จระเข้แม่น้ำไนล์
| จระเข้แม่น้ำไนล์ ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: สมัยไมโอซีนตอนปลาย–ปัจจุบัน, 11.6–0Ma[1] | |
|---|---|
| |
| ฟาร์มจระเข้ Le Bonheur ใกล้สแทลเลินบอส ประเทศแอฟริกาใต้ | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
| ชั้น: | สัตว์เลื้อยคลาน Reptilia |
| อันดับ: | อันดับจระเข้ Crocodilia |
| วงศ์: | Crocodylidae Crocodylidae |
| สกุล: | จระเข้ Crocodylus Laurenti, 1768 |
| สปีชีส์: | Crocodylus niloticus |
| ชื่อทวินาม | |
| Crocodylus niloticus Laurenti, 1768 | |
| |
| ชื่อพ้อง | |
| |
จระเข้แม่น้ำไนล์ (อังกฤษ: Nile crocodile; ชื่อวิทยาศาสตร์: Crocodylus niloticus[2]) เป็นจระเข้ชนิดหนึ่ง ที่มีขนาดใหญ่
จระเข้แม่น้ำไนล์ เป็นจระเข้ขนาดใหญ่เป็นอันดับที่สองรองมาจากจระเข้น้ำเค็ม (C. porosus) ตัวผู้มีความยาวเฉลี่ย 3-5 เมตร แต่ตัวที่ยิ่งมีอายุมากจะยาวได้มากกว่านั้น ขณะที่ตัวเมียจะมีความยาวได้ตั้งแต่ 2.4-4 เมตร น้ำหนักตั้งแต่ 225-500 กิโลกรัม แต่ตัวผู้ที่ใหญ่อาจหนักได้ถึง 750 กิโลกรัม มีรายงานพบตัวที่ยาวที่สุดในแทนซาเนียมีความยาว 6.47 เมตร น้ำหนักประมาณ 1,090 กิโลกรัม[3]
จระเข้แม่น้ำไนล์ กระจายพันธุ์อยู่ทั่วไปในแหล่งน้ำและพื้นที่ชุ่มน้ำต่าง ๆ ที่เป็นน้ำจืดทั่วทวีปแอฟริกา แม้ว่าจะเป็นแหล่งน้ำที่ตื้นและมีโคลนขุ่นก็ตาม มีพฤติกรรมอาศัยอยู่รวมเป็นฝูงขนาดใหญ่ เป็นสัตว์ที่ล่าปลา รวมถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่เป็นอาหาร เช่น ม้าลาย, กาเซลล์, แอนทิโลปต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่สัตว์เหล่านี้อพยพข้ามแม่น้ำ จระเข้แม่น้ำไนล์จะมารอดักซุ่มและโจมตีโดยเฉพาะตัวที่เล็กและอ่อนแอกว่า หรือแม้แต่ซุ่มดักรอใต้น้ำจนกระทั่งสัตว์เหล่านี้มากินน้ำริมตลิ่ง ก็จะโผล่ตัวมางับลากลงไปกดเหยื่อให้จมน้ำตายก่อนแล้วค่อยกิน[4] รวมถึงมีพฤติกรรมกินพวกเดียวกันเองด้วย [5]
จระเข้แม่น้ำไนล์ สามารถซุ่มอยู่นิ่ง ๆ ใต้น้ำได้นานถึง 2 ชั่วโมงครึ่งก่อนจะขึ้นมาหายใจ ในตัวที่โตเต็มที่สามารถอดอาหารได้นานถึง 10 เดือนโดยไม่กินอะไรได้[4] และตัวเมียสามารถเก็บพักน้ำเชื้อจากการผสมพันธุ์ของตัวผู้ไว้ในตัวได้เป็นเวลาค่อนข้างนาน[6] ในธรรมชาติ จระเข้แม่น้ำไนล์มีถิ่นอาศัยถิ่นเดียวกับฮิปโปโปเตมัส ซึ่งเป็นสัตว์ขนาดใหญ่และมีอันตรายเช่นกัน แม้ทั้งสองชนิดอาจมีการปะทะกันบ้าง แต่โดยทั่วไปก็จะแบ่งพื้นที่อาศัยกันเป็นอย่างดี[4]
นอกจากนี้แล้ว จระเข้แม่น้ำไนล์ยังได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ที่มีอันตรายต่อมนุษย์มากที่สุดชนิดหนึ่งของทวีปแอฟริกา ทุกปีจะมีผู้ถูกจระเข้ทำร้ายและสังหารเสียชีวิตปีหนึ่งคิดเป็นจำนวนหลักร้อยหรืออาจจะถึงหลักพัน โดยชาวอียิปต์โบราณจะนับถือจระเข้แม่น้ำไนล์เป็นทูตของเทพเจ้า และมีการทำมัมมี่ให้แก่จระเข้ตัวที่ตายไปแล้วด้วย[7] โดยเศียรของโซเบก หรือเซเบก ซึ่งเป็นเทพเจ้าที่เป็นผู้ให้กำเนิดแม่น้ำไนล์ ก็เป็นรูปจระเข้แม่น้ำไนล์ เชื่อกันว่าแม่น้ำไนล์กำเนิดมาจากเขาทั้งสองข้างของโซเบก[8] กระนั้นในปัจจุบัน จระเข้แม่น้ำไนล์ก็ยังถูกล่าเพื่อนำหนังไปใช้ในอุตสาหกรรมประเภทต่าง ๆ จนคาดว่าจำนวนที่เหลือในธรรมชาติน่าจะมีราว 250,000-500,000 ตัว[9]
กุสตาฟ ซึ่งเป็นจระเข้ที่ได้ชื่อว่าสังหารและกินมนุษย์ไปแล้วกว่า 300 คน มีขนาดความยาวกว่า 20 ฟุต อายุมากกว่า 60 ปี อาศัยอยู่ในตอนเหนือของบูรุนดีก็เป็นจระเข้แม่น้ำไนล์ด้วยเช่นกัน[10]
