ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อี พัง-จา"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ย้อนการแก้ไขที่ 8409527 สร้างโดย 124.120.118.213 (พูดคุย)
ป้ายระบุ: ทำกลับ
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 2: บรรทัด 2:
| name = เจ้าหญิงพังจา
| name = เจ้าหญิงพังจา
| ภาพ = ไฟล์:Yi Bangja.jpg
| ภาพ = ไฟล์:Yi Bangja.jpg
| พระนาม = มะซะโกะ <small>(ญี่ปุ่น)</small>, พังจา <small>(เกาหลี)</small>
| พระนาม = มาซาโกะ <small>(ญี่ปุ่น)</small>, พังจา <small>(เกาหลี)</small>
| ฐานันดร =
| ฐานันดร =
| วันประสูติ = {{วันเกิด|2444|11|4}}<br>[[จังหวัดโตเกียว]] [[จักรวรรดิญี่ปุ่น]]
| วันประสูติ = {{วันเกิด|2444|11|4}}<br>[[จังหวัดโตเกียว]] [[จักรวรรดิญี่ปุ่น]]
| วันสิ้นพระชนม์ = {{วันตายและอายุ|2532|4|30|2444|11|4}}<br>[[พระราชวังชังด็อก]] [[โซล]] [[เกาหลีใต้]]
| วันสิ้นพระชนม์ = {{วันตายและอายุ|2532|4|30|2444|11|4}}<br>[[พระราชวังชังด็อก]] [[โซล]] [[เกาหลีใต้]]
| พระอิสริยยศ = เจ้าหญิงแห่งนะชิโมะโตะ<br>มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี
| พระอิสริยยศ = เจ้าหญิงแห่งนาชิโมโตะ<br>มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี
| พระบิดา = [[โมะริมะซะ นะชิโมะโตะ|เจ้าชายโมริมะซะ เจ้าชายนะชิโมะโตะ]]
| พระบิดา = [[โมริมาซะ นาชิโมโตะ|เจ้าชายโมริมะซะ เจ้าชายนาชิโมโตะ]]
| พระมารดา = [[อิสึโกะ นะชิโมะโตะ|เจ้าหญิงอิสึโกะ พระชายาฯ]]
| พระมารดา = [[อิตสึโกะ นาชิโมโตะ|เจ้าหญิงอิตสึโกะ พระชายาฯ]]
| พระสวามี = [[อี อึน|มกุฎราชกุมารอึยมิน]] <small>(2463–2513)</small>
| พระสวามี = [[อี อึน|มกุฎราชกุมารอึยมิน]] <small>(2463–2513)</small>
| พระโอรส/ธิดา = [[อี จิน|เจ้าชายจิน]]<br>[[อี กู|เจ้าชายกู]]
| พระโอรส/ธิดา = [[อี จิน|เจ้าชายจิน]]<br>[[อี กู|เจ้าชายกู]]
บรรทัด 14: บรรทัด 14:
}}
}}


'''อี พัง-จา''' ({{korean|hangul=이방자|hanja=李方子|rr=I Bangja|mr=Yi Pangja}}) หรือ '''ริ มะซะโกะ''' ({{ญี่ปุ่น|李方子|Ri Masako}}; 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 — 30 เมษายน พ.ศ. 2532) มีพระนามเมื่อครั้งเป็นเจ้าในญี่ปุ่นว่า '''เจ้าหญิงมะซะโกะแห่งนะชิโมะโตะ''' ({{ญี่ปุ่น|梨本宮方子|Nashimoto-no-miya Masako}}) พระชายาใน[[อี อึน|มกุฎราชกุมารอึยมินแห่งเกาหลี]]<ref>{{ko}}[http://media.daum.net/entertain/others/view.html?cateid=100030&newsid=20061030162108544&p=etn 김희애 조선 마지막 황태자비 이방자 역 캐스팅]</ref> เดิมทั้งสองพระองค์มีสิทธิ์ในการสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีแห่งเกาหลี หากแต่เกิดการล้มล้างการปกครอง[[สนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลี]] ในปี พ.ศ. 2453 ที่คาบสมุทรเกาหลีตกเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิญี่ปุ่น
'''อี พัง-จา''' ({{korean|hangul=이방자|hanja=李方子|rr=I Bangja|mr=Yi Pangja}}) หรือ '''ริ มาซาโกะ''' ({{ญี่ปุ่น|李方子|Ri Masako}}; 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 — 30 เมษายน พ.ศ. 2532) มีพระนามเมื่อครั้งเป็นเจ้าในญี่ปุ่นว่า '''เจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ''' ({{ญี่ปุ่น|梨本宮方子|Nashimoto-no-miya Masako}}) พระชายาใน[[อี อึน|มกุฎราชกุมารอึยมินแห่งเกาหลี]]<ref>{{ko}}[http://media.daum.net/entertain/others/view.html?cateid=100030&newsid=20061030162108544&p=etn 김희애 조선 마지막 황태자비 이방자 역 캐스팅]</ref> เดิมทั้งสองพระองค์มีสิทธิ์ในการสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีแห่งเกาหลี หากแต่เกิดการล้มล้างการปกครอง[[สนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลี]] ในปี พ.ศ. 2453 ที่คาบสมุทรเกาหลีตกเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิญี่ปุ่น


