ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โคบุตร"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล จัดรูปแบบ + คุณทำได้มากกว่าติดป้าย |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ตารางวรรณคดี |
|||
| ⚫ | '''โคบุตร''' เป็น[[นิทาน]]เรื่องแรกของ[[สุนทรภู่]] แต่งขึ้นเพื่อถวายเจ้านายในพระราชวังหลังพระองค์หนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ โคบุตรซึ่งเป็นลูกของ[[พระอาทิตย์]]และ[[นางอัปสร]] โดยฝากเลี้ยงไว้กับพญาราชสีห์ และนางไกรสร เมื่อเจริญชันษาโคบุตรซึ่งได้รับของวิเศษจากพระอาทิตย์ คือ แหวน และสังวาล และได้รับมอบใบยาวิเศษที่สามารถชุบชีวิตคนตายให้มีชีวิตได้จากราชสีห์ ต่อจากนั้นจึงเป็นเรื่องาวการผจญภัยของโคบุตร ดังที่จะคัดมาตอนหนึ่งในตอนท้ายที่โคบุตรมีพระมเหสีสองคน คือ นางอำพันมาลา และมณีสาคร นางอำพันมาลาเห็นโคบุตรรักนางมณีสาครมากกว่าตน จึงทำเสน่ห์ให้โคบุตรหลงรัก แต่อรุณกุมารได้แก้ไขเสน่ห์ โคบุตรโกรธมากถึงกับสั่งประหาร แต่อรุณกุมารขอร้อง โคบุตรจึงขับไล่นางอำพันมาลาออกจากวัง ดังต่อไปนี้ |
||
| กวี = สุนทรภู่ |
|||
| ประเภท = นิทานคำกลอน |
|||
| คำประพันธ์ = กลอนสุภาพ |
|||
| ความยาว = |
|||
| สมัย = ต้นรัตนโกสินทร์ |
|||
| ปี = ราว[[รัชกาลที่ 2]] |
|||
| ชื่ออื่น = |
|||
| ลิขสิทธิ์ = กรมศิลปากร |
|||
}} |
|||
| ⚫ | '''โคบุตร''' เป็น[[กลอน]][[นิทาน]]เรื่องแรกของ[[สุนทรภู่]] แต่งขึ้นเพื่อถวายเจ้านายในพระราชวังหลังพระองค์หนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ โคบุตรซึ่งเป็นลูกของ[[พระอาทิตย์]]และ[[นางอัปสร]] โดยฝากเลี้ยงไว้กับพญาราชสีห์ และนางไกรสร เมื่อเจริญชันษาโคบุตรซึ่งได้รับของวิเศษจากพระอาทิตย์ คือ แหวน และสังวาล และได้รับมอบใบยาวิเศษที่สามารถชุบชีวิตคนตายให้มีชีวิตได้จากราชสีห์ ต่อจากนั้นจึงเป็นเรื่องาวการผจญภัยของโคบุตร ดังที่จะคัดมาตอนหนึ่งในตอนท้ายที่โคบุตรมีพระมเหสีสองคน คือ นางอำพันมาลา และมณีสาคร นางอำพันมาลาเห็นโคบุตรรักนางมณีสาครมากกว่าตน จึงทำเสน่ห์ให้โคบุตรหลงรัก แต่อรุณกุมารได้แก้ไขเสน่ห์ โคบุตรโกรธมากถึงกับสั่งประหาร แต่อรุณกุมารขอร้อง โคบุตรจึงขับไล่นางอำพันมาลาออกจากวัง ดังต่อไปนี้ |
||
{{โคลงสี่สุภาพ |
{{โคลงสี่สุภาพ |
||
| บรรทัด 8: | บรรทัด 18: | ||
}} |
}} |
||
{{สุนทรภู่}} |
|||
[[หมวดหมู่:นิทาน]] |
[[หมวดหมู่:นิทาน]] |
||
[[หมวดหมู่:วรรณคดีประเภทกลอน]] |
|||
[[หมวดหมู่:สุนทรภู่]] |
[[หมวดหมู่:สุนทรภู่]] |
||
{{โครงวรรณกรรม}} |
{{โครงวรรณกรรม}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:29, 22 ตุลาคม 2551
| โคบุตร | |
|---|---|
| กวี | สุนทรภู่ |
| ประเภท | นิทานคำกลอน |
| คำประพันธ์ | กลอนสุภาพ |
| ยุค | ต้นรัตนโกสินทร์ |
| ปีที่แต่ง | ราวรัชกาลที่ 2 |
| ลิขสิทธิ์ | กรมศิลปากร |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมวรรณศิลป์ | |
โคบุตร เป็นกลอนนิทานเรื่องแรกของสุนทรภู่ แต่งขึ้นเพื่อถวายเจ้านายในพระราชวังหลังพระองค์หนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ โคบุตรซึ่งเป็นลูกของพระอาทิตย์และนางอัปสร โดยฝากเลี้ยงไว้กับพญาราชสีห์ และนางไกรสร เมื่อเจริญชันษาโคบุตรซึ่งได้รับของวิเศษจากพระอาทิตย์ คือ แหวน และสังวาล และได้รับมอบใบยาวิเศษที่สามารถชุบชีวิตคนตายให้มีชีวิตได้จากราชสีห์ ต่อจากนั้นจึงเป็นเรื่องาวการผจญภัยของโคบุตร ดังที่จะคัดมาตอนหนึ่งในตอนท้ายที่โคบุตรมีพระมเหสีสองคน คือ นางอำพันมาลา และมณีสาคร นางอำพันมาลาเห็นโคบุตรรักนางมณีสาครมากกว่าตน จึงทำเสน่ห์ให้โคบุตรหลงรัก แต่อรุณกุมารได้แก้ไขเสน่ห์ โคบุตรโกรธมากถึงกับสั่งประหาร แต่อรุณกุมารขอร้อง โคบุตรจึงขับไล่นางอำพันมาลาออกจากวัง ดังต่อไปนี้
| โฉมอำพันมาลาน้ำตาไหล | เห็นชาวในพระสนมมาคับคั่ง | |
| ค่อยหยุดยืนฝืนองค์ทรงประทัง | เหลียวมาสั่งสาวสวรรค์กำนัลใน | |
| จงปกป้องครองกันเป็นผาสุก | อย่ามีทุกข์เศร้าสร้อยละห้อยไห้ | |
| เรามีกรรมจำลาเจ้าคลาไคล | หักพระทัยออกจากทวารา
|
 | บทความวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |