ข้ามไปเนื้อหา

รถไฟเหนือดินลอนดอน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รถไฟเหนือดินลอนดอน
A London Overground class 378 train at Willesden Junction
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของรถไฟลอนดอน
ที่ตั้งนครลอนดอนและปริมณฑล
ประเภทรถไฟชานเมือง
จำนวนสาย6
จำนวนสถานี83
ผู้โดยสารต่อวัน427,000 คน[1]
เว็บไซต์www.tfl.gov.uk/overground
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงานค.ศ. 2007
ผู้ดำเนินงานดำเนินการโดย LOROL
รหัสตามตัวอักษรLO (National Rail)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง86 กิโลเมตร
รางกว้างรางมาตรฐาน

รถไฟเหนือดินลอนดอน (LO) เป็นเส้นทางรถไฟชานเมืองในกรุงลอนดอน โดยก่อตั้งในปี ค.ศ. 2007[2] ปัจจุบันมี 83 สถานี 6 เส้นทาง ดำเนินการโดยการรถไฟเหนือดินลอนดอน ส่วนหนึ่งของการรถไฟแห่งชาติ[3]

เส้นทาง

[แก้]

ขบวนรถไฟ

[แก้]
รุ่น ภาพประกอบ ประเภท ความเร็วสูงสุด จำนวน จำนวนคันต่อขบวน การจัดวางขบวนรถ เส้นทาง ผลิตปี
 ไมล์ต่อชั่วโมง   กิโลเมตรต่อชั่วโมง 
บริติช เรล คลาส 172/0 เทอร์โบสตาร์ รถดีเซลราง 100 160 8 2 2+2 สายโกสเปลโอกทูบาร์กกิง ค.ศ. 2010
คลาส 378 แคบปิตัลสตาร์ รถดีเซลราง 75 120 57 4 (5 after 2015) Longitudinal ทุกเส้นทาง
(ยกเว้น สายโกสเปลโอกทูบาร์กกิง)
ค.ศ. 2008–2011

แผนที่

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-12-24. สืบค้นเมื่อ 2014-02-15.
  2. "Introducing London Overground – a new era for London Rail" (Press release). Transport for London. 5 September 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-18. สืบค้นเมื่อ 10 June 2011.
  3. "Management". Transport for London. 27 June 2013. สืบค้นเมื่อ 27 June 2013.