งูเขียวพระอินทร์
งูเขียวพระอินทร์ | |
---|---|
สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
โดเมน: | ยูแคริโอต |
อาณาจักร: | สัตว์ |
ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง |
ชั้น: | สัตว์เลื้อยคลาน |
อันดับ: | กิ้งก่าและงู |
อันดับย่อย: | Serpentes |
วงศ์: | วงศ์งูพิษเขี้ยวหลัง |
สกุล: | งูบิน (Shaw, 1802) |
สปีชีส์: | Chrysopelea ornata |
ชื่อทวินาม | |
Chrysopelea ornata (Shaw, 1802) |
งูเขียวพระอินทร์ หรือ งูเขียวดอกหมาก (ชื่อวิทยาศาสตร์: Chrysopelea ornata) เป็นงูลักษณะลำตัวเรียวยาว ปราดเปรียว เกล็ดสีเขียวแกมเหลืองลายดำ สามารถเลื้อยไต่ไปบนกิ่งไม้ได้อย่างคล่องแคล่ว เป็นงูพิษอ่อนไม่มีผลกับมนุษย์ที่สามารถพบได้บ่อยครั้งตามบ้านเรือน จึงได้รับสมญานามว่า "งูสามัญประจำบ้าน"[2]
ลักษณะทั่วไป[แก้]
งูเขียวพระอินทร์เป็นงูบก หัวกลม ว่องไวปราดเปรียว เลื้อยเร็ว ลำตัวสีเขียวอ่อน มีลายดำตลอดตัว หัวมีลายมากจนดูคล้ายกับมีหัวสีดำ ใต้คางสีขาว ใต้ท้องสีเขียวอ่อนหรือเหลืองอ่อน ๆ ใต้หางมีลายดำเป็นจุด ๆ
ถิ่นอาศัย[แก้]
พบในบริเวณพื้นที่ที่มีความสูงมากกว่า 550 เมตร ในประเทศไทย จีน อินเดีย ศรีลังกา พม่า อินโดจีน มาเลเซีย ฟิลิปปินส์
ชนิดย่อย[แก้]
ปัจจุบัน มีงูเขียวพระอินทร์ชนิดย่อยที่ไดด้รับการยอมรับ 3 ชนิด:
- C. o. ornata (Shaw, 1802) – อินเดียตะวันตกเฉียงใต้
- C. o. ornatissima Werner, 1925 – อินเดียเหนือและตะวันออก, เนปาล, บังกลาเทศ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
- C. o. sinhaleya Deraniyagala, 1945 – ศรีลังกา[3]
พฤติกรรม[แก้]
งูเขียวพระอินทร์ชอบอาศัยอยู่ตามซอกมุมบ้าน ซุ้มไม้ ออกหากินในเวลากลางวัน กิน กิ้งก่า จิ้งจก ลูกนก หนู งูที่เล็กกว่าบางชนิด และแมลงต่าง ๆ เรื่องเล่าที่มีมานานว่างูเขียวพระอินทร์กินตับตุ๊กแกซึ่งไม่ได้เป็นความจริงแต่อย่างใด แต่แท้จริงแล้วงูเขียวพระอินทร์พยายามจะกัดรัดตุ๊กแก แล้วกินเข้าไปทั้งตัว ไม่ใช่ล้วงเข้าไปกินตับตุ๊กแก หรือพยายามแย่งอาหารตุ๊กแกแต่อย่างใด ถ้าตุ๊กแกตัวไม่โตนักก็จะกลืนกินตุ๊กแกทั้งตัว นิยมเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงของผู้นิยมเลี้ยงสัตว์เลื้อยคลาน ซึ่งมีราคาซื้อขายที่ไม่แพง งูเขียวพระอินทร์สืบพันธุ์โดยการออกลูกเป็นไข่ในโพรงไม้ ครั้งละ 6-20 ฟองและลูกงูแรกเกิดนันจะมีความยาวประมาตร 11-15 เซนติเมตร
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Nguyen, T.Q.; Thy, N.; Chan-Ard, T.; Srinivasulu, C.; Srinivasulu, B.; Mohapatra, P.; Shankar, G.; Agarwal, I.; Kulkarni, N.U.; Suraj, M. (2021). "Chrysopelea ornata". IUCN Red List of Threatened Species. 2021: e.T172609A1351413. doi:10.2305/IUCN.UK.2021-3.RLTS.T172609A1351413.en. สืบค้นเมื่อ 30 October 2022.
- ↑ สถานเสาวภา, สภากาชาดไทย, งูไม่มีพิษในประเทศไทยที่สามารถพบได้บ่อยครั้ง เก็บถาวร 2014-12-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "Chrysopelea ornata (Shaw, 1802) | COL".