โกลเดินบอย (รางวัล)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โกลเดินบอย
จูด เบลลิงงัม ชาวอังกฤษได้รับรางวัลในปี 2023
Sportฟุตบอล
ประเทศอิตาลี
นำเสนอโดยTuttosport
ประวัติ
รางวัลครั้งแรก2003
Editions21
ชนะเลิศล่าสุดอังกฤษ จูด เบลลิงงัม
เว็บไซต์tuttosport.com

โกลเดินบอย (อังกฤษ: Golden Boy) เป็นรางวัลที่มอบให้โดยผู้สื่อข่าวกีฬา สำหรับนักฟุตบอลหนุ่มที่เล่นในยุโรปและมีผลงานที่ดีที่สุดในรอบปีปฏิทิน (สองครึ่งแบ่งเป็นสองฤดูกาล) โดยผู้ได้รับการเสนอชื่อทุกคนต้องมีอายุต่ำกว่า 21 ปี และเล่นอยู่ในลีกสูงสุดของยุโรป

ผู้ได้รับรางวัล[แก้]

ราฟาเอล ฟัน เดอร์ฟาร์ตเป็นผู้ได้รับรางวัลคนแรก
ปี ผู้ได้รับรางวัล สโมสร ตำแหน่ง ปีเกิด อ้างอิง
2003 เนเธอร์แลนด์ ราฟาเอล ฟัน เดอร์ฟาร์ต เนเธอร์แลนด์ อายักซ์ กองกลาง 1983 [1]
2004 อังกฤษ เวย์น รูนีย์ อังกฤษ เอฟเวอร์ตัน
อังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
กองหน้า 1985 [1]
2005 อาร์เจนตินา ลิโอเนล เมสซิ สเปน บาร์เซโลนา กองหน้า 1987 [1]
2006 สเปน แซ็สก์ ฟาบรากัส อังกฤษ อาร์เซนอล กองกลาง 1987 [1]
2007 อาร์เจนตินา เซร์ฆิโอ อาเกวโร สเปน อัตเลติโกเดมาดริด กองหน้า 1988 [1]
2008 บราซิล อังเดร์ซง อังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด กองกลาง 1988 [2]
2009 บราซิล อาเลชังดรี ปาตู อิตาลี มิลาน กองหน้า 1989 [3]
2010 อิตาลี มารีโอ บาโลเตลลี อิตาลี อินเตอร์มิลาน
อังกฤษ แมนเชสเตอร์ซิตี
กองหน้า 1990 [4]
2011 เยอรมนี มารีโอ เกิทเซอ เยอรมนี โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ กองกลาง 1992 [5]
2012 สเปน อิสโก สเปน มาลากา กองกลาง 1992 [6]
2013 ฝรั่งเศส ปอล ปอกบา อิตาลี ยูเวนตุส กองกลาง 1993 [7]
2014 อังกฤษ ราฮีม สเตอร์ลิง อังกฤษ ลิเวอร์พูล กองกลาง 1994 [8]
2015 ฝรั่งเศส อ็องตอนี มาร์ซียาล ฝรั่งเศส มอนาโก
อังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
กองหน้า 1995 [9]
2016 โปรตุเกส รึนาตู ซังชึช โปรตุเกส ไบฟีกา
เยอรมนี ไบเอิร์นมิวนิก
กองกลาง 1997 [10]
2017 ฝรั่งเศส กีลียาน อึมบาเป ฝรั่งเศส มอนาโก
ฝรั่งเศส ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง
กองหน้า 1998 [11]
2018 เนเธอร์แลนด์ มัตไตส์ เดอ ลิคต์ เนเธอร์แลนด์ อายักซ์ กองหลัง 1999 [12]
2019 โปรตุเกส ฌูเวา แฟลิกส์ โปรตุเกส ไบฟีกา
สเปน อัตเลติโกเดมาดริด
กองหน้า 1999 [13]

ผู้ได้รับรางวัลตามตำแหน่ง[แก้]

ณ วันที่ 27 พฤศจิกายน 2019
ตำแหน่ง ชนะ
กองกลาง 8
กองหน้า 8
กองหลัง 1

ผู้ได้รับรางวัลตามประเทศ[แก้]

ณ วันที่ 27 พฤศจิกายน 2019
ประเทศ ชนะ ปี
 ฝรั่งเศส 3 2013, 2015, 2017
 เนเธอร์แลนด์ 2 2003, 2018
 อังกฤษ 2004, 2014
 อาร์เจนตินา 2005, 2007
 สเปน 2006, 2012
 บราซิล 2008, 2009
 โปรตุเกส 2016, 2019
 อิตาลี 1 2010
 เยอรมนี 2011

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Golden Boy: l'Albo d'Oro". tuttosport.com. 6 December 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2012. สืบค้นเมื่อ 16 May 2012.
  2. "È Anderson il Golden Boy 2008 di Tuttosport". tuttosport.com. 6 December 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 October 2012. สืบค้นเมื่อ 14 May 2012.
  3. "Pato vince il Golden Boy 2009: "Magari emulare Messi..."". tuttosport.com. 13 December 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 October 2012. สืบค้นเมื่อ 14 May 2012.
  4. "Balotelli, Golden Boy 2010: "Un giorno sarò del Milan"". tuttosport.com. 21 December 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 January 2012. สืบค้นเมื่อ 14 May 2012.
  5. "Borussia Dortmund's Mario Gotze lands 'Golden Boy' award for 2011". Goal.com. Dec 5, 2011. สืบค้นเมื่อ 13 September 2013.
  6. "Isco wins the 2012 Golden Boy award". insidespanishfootball.com. 22 December 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 November 2013. สืบค้นเมื่อ 13 September 2013.
  7. "Pogba wins the 2013 Golden Boy award". tuttosport.com. 4 December 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 December 2013. สืบค้นเมื่อ 4 December 2013.
  8. "Raheem Sterling named Europe's Golden Boy after excellent year at Liverpool FC". Liverpool Echo. 20 December 2014. สืบค้นเมื่อ 20 December 2014.
  9. "Anthony Martial élu Golden Boy 2015". L'Équipe (ภาษาฝรั่งเศส). 19 December 2015. สืบค้นเมื่อ 19 December 2015.
  10. "Renato Sanches è il Golden Boy 2016 di Tuttosport" [Renato Sanches is Tuttosport's Golden Boy 2016] (ภาษาอิตาลี). Tuttosport. 24 October 2016. สืบค้นเมื่อ 24 October 2016.
  11. "Golden Boy, "Le Roi" Mbappé: è il vincitore del 2017" [Mbappé wins Tuttosport's Golden Boy 2017 award] (ภาษาอิตาลี). Tuttosport. 23 October 2017. สืบค้นเมื่อ 23 October 2017.
  12. "De Ligt wins 2018 Golden Boy". Football Italia. 17 December 2018. สืบค้นเมื่อ 17 December 2018.
  13. "Il profilo del Golden Boy João Félix: il predestinato". Tuttosport. 27 November 2019. สืบค้นเมื่อ 27 November 2019.