ข้ามไปเนื้อหา

เพลงยาวถวายโอวาท

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เพลงยาวถวายโอวาท
กวีพระสุนทรโวหาร (ภู่)
ประเภทสุภาษิต
คำประพันธ์กลอนสุภาพ
ยุครัชกาลที่ 3
ปีที่แต่งพ.ศ. 2371-2372
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมวรรณศิลป์

เพลงยาวถวายโอวาท เป็นผลงานกวีนิพนธ์แบบกลอนประพันธ์โดยสุนทรภู่ ขณะเมื่อเป็นพระอาจารย์ถวายอักษรแด่เจ้าฟ้ากลางและเจ้าฟ้าปิ๋ว พระโอรสในเจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี เชื่อว่าประพันธ์ขึ้นราวปี พ.ศ. 2371-72 เนื้อหาแสดงคำสอนที่น่าสนใจ รวมถึงประเพณีเก่าแก่ของไทยหลายอย่าง เช่น การแต่งกาย การล้างหน้า การตัดผม เป็นต้น มีวรรคทองมากมายปรากฏอยู่ในวรรณกรรมเรื่องนี้ เช่น

"อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก     แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย   เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ"

อีกบทหนึ่งคือ

"อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ     ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก
สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก         จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]