1 พงศาวดาร 5

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
1 พงศาวดาร 5
หน้าของหนังสือพงศาวดาร (1 และ 2 พงศาวดาร) ในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008)
หนังสือหนังสือพงศาวดาร
หมวดหมู่เคทูวีม
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์13

1 พงศาวดาร 5 (อังกฤษ: 1 Chronicles 5) เป็นบทที่ 5 ของหนังสือพงศาวดารในคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 1 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์[1][2] หนังสือพงศาวดารรวบรวมจากแหล่งข้อมูลที่เก่ากว่าโดยบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่ไม่ทราบตัวตน ซึ่งนักวิชาการสมัยใหม่เรียกว่าเป็น "ผู้เขียนหนังสือพงศาวดาร" (the Chronicler) และมีรูปร่างสุดท้ายที่ทำขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 5 หรือ 4 ก่อนคริสตกาล[3] บทที่ 5 ของ 1 พงศาวดารเน้นไปที่เผ่าฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนจากใต้ขึ้นเหนือ: รูเบน (วรรค 1–10), กาด (วรรค 11–17) และมนัสเสห์ครึ่งเผ่า (วรรค 23–24) รวมไปถึงเรื่องราวการทำสงครามกับชาวฮาการ์ (วรรค 10, 18–22) และเหตุผลที่เผ่าฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนถูกพาตัวไปเป็นเชลย (วรรค 25–26)[4] บทนี้เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่เน้นไปที่รายการลำดับพงศ์พันธุ์ตั้งแต่อาดัมจนถึงรายนามของผู้คนที่กลับจากการไปเป็นเชลยในบาบิโลน (1 พงศาวดาร 1:1 ถึง 1 พงศาวดาร 9:34)[1]

ต้นฉบับ[แก้]

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 26 วรรคในคัมภีร์ไบเบิลฉบับภาษาไทยและภาษาอังกฤษ แต่แบ่งเป็น 41 วรรคในคัมภีร์ฮีบรูที่ใช้การกำหนดเลขวรรคที่แตกต่างออกไป (ดูด้านล่าง)

การกำหนดเลขวรรค[แก้]

มีความแตกต่างบางประการในการกำหนดเลขวรรคของบทนี้ในคัมภีร์ไบเบิลฉบับภาษาไทยและภาษาอังกฤษกับต้นฉบับภาษาฮีบรูดังต่อไปนี้:[5]

การกำหนดเลขวรรคของ 1 พงศาวดาร 5 และ 6
ไทย/อังกฤษ ฮีบรู
6:1–15 5:27–41
6:16–81 6:1–66

บทความนี้อิงตามกำหนดเลขวรรคในคัมภีร์ไบเบิลภาษาไทยและภาษาอังกฤษของศาสนาคริสต์โดยทั่วไป

พยานต้นฉบับ[แก้]

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)[6]

สำเนาต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; A; ศตวรรษที่ 5)[7][a]

การอ้างอิงในพันธสัญญาเดิม[แก้]

โครงสร้าง[แก้]

ทั้งบทนี้เป็นส่วนหนึ่งในการจัดลำดับที่ประกอบด้วย 1 พงศาวดาร 2:3-8:40 ได้แก่ เผ่าผู้ให้กำเนิดกษัตริย์คือเผ่ายูดาห์ (ดาวิด; 2:3–4:43) และเผ่าเบนยามิน (ซาอูล; 8:1–40) ขนาบชุดรายนามของเผ่าเลวีเผ่าของปุโรหิต (6:1–81) ยึดเป็นใจกลาง ตามลำดับต่อไปนี้:[12]

A เผ่ายูดาห์แห่งราชวงศ์ของดาวิด (2:3–4:43)
B เผ่าฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนทางเหนือ (5:1–26)
X เผ่าเลวีแห่งปุโรหิต (6:1–81)
B' เผ่าฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดนทางเหนือ (7:1–40)
A' เผ่าเบนยามินแห่งราชวงศ์ซาอูล (8:1–40)[12]

ผู้สืบเชื้อสายของรูเบน (5:1–10)[แก้]

ผู้สืบเชื้อสายของกาด (5:11–17)[แก้]

สงครามกับชาวฮาการ์ (5:18–22)[แก้]

ผู้สืบเชื้อสายของมนัสเสห์ (5:23–2)[แก้]

การไปเป็นเชลยของเผ่าฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน (5:25–26)[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

  • ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: ปฐมกาล 46, อพยพ 6, กันดารวิถี 3, กันดารวิถี 26, ผู้วินิจฉัย 2, ผู้วินิจฉัย 12, 2 พงศ์กษัตริย์ 15, 2 พงศ์กษัตริย์ 16, 2 พงศ์กษัตริย์ 17, 2 พงศ์กษัตริย์ 18, 2 พงศาวดาร 28
  • หมายเหตุ[แก้]

    1. ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่มีเพียงเนื้อหาใน 1 พงศาวดาร 9:27-19:17[8][9][10]

    อ้างอิง[แก้]

    1. 1.0 1.1 Ackroyd 1993, p. 113.
    2. Mathys 2007, p. 268.
    3. Ackroyd 1993, pp. 113–114.
    4. 4.0 4.1 Mathys 2007, p. 270.
    5. หมายจากของ 1 พงศาวดาร 6:1 ใน NLT
    6. Würthwein 1995, pp. 35–37.
    7. Würthwein 1995, pp. 73–74.
    8. Würthwein, Ernst (1988). Der Text des Alten Testaments (2nd ed.). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 85. ISBN 3-438-06006-X.
    9. Swete, Henry Barclay (1902). An Introduction to the Old Testament in Greek. Cambridge: Macmillan and Co. pp. 129–130.
    10. This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
    11. Gilbert 1897, p. 280.
    12. 12.0 12.1 Throntveit 2003, p. 376.

    บรรณานุกรม[แก้]

    แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]