อี พัง-จาเป็นเชื้อพระวงศ์ญี่ปุ่นทั้งเป็นพระประยูรญาติสนิทของ[[สมเด็จพระจักรพรรดินีโคจุง]] และ[[เจ้าหญิงเซะสึโกะ พระชายาในเจ้าชายยะซุฮิโตะ]] สืบมาแต่ฝ่ายพระบิดาและพระมารดาตามลำดับ จากการที่ทรงประกอบพระกรณียกิจด้วยการอุปถัมภ์องค์กรเพื่อคนพิการทุพพลภาพและการก่อตั้งโรงเรียนขึ้นในเกาหลีใต้ ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงเป็นหนึ่งในสตรีญี่ปุ่นที่ชาวเกาหลีให้ความเคารพอย่างกว้างขวาง
อี พัง-จาเป็นเชื้อพระวงศ์ญี่ปุ่นทั้งเป็นพระประยูรญาติสนิทของ[[สมเด็จพระจักรพรรดินีโคจุง]] และ[[เจ้าหญิงเซะสึโกะ พระชายาในเจ้าชายยะซุฮิโตะ]] สืบมาแต่ฝ่ายพระบิดาและพระมารดาตามลำดับ จากการที่ทรงประกอบพระกรณียกิจด้วยการอุปถัมภ์องค์กรเพื่อคนพิการทุพพลภาพและการก่อตั้งโรงเรียนขึ้นในเกาหลีใต้ ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงเป็นหนึ่งในสตรีญี่ปุ่นที่ชาวเกาหลีให้ความเคารพอย่างกว้างขวาง
บรรทัด 20: บรรทัด 20:
== พระประวัติ ==
== พระประวัติ ==
=== พระชนม์ชีพตอนต้น ===
=== พระชนม์ชีพตอนต้น ===
อี พัง-จา หรือพระนามเดิมว่า เจ้าหญิงมะซะโกะแห่งนะชิโมะโตะ ประสูติเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 เป็นพระธิดาพระองค์ใหญ่ใน[[โมะริมะซะ นะชิโมะโตะ|เจ้าชายโมะริมะซะ เจ้าชายนะชิโมะโตะ]] กับ[[อิสึโกะ นะชิโมะโตะ|เจ้าหญิงอิสึโกะ พระชายาฯ]] (สกุลเดิม: นะเบะชิมะ) มีพระขนิษฐาร่วมอุทรหนึ่งพระองค์คือ เจ้าหญิงโนะริโกะแห่งนะชิโมะโตะ (2450–2535) และมีพระอนุชาที่พระมารดาทรงรับเลี้ยงไว้ ชื่อเจ้าชายโนะริฮิโกะแห่งนะชิโมะโตะ (ต่อมาได้มียศและเปลี่ยนนามเป็น "เคานต์โนะริฮิโกะ ทะซุตะ") หลังสิ้นสงครามโลกครั้งที่สองครอบครัวของพระองค์ถูกถอดจากฐานันดรศักดิ์ทั้งหมด
อี พัง-จา หรือพระนามเดิมว่า เจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ ประสูติเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 เป็นพระธิดาพระองค์ใหญ่ใน[[โมริมาซะ นาชิโมโตะ|เจ้าชายโมริมาซะ เจ้าชายนาชิโมโตะ]] กับ[[อิตสึโกะ นาชิโมโตะ|เจ้าหญิงอิตสึโกะ พระชายาฯ]] (สกุลเดิม: นาเบชิมะ) มีพระขนิษฐาร่วมอุทรหนึ่งพระองค์คือ เจ้าหญิงโนริโกะแห่งนาชิโมโตะ (2450–2535) และมีพระอนุชาที่พระมารดาทรงรับเลี้ยงไว้ ชื่อเจ้าชายโนะริฮิโกะแห่งนาชิโมโตะ (ต่อมาได้มียศและเปลี่ยนนามเป็น "เคานต์โนริฮิโกะ ทาซูตะ") หลังสิ้นสงครามโลกครั้งที่สองครอบครัวของพระองค์ถูกถอดจากฐานันดรศักดิ์ทั้งหมด


พื้นฐานครอบครัวของพระองค์ พระบิดาเป็นพระโอรสใน[[เจ้าชายอะซะฮิโกะ เจ้าชายคุนิ]] เจ้าหญิงมะซะโกะจึงเป็นพระญาติและมิตรสหายกับ[[จักรพรรดินีโคจุง|เจ้าหญิงนะงะโกะแห่งคุนิ]] (ต่อมาได้เป็นพระจักรพรรดินีในจักรพรรดิโชวะ) ส่วนบรรพชนฝ่ายพระมารดาคือสกุลนะเบะชิมะ เป็นบุตรของนะโอะฮิโตะ นะเบะชิมะ [[ไดเมียว]]คนสุดท้ายแห่ง[[แคว้นซะงะ]] เจ้าหญิงพังจามีพระญาติชั้นหนึ่งในสายนี้ที่มีความสนิทสนมเป็นสหายร่วมกัน ชื่อ [[เจ้าหญิงเซะสึโกะ พระชายาในเจ้าชายยะซุฮิโตะ|เซะสึโกะ มะสึไดระ]] ที่ต่อมาได้เป็นพระชายาใน[[เจ้าชายยะซุฮิโตะ เจ้าชายชิชิบุ]] และโยะชิโกะ มะสึไดระ ที่ต่อมาเป็นพระชายาใน[[อี ก็อน|เจ้าชายก็อนแห่งเกาหลี]]
พื้นฐานครอบครัวของพระองค์ พระบิดาเป็นพระโอรสใน[[เจ้าชายอาซาฮิโกะ เจ้าชายคุนิ]] เจ้าหญิงมาซาโกะจึงเป็นพระญาติและมิตรสหายกับ[[จักรพรรดินีโคจุง|เจ้าหญิงนางาโกะแห่งคูนิ]] (ต่อมาได้เป็นจักรพรรดินีในจักรพรรดิโชวะ) ส่วนบรรพชนฝ่ายพระมารดาคือสกุลนาเบชิมะ เป็นบุตรของนาโอฮิโตะ นาเบชิมะ [[ไดเมียว]]คนสุดท้ายแห่ง[[แคว้นซะงะ]] เจ้าหญิงพังจามีพระญาติชั้นหนึ่งในสายนี้ที่มีความสนิทสนมเป็นสหายร่วมกัน ชื่อ [[เจ้าหญิงเซะสึโกะ พระชายาในเจ้าชายยะซุฮิโตะ|เซ็ตสึโกะ มัตสึไดระ]] ที่ต่อมาได้เป็นพระชายาใน[[เจ้าชายยะซุฮิโตะ เจ้าชายชิชิบุ]] และโยะชิโกะ มะสึไดระ ที่ต่อมาเป็นพระชายาใน[[อี ก็อน|เจ้าชายก็อนแห่งเกาหลี]]


=== อภิเษกสมรส ===
=== อภิเษกสมรส ===
[[ไฟล์:Lee Eun & Masako1924.jpg|thumb|left|เจ้าหญิงพังจาและพระภัสดา เมื่อปี พ.ศ. 2467]]
[[ไฟล์:Lee Eun & Masako1924.jpg|thumb|left|เจ้าหญิงพังจาและพระภัสดา เมื่อปี พ.ศ. 2467]]
เมื่อพระองค์ล่วงเข้าสู่วัยสาวสะพรั่ง พระองค์ได้ถูกจัดให้เป็นหนึ่งในสตรีที่มีความเหมาะสมกับการเป็นพระชายาของยุพราชเจ้าแห่งญี่ปุ่น ซึ่งก็รวมไปถึง[[สมเด็จพระจักรพรรดินีโคจุง|เจ้าหญิงนะงะโกะแห่งคุนิ]] พระสหาย และโทะกิโกะ อิชิโจที่มีความเหมาะสมในเรื่องของวัยวุฒิและสถานะทางสังคม แต่ด้วยเหตุที่ว่าพื้นฐานครอบครัวของพระองค์นั้นมีบุตรน้อยทั้งยังเป็นสตรีเสียหมดเจ้าหญิงอาจจะให้กำเนิดพระราชโอรสยาก เจ้าหญิงมะซะโกะจึงเป็นตัวเลือกที่ถูกตัดออกเป็นคนแรก
เมื่อพระองค์ล่วงเข้าสู่วัยสาวสะพรั่ง พระองค์ได้ถูกจัดให้เป็นหนึ่งในสตรีที่มีความเหมาะสมกับการเป็นพระชายาของยุพราชเจ้าแห่งญี่ปุ่น ซึ่งก็รวมไปถึง[[สมเด็จพระจักรพรรดินีโคจุง|เจ้าหญิงนะงะโกะแห่งคุนิ]] พระสหาย และโทะกิโกะ อิชิโจที่มีความเหมาะสมในเรื่องของวัยวุฒิและสถานะทางสังคม แต่ด้วยเหตุที่ว่าพื้นฐานครอบครัวของพระองค์นั้นมีบุตรน้อยทั้งยังเป็นสตรีเสียหมดเจ้าหญิงอาจจะให้กำเนิดพระราชโอรสยาก เจ้าหญิงมาซาโกะจึงเป็นตัวเลือกที่ถูกตัดออกเป็นคนแรก


แต่อย่างไรก็ตามเจ้าหญิงมะซะโกะก็ได้เสกสมรสกับ[[อี อึน|มกุฎราชกุมารอึยมินแห่งเกาหลี]]แทน โดยมกุฎราชกุมารแห่งเกาหลีพระองค์นี้ถูกนำมาเข้ารับการศึกษาที่ญี่ปุ่นเมื่อปี พ.ศ. 2459 ครั้นเจ้าหญิงมะซะโกะทรงสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนกะกุชูอิงในปี พ.ศ. 2463 ก็ได้มีการจัดพระราชพิธีอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 28 เมษายนปีเดียวกันนั้น ณ พระราชวังลี กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น และได้รับการสถาปนาเป็น "มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี" ส่วนพระนาม "มะซะโกะ" ของพระองค์ออกเสียงอย่างเกาหลีว่า "พังจา" และสะกดด้วยอักษรจีนเช่นกัน
แต่อย่างไรก็ตามเจ้าหญิงมาซาโกะก็ได้เสกสมรสกับ[[อี อึน|มกุฎราชกุมารอึยมินแห่งเกาหลี]]แทน โดยมกุฎราชกุมารแห่งเกาหลีพระองค์นี้ถูกนำมาเข้ารับการศึกษาที่ญี่ปุ่นเมื่อปี พ.ศ. 2459 ครั้นเจ้าหญิงมาซาโกะทรงสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนกะกุชูอิงในปี พ.ศ. 2463 ก็ได้มีการจัดพระราชพิธีอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 28 เมษายนปีเดียวกันนั้น ณ พระราชวังลี กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น และได้รับการสถาปนาเป็น "มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี" ส่วนพระนาม "มาซาโกะ" ของพระองค์ออกเสียงอย่างเกาหลีว่า "พังจา" และสะกดด้วยอักษรจีนเช่นกัน


