ปาโอลา เอโกนู
ปาโอลา เอโกนู | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ข้อมูลส่วนบุคคล | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ชื่อเต็ม | ปาโอลา โอเชกี เอโกนู | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
สัญชาติ | อิตาเลียน | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เกิด | ซิตตาเดลลา ประเทศอิตาลี | 18 ธันวาคม ค.ศ. 1998|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ส่วนสูง | 1.93 เมตร (6 ฟุต 4 นิ้ว) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
น้ำหนัก | 79 กก. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
กระโดดตบ | 3.44 เมตร (135 นิ้ว) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
บล็อก | 3.21 เมตร (126 นิ้ว) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ข้อมูล | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ตำแหน่ง | ตัวตบตรงข้ามหัวเสา | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
สโมสรปัจจุบัน | วากิฟแบงค์ อิสตันบูล | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
หมายเลข | 18 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
อาชีพ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ทีมชาติ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เกียรติยศ
|
เปาลา โอเชกี อีโกนู (อิตาลี: Paola Ogechi Egonu) เป็นนักวอลเลย์บอลหญิงชาวอิตาลี เชื้อสายไนจีเรีย เล่นในตำแหน่งตัวตบตรงข้ามหัวเสา ปัจจุบันเล่นลีกอาชีพกับทีมวากิฟแบงค์ อิสตันบูล ประเทศตุรกี และสามารถพาทีมคว้าแชมป์วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก 2019 วอลเลย์บอลหญิงเนชันส์ลีก 2022 และ ซีอีวีแชมป์เปียนส์ลีก 2020 โดยเธอได้รับรางวัลนักกีฬายอดเยี่ยม ของการแข่งขัน และเป็นนักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติอิตาลี
เธอได้รับรางวัลผู้หญิงแห่งปี 2019 โดย ดี-ลา รีพุบบลิกา เดลเล ดอนเน นิตยสารรายสัปดาห์ของ ลา รีพุบบลิกา
เธอยังเป็นส่วนหนึ่งในผู้ถือธงโอลิมปิก ในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
ชีวิตส่วนตัว
[แก้]เอโกนู เธอเกิดในเมืองซิตตาเดลลา แคว้นเวเนโต ประเทศอิตาลี พ่อกับแม่ของเธอเป็นชาวไนจีเรีย พ่อของเธอชื่อ แอมโบรส เป็นคนขับรถบรรทุกในเมืองลากอส ขณะที่แม่ของเธอ ประกอบอาชีพเป็นพยาบาลในเมืองเบนินซิตี ในประเทศไนจีเรีย ก่อนที่พวกเขาจะอพยพมายังประเทศอิตาลี เธอมีพี่น้องสองคน ชื่อว่าอันเจลาและอันเดรอา และเธอมีลูกพี่ลูกน้องชื่อว่า เตร์รี เอนเวออนวู เป็นนักวอลเลย์บอลอีกด้วย
อาชีพ
[แก้]สโมสร
[แก้]เธอเริ่มเข้าสู่วอลเลย์บอล ในระดับวอลเลย์บอลท้องถิ่นของซิตตาเดลลา ในฤดูกาล 2013-14 นั้นเธอได้เข้าร่วมทีมกลับ อีตาเลีย ทีมในเซเรีย บี1 เธอได้เล่นกับทีมเป็นเวลารวม 4 ปี ในฤดูกาล 2014-15 ทีมได้เลื่อนขั้นขึ้นเล่นในเซเรีย อา1 ในฤดูกาล 2016-17 เธอทำคะแนนได้ทั้งหมด 46 คะแนน กับทีมซาน คาสเซียโน ซึ่งเป็นผลงานที่ดีที่สุดในเซเรีย อา1
ในฤดูกาล 2017-18 เธอได้ย้ายทีมมาร่วมกับอีกอร์ โนวารา ทีมในเซเรีย อา 1 โดยเธอพาทีมคว้าแชมป์อิตาเลียน ซูเปอร์คัพ 2017 และโกปปาอีตาเลีย อีก 2 สมัย เธอได้รับรางวัลผู้เล่นทรงคุณค่า และ คว้าแชมป์ซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก 2018-19 ซึ่งเธอก็คว้ารางวัลนักกีฬายอดเยี่ยม มาครอง
ในฤดูกาล 2019-20 เธอได้ย้ายมาร่วมกับทีม อีโมโกวอลเลย์ ทีมในเซเรีย อา 1 โดยเธอพาทีมคว้าแชมป์รายการอิตาเลียน ซูเปอร์คัพ วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก 2019 และการแข่งขัน ซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก 2020-21 เธอก็สามารถพาทีมชนะคว้าแชมป์ โดยชนะทีม วาคึฟบังค์สปอร์คูลือบือ ทีมจากตุรกี 3-2 เซ็ต ในขณะที่เธอก็คว้ารางวัลผู้เล่นทรงคุณค่า มาครอง
ทีมชาติ
