อี กู
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
อี กู | |
---|---|
เจ้าชายแห่งเกาหลี | |
ประสูติ | 29 ธันวาคม พ.ศ. 2474 วังคิตาชิรากาวะ จังหวัดโตเกียว จักรวรรดิญี่ปุ่น |
สิ้นพระชนม์ | 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 (73 ปี) แกรนด์ปรินซ์โฮเทลอากาซากะ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น |
พระชายา | จูเลีย มุลล็อก (2502–2525) คินูโกะ อาริตะ |
ราชวงศ์ | โชซ็อน |
พระบิดา | อี อึน |
พระมารดา | อี พัง-จา |
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
อี กู (เกาหลี: 이구; ฮันจา: 李玖; อาร์อาร์: I Gu; เอ็มอาร์: Yi Ku; 29 ธันวาคม พ.ศ. 2474 — 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2548) หรือพระนามในภาษาญี่ปุ่นว่า ริ คีว (ญี่ปุ่น: 李玖; โรมาจิ: Ri Kyū) มีพระนามหลังสิ้นพระชนม์ว่า โฮอึนฮวังแทซน (เกาหลี: 회은황태손; ฮันจา: 懷隱皇太孫; อาร์อาร์: Hoeeun Hwangtaeson; เอ็มอาร์: Hoeŭn Hwangt'aeson) เป็นพระโอรสในเจ้าชายอึยมิน มกุฎราชกุมารแห่งเกาหลี กับเจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ เป็นพระราชนัดดาในจักรพรรดิโคจงและเป็นผู้อ้างสิทธิในราชสันตติวงศ์เกาหลีช่วงปี พ.ศ. 2513–2548
พระประวัติ
[แก้]อี กู ประสูติ ณ วังคิตาชิรากาวะในกรุงโตเกียว (ปัจจุบันคือแกรนด์ปรินซ์โฮเทลอากาซากะ) เป็นพระโอรสในเจ้าชายอึน มกุฎราชกุมารแห่งเกาหลี กับเจ้าหญิงพังจา มกุฎราชกุมารีแห่งเกาหลี (พระนามเดิม เจ้าหญิงมาซาโกะแห่งนาชิโมโตะ) มีพระเชษฐาคือ อี จิน ซึ่งถูกลอบปลงพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์[1] พระองค์ทรงเข้ารับการศึกษาที่โรงเรียนขุนนางกากูชูอิงในกรุงโตเกียว ก่อนเข้าศึกษาต่อที่วิทยาลัยกลางในเมืองแดนวิลล์ รัฐเคนทักกี สหรัฐ และศึกษาสาขาสถาปัตยกรรม สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ หลังสำเร็จการศึกษาจึงทรงงานเป็นสถาปนิกของสำนักงานไอ. เอ็ม. เพและเพื่อน (I.M. Pei & Assocs) ช่วงปี 2503–2507
จากการที่พระองค์ประทับอยู่ในสหรัฐ จึงไม่มีสัญชาติญี่ปุ่นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2490 เจ้าหญิงพังจาเคยบันทึกถึงเรื่องราวดังกล่าวไว้ว่า "[อี กู] ไม่ใช่ทั้งชาวเกาหลีและญี่ปุ่นเพราะทั้งสองประเทศต่างไม่ยอมรับเขา เขาต้องต่อสู้กับความยากลำบากเพียงลำพัง..."[1] ภายหลังพระองค์รับสัญชาติอเมริกันในปี พ.ศ. 2502 และสัญชาติเกาหลีใต้ในปี พ.ศ. 2507 พระองค์เสกสมรสกับจูเลีย มุลล็อก (Julia Mullock) เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2502 ณ โบสถ์ยูเครนคาทอลิกนักบุญจอร์จในนิวยอร์กแต่ไม่มีพระบุตรด้วยกัน ต่อมาจึงรับยูจีเนีย อึนซุก (Eugenia Unsuk) หรือ อี อึน-ซุก (이은숙, 李恩淑) เป็นพระธิดาบุญธรรม และทรงรับอี ว็อน พระญาติฝ่ายพระชนกเป็นพระโอรสบุญธรรม[2]