เจ้าหญิงมะซะโกะ หรือเจ้าหญิงพังจา ได้ให้ประสูติกาลพระโอรสพระองค์แรกคือ [[เจ้าชายจินแห่งเกาหลี|เจ้าชายจิน]] เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2464 แต่พระโอรสพระองค์น้อยนี้ก็มีพระชนม์ให้ชื่นชมโสมนัสได้ไม่นานก็ถูกลอบปลงพระชนม์เมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2465 ขณะที่มกุฎราชกุมารและเจ้าหญิงพังจาประทับอยู่ในเกาหลี สร้างความเศร้าเสียพระทัยแก่ทั้งสองพระองค์อย่างยิ่ง
เจ้าหญิงมาซาโกะ หรือเจ้าหญิงพังจา ได้ให้ประสูติกาลพระโอรสพระองค์แรกคือ [[เจ้าชายจินแห่งเกาหลี|เจ้าชายจิน]] เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2464 แต่พระโอรสพระองค์น้อยนี้ก็มีพระชนม์ให้ชื่นชมโสมนัสได้ไม่นานก็ถูกลอบปลงพระชนม์เมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2465 ขณะที่มกุฎราชกุมารและเจ้าหญิงพังจาประทับอยู่ในเกาหลี สร้างความเศร้าเสียพระทัยแก่ทั้งสองพระองค์อย่างยิ่ง


วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2469 [[จักรพรรดิซุนจง]] พระเชษฐาของมกุฎราชกุมารเสด็จสวรรคต พระองค์จึงมีพระอิสริยยศเป็น "พระราชินี" ส่วนพระสวามีเป็น "พระราชา" ก็เพราะ[[สนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลี]]ที่ลดตำแหน่งผู้นำเกาหลีจากจักรพรรดิเป็นเพียงราชา แต่เจ้าชายอึยมินไม่เคยผ่านพิธีราชาภิเษก ทั้งสองจึงมีอิสริยยศเพียงมกุฎราชกุมาร และมกุฎราชกุมารีตามเดิม ระหว่างนี้เจ้าหญิงพังจาได้ให้ประสูติกาลพระโอรสองค์ที่สอง คือ [[เจ้าชายกู]] เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2474
วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2469 [[จักรพรรดิซุนจง]] พระเชษฐาของมกุฎราชกุมารเสด็จสวรรคต พระองค์จึงมีพระอิสริยยศเป็น "พระราชินี" ส่วนพระสวามีเป็น "พระราชา" ก็เพราะ[[สนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลี]]ที่ลดตำแหน่งผู้นำเกาหลีจากจักรพรรดิเป็นเพียงราชา แต่เจ้าชายอึยมินไม่เคยผ่านพิธีราชาภิเษก ทั้งสองจึงมีอิสริยยศเพียงมกุฎราชกุมาร และมกุฎราชกุมารีตามเดิม ระหว่างนี้เจ้าหญิงพังจาได้ให้ประสูติกาลพระโอรสองค์ที่สอง คือ [[เจ้าชายกู]] เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2474
บรรทัด 41: บรรทัด 41:
หลังจากนั้นเป็นต้นมา เจ้าหญิงพังจาได้อุทิศพระองค์ให้กับการศึกษาเกี่ยวกับสภาพจิตใจและบุคคลทุพพลภาพ ทรงดำรงตำแหน่งเป็นประธานและคณะกรรมการต่าง ๆ รวมทั้ง "คณะกรรมการที่ระลึกถึงมกุฎราชกุมารอึยมิน" (Commemorative Committee of Crown Prince Euimin) และโรงพยาบาลมย็องฮวี-ว็อน สำหรับคนหูหนวก, เป็นใบ้ หรือผู้ป่วยทารก นอกจากนี้ยังทรงก่อตั้งโรงเรียนจาฮเย และโรงเรียนมย็องฮเย สำหรับคนพิการให้ปรับตัวเข้าสู่สังคมได้อย่างปกติสุข ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงได้รับการเคารพจากชาวเกาหลีว่าเป็น "แม่พระของผู้ทุพพลภาพแห่งเกาหลี" แม้จะมีการต่อต้านญี่ปุ่นก็ตาม แต่เจ้าหญิงพังจาก็เป็นชาวญี่ปุ่นที่ชาวเกาหลีเคารพรักอย่างกว้างขวาง<ref>[http://www.urisuwon.com/sub_read.html?uid=3041&section=section11& Interview with principal of Jahye school in South Korea (우리 모두는 남이 아닌 한 이웃)]</ref><ref>ได้รับการยืนยันจากนักศึกษาของพระองค์ โดยเจ้าหญิงพังจาได้ให้ความห่วงใยแก่บุคลากร สัตว์ หรือแม้แต่เครื่องจักร อ้างจาก "이방자 여사는 장애인을 이끌어준 등불" (Princess Lee, the Lighthouse for the physically challenged) , [http://news.naver.com/main/read.nhn?mode=LSD&mid=sec&sid1=102&oid=001&aid=0001783103 Yonhap News]</ref>
หลังจากนั้นเป็นต้นมา เจ้าหญิงพังจาได้อุทิศพระองค์ให้กับการศึกษาเกี่ยวกับสภาพจิตใจและบุคคลทุพพลภาพ ทรงดำรงตำแหน่งเป็นประธานและคณะกรรมการต่าง ๆ รวมทั้ง "คณะกรรมการที่ระลึกถึงมกุฎราชกุมารอึยมิน" (Commemorative Committee of Crown Prince Euimin) และโรงพยาบาลมย็องฮวี-ว็อน สำหรับคนหูหนวก, เป็นใบ้ หรือผู้ป่วยทารก นอกจากนี้ยังทรงก่อตั้งโรงเรียนจาฮเย และโรงเรียนมย็องฮเย สำหรับคนพิการให้ปรับตัวเข้าสู่สังคมได้อย่างปกติสุข ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงได้รับการเคารพจากชาวเกาหลีว่าเป็น "แม่พระของผู้ทุพพลภาพแห่งเกาหลี" แม้จะมีการต่อต้านญี่ปุ่นก็ตาม แต่เจ้าหญิงพังจาก็เป็นชาวญี่ปุ่นที่ชาวเกาหลีเคารพรักอย่างกว้างขวาง<ref>[http://www.urisuwon.com/sub_read.html?uid=3041&section=section11& Interview with principal of Jahye school in South Korea (우리 모두는 남이 아닌 한 이웃)]</ref><ref>ได้รับการยืนยันจากนักศึกษาของพระองค์ โดยเจ้าหญิงพังจาได้ให้ความห่วงใยแก่บุคลากร สัตว์ หรือแม้แต่เครื่องจักร อ้างจาก "이방자 여사는 장애인을 이끌어준 등불" (Princess Lee, the Lighthouse for the physically challenged) , [http://news.naver.com/main/read.nhn?mode=LSD&mid=sec&sid1=102&oid=001&aid=0001783103 Yonhap News]</ref>


ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงพังจาในปี พ.ศ. 2532 ราชสกุลนะชิโมะโตะได้เข้ามาแสดงความเคารพเจ้าหญิงพังจาที่โซลในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2544 ราชสกุลนะชิโมะโตะมีการจัดตั้งกองทุนการกุศลให้การช่วยเหลือชาวเกาหลีมาอย่างต่อเนื่อง ทั้งการตรวจร่างกาย เฉกเช่นเมื่อสมัยที่เจ้าหญิงพังจาได้กระทำขณะเจ้าหญิงยังมีพระชนม์อยู่<ref>{{ko}} [http://www.hankyung.com/news/app/newsview.php?aid=2008100290821&type=&nid=&sid=0106&page=1 영친왕비 이방자 여사 종친 방한]</ref>
ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงพังจาในปี พ.ศ. 2532 ราชสกุลนาชิโมโตะได้เข้ามาแสดงความเคารพเจ้าหญิงพังจาที่โซลในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2544 ราชสกุลนาชิโมโตะมีการจัดตั้งกองทุนการกุศลให้การช่วยเหลือชาวเกาหลีมาอย่างต่อเนื่อง ทั้งการตรวจร่างกาย เฉกเช่นเมื่อสมัยที่เจ้าหญิงพังจาได้กระทำขณะเจ้าหญิงยังมีพระชนม์อยู่<ref>{{ko}} [http://www.hankyung.com/news/app/newsview.php?aid=2008100290821&type=&nid=&sid=0106&page=1 영친왕비 이방자 여사 종친 방한]</ref>


ส่วนพระองค์ได้เข้ารีต[[ศาสนาคริสต์]][[นิกายโรมันคาทอลิก]] และมีพระนามทางศาสนาว่า "มารีอา"<ref>{{ko}} {{cite web | url = http://www.pbc.co.kr/CMS/newspaper/view_body.php?cid=225964&path=200710 | publisher = 평화신문 | date = 2007년 10월 21일 | title = 장애인 복지시설의 요람 40돌 | accessdate=}}</ref>
ส่วนพระองค์ได้เข้ารีต[[ศาสนาคริสต์]][[นิกายโรมันคาทอลิก]] และมีพระนามทางศาสนาว่า "มารีอา"<ref>{{ko}} {{cite web | url = http://www.pbc.co.kr/CMS/newspaper/view_body.php?cid=225964&path=200710 | publisher = 평화신문 | date = 2007년 10월 21일 | title = 장애인 복지시설의 요람 40돌 | accessdate=}}</ref>
บรรทัด 54: บรรทัด 54:


== พระอิสริยยศ ==
== พระอิสริยยศ ==
* เจ้าหญิงมะซะโกะแห่งนะชิโมะโตะ (4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 — 28 เมษายน พ.ศ. 2463)
* เจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ (4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 — 28 เมษายน พ.ศ. 2463)
* เจ้าหญิงพังจา มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี (28 เมษายน พ.ศ. 2463 — 2469)
* เจ้าหญิงพังจา มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี (28 เมษายน พ.ศ. 2463 — 2469)
* สมเด็จพระราชินีอี (พ.ศ. 2469 — 2517)
* สมเด็จพระราชินีอี (พ.ศ. 2469 — 2517)
บรรทัด 83: บรรทัด 83:
|boxstyle_5=background-color: #9fe;
|boxstyle_5=background-color: #9fe;
|1= 1. '''อี พัง-จา'''
|1= 1. '''อี พัง-จา'''
|2= 2. [[โมริมะซะ นะชิโมะโตะ]]
|2= 2. [[โมริมาซะ นาชิโมโตะ]]
|3= 3. [[อิตสึโกะ นาชิโมโตะ|อิตสึโกะ นาเบชิมะ]]
|3= 3. [[อิสึโกะ นะชิโมะโตะ|อิสึโกะ นะเบะชิมะ]]
|4= 4. [[เจ้าชายอะซะฮิโกะ เจ้าชายคุนิ]]
|4= 4. [[เจ้าชายอาซาฮิโกะ เจ้าชายคุนิ]]
|5= 5. มิสึเอะ ฮะระดะ
|5= 5. มิตสึเอะ ฮาราดะ
|6= 6. [[นาโอฮิโระ นาเบชิมะ]]
|6= 6. [[นะโอะฮิโระ นะเบะชิมะ]]
|7= 7. นะงะโกะ ฮิโระฮะชิ
|7= 7. นางาโกะ ฮิโรฮาชิ
|8= 8. เจ้าชายคุนิเอะ เจ้าชายฟุชิมิ
|8= 8. เจ้าชายคูนิเอะ เจ้าชายฟูชิมิ
|9= 9. โนะบุโกะ โทะริโกะจิ
|9= 9. โนบูโกะ โทริโกจิ
|10=
|10=
|11=
|11=
|12= 12. [[นะโอะมะซะ นะเบะชิมะ]]
|12= 12. [[นาโอมาซะ นาเบชิมะ]]
|13=
|13=
|14= 14. ทะเนะยะซุ ฮิโระฮะชิ
|14= 14. ทาเนยาซุ ฮิโรฮาชิ
|15=
|15=
|16= 16. เจ้าชายซะดะโยะชิ เจ้าชายฟุชิมิ
|16= 16. เจ้าชายซาดาโยชิ เจ้าชายฟูชิมิ
|17=
|17=
|18=
|18=
บรรทัด 105: บรรทัด 105:
|22=
|22=
|23=
|23=
|24= 24. นะรินะโอะ นะเบะชิมะ
|24= 24. นารินาโอะ นาเบชิมะ
|25= 25. ซะชิโกะ อิเกะดะ
|25= 25. ซาจิโกะ อิเกดะ
|26=
|26=
|27=
|27=
|28= 28. มิสึนะริ ฮิโระฮะชิ
|28= 28. มิตสึนาริ ฮิโรฮาชิ
|29= 29. บุตรสาวของอะซะยุกิ อะซุไก
|29= 29. บุตรสาวของอาซายูกิ อาซูไก
|30=
|30=
|31=
|31=

รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:58, 20 กรกฎาคม 2562

เจ้าหญิงพังจา

มาซาโกะ (ญี่ปุ่น), พังจา (เกาหลี)
เจ้าหญิงแห่งนาชิโมโตะ
มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี
ประสูติ4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444
จังหวัดโตเกียว จักรวรรดิญี่ปุ่น
สิ้นพระชนม์30 เมษายน พ.ศ. 2532 (87 ปี)
พระราชวังชังด็อก โซล เกาหลีใต้
พระสวามีมกุฎราชกุมารอึยมิน (2463–2513)
พระบุตรเจ้าชายจิน
เจ้าชายกู
ราชวงศ์ญี่ปุ่น (ประสูติ)
โชซ็อน (เสกสมรส)
พระบิดาเจ้าชายโมริมะซะ เจ้าชายนาชิโมโตะ
พระมารดาเจ้าหญิงอิตสึโกะ พระชายาฯ

อี พัง-จา (เกาหลี: 이방자; ฮันจา: 李方子; อาร์อาร์: I Bangja; เอ็มอาร์: Yi Pangja) หรือ ริ มาซาโกะ (ญี่ปุ่น: 李方子; โรมาจิ: Ri Masako; 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 — 30 เมษายน พ.ศ. 2532) มีพระนามเมื่อครั้งเป็นเจ้าในญี่ปุ่นว่า เจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ (ญี่ปุ่น: 梨本宮方子; โรมาจิ: Nashimoto-no-miya Masako) พระชายาในมกุฎราชกุมารอึยมินแห่งเกาหลี[1] เดิมทั้งสองพระองค์มีสิทธิ์ในการสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีแห่งเกาหลี หากแต่เกิดการล้มล้างการปกครองสนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลี ในปี พ.ศ. 2453 ที่คาบสมุทรเกาหลีตกเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิญี่ปุ่น

อี พัง-จาเป็นเชื้อพระวงศ์ญี่ปุ่นทั้งเป็นพระประยูรญาติสนิทของสมเด็จพระจักรพรรดินีโคจุง และเจ้าหญิงเซะสึโกะ พระชายาในเจ้าชายยะซุฮิโตะ สืบมาแต่ฝ่ายพระบิดาและพระมารดาตามลำดับ จากการที่ทรงประกอบพระกรณียกิจด้วยการอุปถัมภ์องค์กรเพื่อคนพิการทุพพลภาพและการก่อตั้งโรงเรียนขึ้นในเกาหลีใต้ ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงเป็นหนึ่งในสตรีญี่ปุ่นที่ชาวเกาหลีให้ความเคารพอย่างกว้างขวาง

พระประวัติ

พระชนม์ชีพตอนต้น

อี พัง-จา หรือพระนามเดิมว่า เจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ ประสูติเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 เป็นพระธิดาพระองค์ใหญ่ในเจ้าชายโมริมาซะ เจ้าชายนาชิโมโตะ กับเจ้าหญิงอิตสึโกะ พระชายาฯ (สกุลเดิม: นาเบชิมะ) มีพระขนิษฐาร่วมอุทรหนึ่งพระองค์คือ เจ้าหญิงโนริโกะแห่งนาชิโมโตะ (2450–2535) และมีพระอนุชาที่พระมารดาทรงรับเลี้ยงไว้ ชื่อเจ้าชายโนะริฮิโกะแห่งนาชิโมโตะ (ต่อมาได้มียศและเปลี่ยนนามเป็น "เคานต์โนริฮิโกะ ทาซูตะ") หลังสิ้นสงครามโลกครั้งที่สองครอบครัวของพระองค์ถูกถอดจากฐานันดรศักดิ์ทั้งหมด

พื้นฐานครอบครัวของพระองค์ พระบิดาเป็นพระโอรสในเจ้าชายอาซาฮิโกะ เจ้าชายคุนิ เจ้าหญิงมาซาโกะจึงเป็นพระญาติและมิตรสหายกับเจ้าหญิงนางาโกะแห่งคูนิ (ต่อมาได้เป็นจักรพรรดินีในจักรพรรดิโชวะ) ส่วนบรรพชนฝ่ายพระมารดาคือสกุลนาเบชิมะ เป็นบุตรของนาโอฮิโตะ นาเบชิมะ ไดเมียวคนสุดท้ายแห่งแคว้นซะงะ เจ้าหญิงพังจามีพระญาติชั้นหนึ่งในสายนี้ที่มีความสนิทสนมเป็นสหายร่วมกัน ชื่อ เซ็ตสึโกะ มัตสึไดระ ที่ต่อมาได้เป็นพระชายาในเจ้าชายยะซุฮิโตะ เจ้าชายชิชิบุ และโยะชิโกะ มะสึไดระ ที่ต่อมาเป็นพระชายาในเจ้าชายก็อนแห่งเกาหลี