[แก้]ในปี 2015 เธอเป็นส่วนหนึ่งของวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติอิตาลี รุ่นอายุไม่เกิน 18 ปี ซึ่งเธอได้รับรางวัลเหรียญทองในการแข่งขัน วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์โลก รุ่นอายุไม่เกิน 18 ปี 2015 และยังได้รับรางวัลผู้เล่นทรงคุณค่าของการแข่งขัน ระหว่างปี 2014-2016 เธอถูกเรียกติดทีมชาติรุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี และรุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี โดยได้รับเหรียญทองแดงจากการแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์โลก รุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี 2015
ในปี 2015 เธอได้ถูกเรียกตัวในทีมชาติชุดใหญ่ครั้งแรก ซึ่งในปี 2017 เธอได้รับรางวัลเหรียญเงิน การแข่งขันวอลเลย์บอลเวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2017 ขณะที่ในปี 2018 เธอได้รับรางวัลเหรียญเงินในการแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์โลก 2018 ซึ่งเธอได้รับรางวัลตัวตบตรงข้ามยอดเยี่ยม อีกปีต่อมาในการแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์ยุโรป 2019 เธอก็ได้รับเหรียญทองแดง
ในปี 2021 เธอได้รับเลือกให้เป็นผู้ถือธงโอลิมปิกมาตรฐาน ในพิธีเปิดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก 2020 ในกรุงโตเกียว ในปีเดียวกัน เธอก็พาทีมชาติอิตาลี คว้าแชมป์การแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์ยุโรป 2021 โดยชนะทีมเซอร์เบีย 3-1 เซ็ต โดยเป็นการชนะเจ้าภาพคาบ้านที่เมืองเบลเกรด ประเทศเซอร์เบีย ซึ่งเธอก็ได้คว้ารางวัลนักกีฬายอดเยี่ยมมาได้อีกครั้งหนึ่ง[1]
รางวัล
[แก้]สโมสร
[แก้]- 2017 อีตาเลียน ซูเปอร์คัพ - ชนะเลิศ, กับ อีกอร์กอร์กอนโซลาโนวารา
- 2017–18 อีตาเลียนคัพ - ชนะเลิศ, กับ อีกอร์กอร์กอนโซลาโนวารา
- 2018–19 อีตาเลียนคัพ - ชนะเลิศ, กับ อีกอร์กอร์กอนโซลาโนวารา
- 2018–19 ซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก - ชนะเลิศ, กับ อีกอร์กอร์กอนโซลาโนวารา
- 2019 อีตาเลียน ซูเปอร์คัพ - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2019 วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2019-20 อีตาเลียนคัพ - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2020 อีตาเลียน ซูเปอร์คัพ - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2020-21 อีตาเลียนคัพ - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2020–21 ลีกอิตาลี - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2020–21 ซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2021 อีตาเลียน ซูเปอร์คัพ - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2021 วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก - รองชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
- 2021-22 อีตาเลียนคัพ - ชนะเลิศ, กับ อีโมโกวอลเลย์โกเนลยาโน
บุคคล
[แก้]- 2015 U18 ชิงแชมป์โลก "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2016 คัดโอลิมปิก โซนยุโรป "ตัวตบหัวเสายอดเยี่ยม"
- 2018 มงเทรอวอลลีย์แมสเตอส์ "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2018 ชิงแชมป์โลก "ตัวตบตรงข้ามยอดเยี่ยม"
- 2018–19 ซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2019 อีตาเลียน ซูเปอร์คัพ "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2019 วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2020–21 อีตาเลียนคัพ "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2020–21 ลีกอิตาลี "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2020–21 ซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก "ผู้เล่นทรงคุณค่า"'
- 2021 ชิงแชมป์ยุโรป "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
- 2021 สมาพันธ์วอลเลย์บอลยุโรป "นักวอลเลย์บอลหญิงแห่งปี 2021"
- 2021–22 อีตาเลียนคัพ "ผู้เล่นทรงคุณค่า"
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "เจ้าภาพช้ำ! เอโกนูMVP นำ อิตาลี หักอก เซอร์เบีย 3-1 ซิวแชมป์ยุโรป". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-04. สืบค้นเมื่อ 8 April 2022.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]* Paola Egonu ที่อินสตาแกรม