ทาร์เซียร์

สกุลทาร์เซียร์; ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: 48.6–0Ma PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N อีโอซีนถึงปัจจุบัน
	Gursky's spectral tarsier (Tarsius spectrumgurskyae)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Mammalia
อันดับ:	Primates
อันดับย่อย:	Haplorrhini
อันดับฐาน:	Tarsiiformes
วงศ์:	Tarsiidae; Gray, 1825
สกุล:	Tarsius; Storr, 1780
ชนิดต้นแบบ
	Tarsius tarsier; Erxleben, 1777
ชนิด
	Tarsius dentatus; Tarsius lariang; Tarsius niemitzi; Tarsius pelengensis; Tarsius pumilus; Tarsius sangirensis; Tarsius tarsier; Tarsius tumpara; Tarsius wallacei; Tarsius fuscus; Tarsius spectrumgurskyae; Tarsius supriatnai; †Tarsius eocaenus; †Tarsius sirindhornae;
ชื่อพ้อง
	Cephalopachus Swainson, 1835; Hypsicebus Lesson, 1840; Macrotarsus Link, 1795; Rabienus Gray, 1821;

วีดีโอคลิป Tarsius tarsier

สกุลทาร์เซียร์ คือสกุลของทาร์เซียร์ที่เป็นไพรเมตขนาดเล็ก มีถิ่นกำเนิดที่หมู่เกาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จนถึงปี พ.ศ.2553 โดยทั่วไปสายพันธุ์ทาร์เซียร์ทั้งหมดจะถูกกำหนดให้อยู่ในสกุลนี้ แต่การปรับปรุงวงศ์ Tarsiidae ได้แบ่งสกุลเพิ่มคือ Cephalopachus และสกุล Carlito^[1]

การจำแนก[แก้]

สกุลทาร์เซียร์ในยุคก่อนประวัติศาสตร์สูญพันธุ์ไปหมดแล้ว

สกุลทาร์เซียร์มีทั้งหมด 14 ชนิด รวมที่สูญพันธุ์ไปแล้ว แต่ไม่นับทาร์เซียร์ฟิลิปปิน เนื่องจากถูกแยกออกไปในปี พ.ศ.2553 ย้ายไปสกุล Carlito และ ทาร์เซียร์ตะวันตก เนื่องจากถูกแยกออกไปในปี พ.ศ.2553 ย้ายไปสกุล Cephalopachus ^[2]

† Tarsius eocaenus (มีชีวิตอยู่ในสมัยอีโอซีนตอนกลาง พบที่ประเทศจีน)
† Tarsius sirindhornae (มีชีวิตอยู่ในสมัยไมโอซีนตอนปลาย พบที่อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง)^[3]
Tarsius dentatus พบได้ที่ตอนกลางของเกาะซูลาเวซี
Tarsius lariang พบได้ที่ตอนกลางของเกาะซูลาเวซี^[4]
Tarsius pelengensis พบได้ที่เกาะเปเลง ของอินโดนีเซีย
Tarsius pumilus เป็นขนาดเล็กที่สุด พบได้ที่ตอนกลางของเกาะซูลาเวซี^[5]
Tarsius sangirensis พบได้ที่เกาะซังไก อยู่ห่างไปประมาณ 200 กิโลเมตร ทางตอนตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะซูลาเวลาซี
Tarsius tarsier ถือเป็นต้นแบบของสกุลทาร์เซียร์ทั้งหมด พบได้ทางใต้ของเกาะซูลาเวซี
Tarsius tumpara เป็นชนิดที่ค้นพบใหม่ พบได้ที่เกาะเซียว
Tasius spectrumgurskyae พบได้บริเวณตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะซูลาเวซี
Tarsius supriatnai พบได้ที่ตอนเหนือของเกาะซูลาเวซี
Tarsius fuscus พบได้ที่ตอนใต้ของเกาะซูลาเวซี
Tarsius niemitzi พบได้ที่ตอนเหนือของเกาะซูลาเวซี
Tarsius wallacei พบได้ที่ตอนเหนือของเกาะซูลาเวซี

อ้างอิง[แก้]

↑ Groves, C.; Shekelle, M. (2010). "The Genera and Species of Tarsiidae". International Journal of Primatology. 31 (6): 1071–1082. doi:10.1007/s10764-010-9443-1. S2CID 21220811.
↑ "Tarsius", Wikipedia (ภาษาอังกฤษ), 2024-05-02, สืบค้นเมื่อ 2024-05-11
↑ Chiamanee, Y., Lebrun, R., Yamee, C., and Jaeger, J.-J. (2010). "A new Middle Miocene tarsier from Thailand and the reconstruction of its orbital morphology using a geometric–morphometric method". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences: –. doi:10.1098/rspb.2010.2062.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
↑ Tarsius lariang จาก IUCN
↑ "Tarsius pumilus จาก IUCN". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-28. สืบค้นเมื่อ 2011-07-13.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Tarsius
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Tarsius ที่วิกิสปีชีส์

[2010_Groves_Shekelle-1] Groves, C.; Shekelle, M. (2010). "The Genera and Species of Tarsiidae". International Journal of Primatology. 31 (6): 1071–1082. doi:10.1007/s10764-010-9443-1. S2CID 21220811.

[2] "Tarsius", Wikipedia (ภาษาอังกฤษ), 2024-05-02, สืบค้นเมื่อ 2024-05-11

[sirindhornae-3] Chiamanee, Y., Lebrun, R., Yamee, C., and Jaeger, J.-J. (2010). "A new Middle Miocene tarsier from Thailand and the reconstruction of its orbital morphology using a geometric–morphometric method". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences: –. doi:10.1098/rspb.2010.2062.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)

[4] Tarsius lariang จาก IUCN

[5] "Tarsius pumilus จาก IUCN". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-28. สืบค้นเมื่อ 2011-07-13.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]