ปัจจุบัน จระเข้ที่พบในทวีปแอฟริกา ในอดีตที่เคยเชื่อกันว่ามีแค่ชนิดเดียว คือ จระเข้แม่น้ำไนล์ ได้ถูกศึกษาทางดีเอ็นเอแล้วพบว่ามี 2 ชนิด โดยชนิดที่ถูกแยกออกมานั้น คือ Crocodylus suchus ซึ่งเดิมเคยเป็นชนิดย่อยของจระเข้แม่น้ำไนล์ ซึ่งจระเข้ชนิดนี้มีขนาดเล็กกว่า อีกทั้งยังมียังมีความแตกต่างกันทางสรีระภายนอก เช่น ลักษณะหัวกะโหลก หรือการเรียงตัวของเกล็ด เป็นต้น นอกจากนี้แล้วยังมีการกระจายพันธุ์ที่แตกต่างออกไปอีกด้วย กล่าว คือ จระเข้แม่น้ำไนล์มีถิ่นกระจายพันธุ์อยู่ทางด้านภาคตะวันออกของทวีปแอฟริกามากกว่า ซึ่งจระเข้ชนิดใหม่นี้เป็นชนิดที่ชาวอียิปต์โบราณนิยมนำไปทำมัมมี่มากกว่า[6]
รูปภาพ
[แก้]-
ขณะอยู่ในน้ำที่ยูกันดา -
ขณะโจมตีฝูงกนูที่แม่น้ำมารา -
ไข่ของจระเข้แม่น้ำไนล์ -
กะโหลก
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ ประชากรในบอตสวานา, อียิปต์, เอธิโอเปีย, เคนยา, มาดากัสการ์, มาลาวี, โมซัมบิก, นามิเบีย, แอฟริกาใต้, ยูกันดา, แทนซาเนีย, แซมเบีย และซิมบับเวอยู่ในระดับ Appendix II
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Rio, Jonathan P.; Mannion, Philip D. (6 September 2021). "Phylogenetic analysis of a new morphological dataset elucidates the evolutionary history of Crocodylia and resolves the long-standing gharial problem". PeerJ. 9: e12094. doi:10.7717/peerj.12094. PMC 8428266. PMID 34567843.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Isberg, S.; Combrink, X.; Lippai, C. & Balaguera-Reina, S.A. (2019). "Crocodylus niloticus". IUCN Red List of Threatened Species. 2019: e.T45433088A3010181. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-1.RLTS.T45433088A3010181.en. สืบค้นเมื่อ 22 January 2022.
- ↑ Wood, The Guinness Book of Animal Facts and Feats. Sterling Pub Co Inc (1983), ISBN 978-0-85112-235-9
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Hippo; Croc, "Rouge Nature With Dave Salmoni" สารคดีทางอนิมอลพลาเน็ต ทางทรูวิชั่นส์: พุธที่ 26 ธันวาคม 2555
- ↑ "วงจรชีวิตตามธรรมชาติสัตว์ใหญ่กินสัตว์เล็กจระเข้กินกันเอง". ช่อง 7. 7 January 2015. สืบค้นเมื่อ 10 January 2015.[ลิงก์เสีย]
- ↑ 6.0 6.1 Nile crocodile is two species
- ↑ ผจญภัยในทวีปแอฟริกา 1 โดย Kim Hyeon Min แปลโดย ภัฑราพร ฟูสกุล, 232 หน้า พิมพ์ครั้งที่ 5 (นานมีบุ๊คพับลิเคชั่นส์, 2551) ISBN 9789749601174
- ↑ ""ซีคอนสแควร์" ชวนไขความลับสัตว์แสนอัศจรรย์ ในงาน "Seacon Pet Planet : สัตว์ทะเลทรายกับตำนานเทพเจ้าอียิปต์". iurban. 26 February 2016.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "13 สัตว์น้ำจืดที่น่ากลัวที่สุด". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-01. สืบค้นเมื่อ 2012-12-26.
- ↑ [https://web.archive.org/web/20121101142517/http://unigang.com/Article/11762 เก็บถาวร 2012-11-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ตำนาน"โคตรไอ้เคี่ยม" จากข่าวสด]
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Crocodylus niloticus- "จระเข้แม่น้ำไนล์" ที่ Encyclopedia of Life
| ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน: ประจำชาติ |
|---|