อภิเษกสมรส

เจ้าหญิงพังจาและพระภัสดา เมื่อปี พ.ศ. 2467

เมื่อพระองค์ล่วงเข้าสู่วัยสาวสะพรั่ง พระองค์ได้ถูกจัดให้เป็นหนึ่งในสตรีที่มีความเหมาะสมกับการเป็นพระชายาของยุพราชเจ้าแห่งญี่ปุ่น ซึ่งก็รวมไปถึงเจ้าหญิงนะงะโกะแห่งคุนิ พระสหาย และโทะกิโกะ อิชิโจที่มีความเหมาะสมในเรื่องของวัยวุฒิและสถานะทางสังคม แต่ด้วยเหตุที่ว่าพื้นฐานครอบครัวของพระองค์นั้นมีบุตรน้อยทั้งยังเป็นสตรีเสียหมดเจ้าหญิงอาจจะให้กำเนิดพระราชโอรสยาก เจ้าหญิงมาซาโกะจึงเป็นตัวเลือกที่ถูกตัดออกเป็นคนแรก

แต่อย่างไรก็ตามเจ้าหญิงมาซาโกะก็ได้เสกสมรสกับมกุฎราชกุมารอึยมินแห่งเกาหลีแทน โดยมกุฎราชกุมารแห่งเกาหลีพระองค์นี้ถูกนำมาเข้ารับการศึกษาที่ญี่ปุ่นเมื่อปี พ.ศ. 2459 ครั้นเจ้าหญิงมาซาโกะทรงสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนกะกุชูอิงในปี พ.ศ. 2463 ก็ได้มีการจัดพระราชพิธีอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 28 เมษายนปีเดียวกันนั้น ณ พระราชวังลี กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น และได้รับการสถาปนาเป็น "มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี" ส่วนพระนาม "มาซาโกะ" ของพระองค์ออกเสียงอย่างเกาหลีว่า "พังจา" และสะกดด้วยอักษรจีนเช่นกัน

เจ้าหญิงมาซาโกะ หรือเจ้าหญิงพังจา ได้ให้ประสูติกาลพระโอรสพระองค์แรกคือ เจ้าชายจิน เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2464 แต่พระโอรสพระองค์น้อยนี้ก็มีพระชนม์ให้ชื่นชมโสมนัสได้ไม่นานก็ถูกลอบปลงพระชนม์เมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2465 ขณะที่มกุฎราชกุมารและเจ้าหญิงพังจาประทับอยู่ในเกาหลี สร้างความเศร้าเสียพระทัยแก่ทั้งสองพระองค์อย่างยิ่ง

วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2469 จักรพรรดิซุนจง พระเชษฐาของมกุฎราชกุมารเสด็จสวรรคต พระองค์จึงมีพระอิสริยยศเป็น "พระราชินี" ส่วนพระสวามีเป็น "พระราชา" ก็เพราะสนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลีที่ลดตำแหน่งผู้นำเกาหลีจากจักรพรรดิเป็นเพียงราชา แต่เจ้าชายอึยมินไม่เคยผ่านพิธีราชาภิเษก ทั้งสองจึงมีอิสริยยศเพียงมกุฎราชกุมาร และมกุฎราชกุมารีตามเดิม ระหว่างนี้เจ้าหญิงพังจาได้ให้ประสูติกาลพระโอรสองค์ที่สอง คือ เจ้าชายกู เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2474

ชีวิตของมกุฎราชกุมารีองค์สุดท้ายแห่งเกาหลี

เจ้าหญิงพังจาและพระภัสดา ขณะเยี่ยมชมนิทรรศการศิลปะแห่งชาติ เมื่อปี พ.ศ. 2476
(จากซ้าย) เจ้าชายกู, จักรพรรดินีซุนจ็อง, เจ้าหญิงพังจา และจูเลีย มุลล็อก

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง กลุ่มเชื้อพระวงศ์ รวมทั้งตำแหน่งขุนนางต่าง ๆ ถูกล้มเลิกโดยการยึดครองของสหรัฐอเมริกา การปกครองของเกาหลีจึงเปลี่ยนแปลงไป โดยเกาหลีเหนือมีการปกครองแบบคอมมิวนิสต์ ส่วนเกาหลีใต้ที่พระองค์ประทับอยู่ ได้เปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นแบบสาธารณรัฐ ในสมัยของรัฐบาลอี ซึง-มัน มกุฎราชกุมารอึยมินได้เสด็จออกจากเกาหลีไปใช้ชีวิตอย่างยากลำบากในญี่ปุ่นแทน จนในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2506 ครอบครัวของอดีตมกุฎราชกุมารได้เสด็จกลับเกาหลีตามคำกราบทูลเชิญของพัก ช็อง-ฮี ประธานาธิบดีเกาหลีใต้ โดยประทับที่พระราชวังชังด็อก ในโซล[2] แต่หลังจากนิวัติกลับมาได้ไม่ถึงทศวรรษ มกุฎราชกุมารอึยมินได้หมดสติและสิ้นพระชนม์ลงในโรงพยาบาลเซอุลซ็องโม (Seoul Sungmo Hospital) เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2513 ด้วยพระอาการเส้นพระโลหิตอุดตัน

