รอบิน เดอ กร็อยฟ์ และมีเรียม ซิลลา ทำให้ทีมลงตัว สามารถคว้าแชมป์ในรายการต่าง ๆ ที่แข่งขัน เช่น วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก 2019 ที่เมืองเจ้อเจียง ประเทศจีน ได้เป็นครั้งแรก รวมทั้งคว้าแชมป์ทุกรายการทั้งหมดของการแข่งขันภายในประเทศ เป็นต้นมา

ฤดูกาล 2020-21 เนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19 ทีมก็สามารถคว้าแชมป์ในรายการต่าง ๆ ได้ รวมทั้งในรายการซีอีวีแชมเปียนส์ลีก ที่นัดชิงชนะเลิศ ได้เจอกับคู่ปรับ อย่างวาคึฟบังค์อิสตันบูล จากตุรกี สุดท้ายทีมได้ชนะการแข่งขัน 3-2 เซ็ตคว้าแชมป์สมัยแรก และนักกีฬายอดเยี่ยมคือ ปาโอลา เอโกนู

รวมทั้งอีโมโกวอลเลย์ ได้สร้างสถิติโลก คือเป็นทีมที่สามารถชนะ 74 นัดติดต่อกัน หลังจากเอาชนะทีมเตรนตีโน ไป 3-0 เซ็ต และได้บันทึกลงใน กินเนสบุ๊ค โดยสถิติเดิมเป็นของ วาคึฟบังค์ โดยชนะติดต่อกันทั้งหมด 73 นัด[3]

ชื่อทีมก่อนหน้า[แก้]

ระยะเวลา ชื่อ
ค.ศ. 2012–2013 อีโมโกวอลเลย์ โกเนกลียาโน
ค.ศ. 2013–2015 โพรเซ็กโกด็อก-อีโมโกโกเนกลียาโน
ค.ศ. 2015–2019 อีโมโกวอลเลย์ โกเนกลียาโน
ค.ศ. 2019– อันโตนิโอ คาร์ราโร อีโมโก โกเนกลียาโน1
ค.ศ. 2021– โพรเซ็กโกด็อก อีโมโกวอลเลย์ โกเนกลียาโน2

1 ชื่อทีมในการแข่งขันระดับนานาชาติ
2 ชื่อทีมในการแข่งขันภายในประเทศ

เกียรติประวัติ[แก้]

อีโมโกวอลเลย์แชมป์โกปปาอีตาเลีย 2022
อีโมโกวอลเลย์แชมป์โกปปาอีตาเลีย 2024

ผู้เล่นชุดปัจจุบัน[แก้]

รายชื่อผู้เล่นทั้งหมดที่ผ่านมาของแต่ละฤดูกาล ⤴


ฤดูกาล 2023–2024[4]