หลังอี ซึง-มัน ประธานาธิบดีคนแรกของประเทศเกาหลีใต้พ้นจากตำแหน่ง อี กูได้นิวัตแผ่นดินเกาหลีอันเป็นมาตุภูมิจากการช่วยเหลือของพัก ช็อง-ฮีซึ่งเป็นประธานาธิบดีคนใหม่ พระองค์ประทับ ณ พระตำหนักนักซ็อนในพระราชวังชังด็อกร่วมกับพระชนนีและพระชายา หลังจากนั้นพระองค์จึงเป็นพระอาจารย์ด้านสถาปัตยกรรมที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติโซล และมหาวิทยาลัยย็อนเซ มีผู้อ้างว่าพระองค์มีสัมพันธ์ชู้สาวกับยู วี-จินยาวนานนับสิบปี[3] ภายหลังพระองค์ได้บริหารสายการบินชินฮันแต่กลับล้มละลายในปี พ.ศ. 2522 ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงเสด็จกลับประเทศญี่ปุ่นเพื่อทรงหารายได้ จากนั้นก็ทรงขาดการติดต่อกับยู วี-จิน[3] และทรงหย่ากับพระชายาในปี พ.ศ. 2525 ด้วยเหตุผลที่ว่าพระชายาทรงเป็นหมัน[4] หลังเจ้าหญิงพังจาพระชนนีสิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2532 พระองค์จึงใช้ชีวิตร่วมกับคินูโกะ อาริตะ (ญี่ปุ่น: 有田絹子; โรมาจิ: Arita Kinuko) หรือชื่อเกาหลีว่าอี กย็อน-จา (이견자, 李絹子) หญิงชาวญี่ปุ่นที่ประกอบกิจเป็นคนทรง[1]
อี กูสิ้นพระชนม์ด้วยพระหทัยพิการเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 ณ แกรนด์ปรินซ์โฮเทลอากาซากะ ซึ่งเคยเป็นที่ตั้งของอดีตวังคิตาชิรากาวะอันเป็นประสูติของพระองค์และเป็นที่ประทับของพระชนกชนนีเมื่อครั้งทรงอยู่ในญี่ปุ่น สิริพระชันษา 73 ปี มีพิธีปลงพระศพในประเทศเกาหลีใต้ด้วยคติขงจื๊อตามพระราชประเพณี[2] และมีพระนามหลังสิ้นพระชนม์ว่าโฮอึนฮวังแทซน
พงศาวลี
[แก้]พงศาวลีของอี กู | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 Hye Jin Lee. "Yi Ku, the Last Prince of the Choson Dynasty". Boston University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-17. สืบค้นเมื่อ 18 ตุลาคม 2560.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ 2.0 2.1 "Tragic Grandson of Joseon Royal Family, Rest in Peace". The Dong-a Ilbo. 25 กรกฎาคม 2548. สืบค้นเมื่อ 18 ตุลาคม 2560.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ 3.0 3.1 Chung Jae-suk (24 กันยายน 2553). "A prince and his longtime lover". Korea Joongang Daily. สืบค้นเมื่อ 19 ตุลาคม 2560.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ Kim Hyung-eun (7 เมษายน 2551). "Nakseonjae as home for last of the Joseons". Korea Joongang Daily. สืบค้นเมื่อ 19 ตุลาคม 2560.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help)
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อี กู
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2474
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2548
- ราชวงศ์โชซ็อน
- จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิเกาหลี
- ชาวเกาหลีใต้เชื้อสายญี่ปุ่น
- ชาวอเมริกันเชื้อสายเกาหลี
- ชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่น
- ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์
- บุคคลจากโตเกียว
- เสียชีวิตจากภาวะหัวใจล้มเหลว
- ศิษย์เก่าจากสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์
- คริสต์ศาสนิกชนนิกายโรมันคาทอลิกชาวเกาหลีใต้
- บุคคลจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติโซล
- บุคคลจากมหาวิทยาลัยย็อนเซ
- บทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์