หลังจากนั้นเป็นต้นมา เจ้าหญิงพังจาได้อุทิศพระองค์ให้กับการศึกษาเกี่ยวกับสภาพจิตใจและบุคคลทุพพลภาพ ทรงดำรงตำแหน่งเป็นประธานและคณะกรรมการต่าง ๆ รวมทั้ง "คณะกรรมการที่ระลึกถึงมกุฎราชกุมารอึยมิน" (Commemorative Committee of Crown Prince Euimin) และโรงพยาบาลมย็องฮวี-ว็อน สำหรับคนหูหนวก, เป็นใบ้ หรือผู้ป่วยทารก นอกจากนี้ยังทรงก่อตั้งโรงเรียนจาฮเย และโรงเรียนมย็องฮเย สำหรับคนพิการให้ปรับตัวเข้าสู่สังคมได้อย่างปกติสุข ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงได้รับการเคารพจากชาวเกาหลีว่าเป็น "แม่พระของผู้ทุพพลภาพแห่งเกาหลี" แม้จะมีการต่อต้านญี่ปุ่นก็ตาม แต่เจ้าหญิงพังจาก็เป็นชาวญี่ปุ่นที่ชาวเกาหลีเคารพรักอย่างกว้างขวาง[3][4]

ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงพังจาในปี พ.ศ. 2532 ราชสกุลนาชิโมโตะได้เข้ามาแสดงความเคารพเจ้าหญิงพังจาที่โซลในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2544 ราชสกุลนาชิโมโตะมีการจัดตั้งกองทุนการกุศลให้การช่วยเหลือชาวเกาหลีมาอย่างต่อเนื่อง ทั้งการตรวจร่างกาย เฉกเช่นเมื่อสมัยที่เจ้าหญิงพังจาได้กระทำขณะเจ้าหญิงยังมีพระชนม์อยู่[5]

ส่วนพระองค์ได้เข้ารีตศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก และมีพระนามทางศาสนาว่า "มารีอา"[6]

สิ้นพระชนม์

เจ้าหญิงสิ้นพระชนม์ด้วยโรคมะเร็ง เมื่อวันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2532 ณ ตำหนักนักซ็อน พระราชวังชังด็อก โซล สิริรวมพระชนมายุได้ 87 พรรษา งานปลงพระศพที่จัดขึ้นเป็นกึ่งพระราชพิธี โดยมีเจ้าชายทะกะฮิโตะ เจ้าชายมิกะซะ และเจ้าหญิงยุริโกะ พระชายาฯ พระประยูรญาติจากญี่ปุ่นเข้าร่วมงานพิธีดังกล่าว พระศพของพระองค์ได้ถูกฝังเคียงข้างพระศพพระสวามีคือมกุฎราชกุมารอึยมินที่สุสานหลวงราชวงศ์โชซอนใกล้โซล

มีหนังสืออัตชีวประวัติของพระองค์ คือหนังสือ The World is One: Princess Yi Pangja's Autobiography โดยเนื้อหาในหนังสือจะมีรายละเอียดปลีกย่อยของพระองค์รวมอยู่ด้วย

ในวัฒนธรรมร่วมสมัย

พระประวัติของพระองค์ได้รับการถ่ายทอดเป็นละครของเกาหลีใต้เรื่อง "อี พัง-จา สตรีผู้อับโชค" (비운의 이방자 여사; Unfortunate Mrs. Lee Bang Ja) ออกอากาศทางช่องเอสบีเอส (SBS) เมื่อปี พ.ศ. 2550 นำแสดงโดยคิม ฮี-เอ บทโทรทัศน์โดยจุง ฮา-ยุน ตามท้องเรื่องได้เล่าถึงเรื่องราวของพระองค์ที่เสกสมรสกับอี อึน ที่ญี่ปุ่น หลังทั้งสองย้ายกลับมายังเกาหลีเมื่อปี พ.ศ. 2505 อี พัง-จาได้ช่วยงานเพื่อสังคมโดยเฉพาะเด็กพิการจนสิ้นพระชนม์[7]

พระอิสริยยศ

  • เจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ (4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 — 28 เมษายน พ.ศ. 2463)
  • เจ้าหญิงพังจา มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี (28 เมษายน พ.ศ. 2463 — 2469)
  • สมเด็จพระราชินีอี (พ.ศ. 2469 — 2517)
  • อี พัง-จา (พ.ศ. 2517 — 30 เมษายน พ.ศ. 2532)

พระบุตร

พระนาม ประสูติ สิ้นพระชนม์ เสกสมรส พระนัดดา
อี จิน 18 สิงหาคม พ.ศ. 2464 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2465
อี กู 29 ธันวาคม พ.ศ. 2474 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 25 ตุลาคม พ.ศ. 2502 จูเลีย มุลล็อก

พงศาวลี

อ้างอิง

  1. ↑ (เกาหลี)김희애 조선 마지막 황태자비 이방자 역 캐스팅
  2. ↑ Naver dictionary http://100.naver.com/100.nhn?docid=126171
  3. ↑ Interview with principal of Jahye school in South Korea (우리 모두는 남이 아닌 한 이웃)
  4. ↑ ได้รับการยืนยันจากนักศึกษาของพระองค์ โดยเจ้าหญิงพังจาได้ให้ความห่วงใยแก่บุคลากร สัตว์ หรือแม้แต่เครื่องจักร อ้างจาก "이방자 여사는 장애인을 이끌어준 등불" (Princess Lee, the Lighthouse for the physically challenged) , Yonhap News
  5. ↑ (เกาหลี) 영친왕비 이방자 여사 종친 방한
  6. ↑ (เกาหลี) "장애인 복지시설의 요람 40돌". 평화신문. 2007년 10월 21일. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  7. ↑ Unfortunate Mrs. Lee Bang Ja

แหล่งข้อมูลอื่น

ก่อนหน้า อี พัง-จา ถัดไป
จักรพรรดินีซุนจ็อง อ้างสิทธิจักรพรรดินีเกาหลี
(24 เมษายน พ.ศ. 2469 — 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2513) 		จูเลีย มุลล็อก
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อี_พัง-จา&oldid=8409538"