ทีม 2023–2024
No. รายชื่อผู้เล่น ตำแหน่ง ส่วนสูง (ม.) น้ำหนัก (กก.) วันเกิด
1 อิตาลี วิตตอเรีย ปีอานี ตัวตีด้านนอก 1.87 (1998-02-12) 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1998 (26 ปี)
2 สหรัฐ แคทรีน พลัมเมอร์ ตัวตีด้านนอก 1.97 88 (1998-10-16) 16 ตุลาคม ค.ศ. 1998 (25 ปี)
3 สหรัฐ เคลซีย์ โรบินสัน-คุก ตัวตีด้านนอก 1.88 75 (1992-06-25) 25 มิถุนายน ค.ศ. 1992 (31 ปี)
4 อิตาลี เฟเดรีกา สกัวร์ชีนี ตัวบล็อกกลาง 1.83 67 (2000-09-24) 24 กันยายน ค.ศ. 2000 (23 ปี)
5 เนเธอร์แลนด์ รอบิน เดอ กร็อยฟ์ ตัวบล็อกกลาง 1.93 79 (1991-05-05) 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1991 (32 ปี)
6 อิตาลี อเลสเซีย เจนนารี ตัวตีด้านนอก 1.84 70 (1991-11-03) 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1991 (32 ปี)
9 อิตาลี มารีนา ลูเบียน ตัวบล็อกกลาง 1.92 74 (2000-04-11) 11 เมษายน ค.ศ. 2000 (24 ปี)
10 อิตาลี โมนีกา เด เจนนาโร ตัวรับอิสระ 1.72 63 (1987-01-08) 8 มกราคม ค.ศ. 1987 (37 ปี)
11 สวีเดน อิสซาเบลล์ ฮาก ตัวตีตรงข้าม 1.94 83 (1999-07-11) 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1999 (24 ปี)
12 สหรัฐ เมดิสัน บักก์ ตัวเซ็ต 1.83 74 (1994-08-04) 4 สิงหาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)
14 โปแลนด์ ยออันนา วอวอช (c) ตัวเซ็ต 1.81 65 (1990-04-07) 7 เมษายน ค.ศ. 1990 (34 ปี)
16 สหรัฐ คาเลีย ลาเนียร์ ตัวตีด้านนอก 1.87 (1998-09-19) 19 กันยายน ค.ศ. 1998 (25 ปี)
19 อิตาลี ซาราห์ ฟาหร์ ตัวบล็อกกลาง 1.94 84 (2001-09-12) 12 กันยายน ค.ศ. 2001 (22 ปี)
20 อิตาลี อันนา บาร์ดาโร ตัวรับอิสระ 1.72 (2005-04-29) 29 เมษายน ค.ศ. 2005 (19 ปี)

หัวหน้าผู้ฝึกสอนและหัวหน้าทีม[แก้]

หัวหน้าผู้ฝึกสอน[แก้]

ระยะเวลา ชื่อ
ค.ศ. 2012–2014 อิตาลี มาร์โก กัสปารี
ค.ศ. 2014–2015 อิตาลี นีโกลา เนโกร
ค.ศ. 2015 อิตาลี อาเลสซันโดร เชียปปีนี
ค.ศ. 2015–2017 อิตาลี ดาวีเด มัซซันตี
ค.ศ. 2017– อิตาลี ดานีเอเล ซานตาเรลลี

หัวหน้าทีม[แก้]

ระยะเวลา ชื่อ
ค.ศ. 2012–2014 อิตาลี ราฟฟาเอลลา คัลโลนี
ค.ศ. 2014–2015 อิตาลี วาเลนตีนา ฟีโอรีน
ค.ศ. 2015–2016 อิตาลี วาเลนตีนา อาร์รีเกตตี
ค.ศ. 2016–2017 อิตาลี เซเรนา ออร์โตลานี
ค.ศ. 2017– โปแลนด์ ยออันนา วอวอช

สนามกีฬาและสถานที่[แก้]

ปาลาเวร์เด สเตเดียม
พิกัด ที่ตั้ง สนามกีฬา ความจุ ระยะเวลา
45°43′27.21″N 12°15′45.23″E / 45.7242250°N 12.2625639°E / 45.7242250; 12.2625639 เตรวีโซ ปาลาเวร์เด 5,344 ค.ศ. 2012–

ผู้ให้บริการชุดอุปกรณ์[แก้]

ระยะเวลา ผู้ผลิตชุด ผู้สนับสนุนหลัก
ค.ศ. 2012–2013 เออร์เรีย Imoco Group
ค.ศ. 2013–2019 มิกาซ่า Imoco Group
Prosecco Doc
ค.ศ. 2019– โจมา Antonio Carraro
Prosecco Doc

อ้างอิง[แก้]

  1. "Imoco Volley, è fatta Scatta ora la caccia al titolo per la Serie A". La Tribuna di Treviso (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 2015-06-08.
  2. "เสือดำขย้ำแชมป์! Imoco Volley Conegliano". สืบค้นเมื่อ 2024-05-02.
  3. "อิโมโค่ ทุบสถิติโลก ชนะ 74 นัดติดต่อกัน หลังเอาชนะ Trentino ในลีกอิตาลี". สืบค้นเมื่อ 2024-05-02.
  4. "Roster Imoco Volley 2022-23". Imoco Volley (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 9 August 2022.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]